Wszystkie wpisy

Twórcy Ave, Leo! dość odlotowo potraktowali temat walk na arenie, celem stworzenia prostej gry abstrakcyjnej. Zadaniem każdego z gracza, będzie zebranie siedmiu złotych monet. Całość rozgrywki oparta jest na wykorzystywaniu kości, którymi będziemy poruszać się na naszej heksagonalnej planszy. Do wyboru mamy trzy rodzaje kości, które odpowiadają za: ruch lwa (czerwona), ruch naszych gladiatorów (zielone) oraz rozłożenie złota na mapie (żółte).

Zamki Burgundii to świetny tytuł, dzięki któremu zainteresowałam się planszówkami Stefana Felda. Jednak do tej pory nie miałam okazji zapoznać się z Zamkami Toskanii, które od razu skojarzyły mi się z lżejszą i mniej rozbudowaną wersją pierwszych Zamków. Czy tak jest rzeczywiście mogłam się przekonać dopiero niedawno za sprawą wydawnictwa Ravensburger, które obecnie odpowiedzialne jest za ten tytuł. 

Verdant - wydane w Polsce jako Doniczki (dzięki wybornym gustom Lucky Duck Games) to symulator takiego właśnie pokojowego aranżowania. Nie trzeba się pocić ani zakładać roboczego dresu - ale zdecydowanie warto zadbać o nawodnienie. Mózgi będą tu pracować na wysokich obrotach!

Planszówkowe dungeon crawlery kojarzą mi się zwykle z rozbudowanymi statystykami, modułową mapą i figurkami. Co prawda pojawiają się już także wersje zminiaturyzowane do talii kart, ale czy da się pójść jeszcze jeden krok dalej? Okazuje się, że tak, w tym przypadku niewielkie pudełeczko skrywa jedną kartę i garść kostek.

Zauważyłem, że w ostatnim czasie w osiedlowym klubie, do którego chodzę Sąsiedzkie Planszówki dosyć często lądują na stole gry sygnowane logiem Queen Games. Powód tego wydaje się być oczywisty – są to tytuły o relatywnie prostych i łatwych do tłumaczenia zasadach, a jednocześnie niepozbawione ciekawych i intrygujących nowych graczy rozwiązań. Jedną z takich gier w które graliśmy niedawno był Old London Bridge, wydany w Polsce przez Piatnik.

Świat gry Materia Prima to świat pełen piękna i nienachalnego, ale intensywnego jak wspomnienie z dzieciństwa klimatu. Rysunki przypominają mi ilustrowane książki przygodowe, którymi zaczytywałem się za młodu. Na każdym rysunku kryje się przygoda, każdy kafel z lasem czy miastem to miejsce tak przyciągające, że chce się do niego pójść - nie w grze, a w rzeczywistości.

Stefan Feld to autor wielu znanych i cenionych gier planszowych. Wśród sygnowanych jego nazwiskiem tytułów znajdziemy mniej i bardziej udane projekty, np. Trajana, Bonfire i Kokopelli. Jest wśród nich także jeden, który od kilku lat lśni na planszówkowym niebie i przestać nie zamierza. Mowa oczywiście o fantastycznych Zamkach Burgundii.

Shinrin-yoku to dosłownie "kąpiel leśna" i jest to zaskakująco trafna metafora. Można rozumieć ją na wiele sposobów, od prostego zanurzenia w lesie, przez odprężający czas spędzony (najczęściej) w pojedynkę, aż po oczyszczające właściwości tej praktyki. Zajrzyjmy więc do pudełka z napisem Moc Lasu, a potem wybierzmy się na spacer pośród drzew, zabierzmy ze sobą kilka kart i sprawdźmy, co w lesie piszczy.

Pitagoras i Reakcja Łańcuchowa. Dwie nowinki wyd. Egmont, których autorem jest Reiner Knizia. Czy obie warte są naszego czasu i naszych pieniędzy? Uchylę rąbka tajemnicy - jedna na pewno. Domyślacie się która jest tą moją ulubioną?

Odkąd ludzie dowiedzieli się, że mogą przywrócić do życia dinozaury, pewne było, że prędzej, czy później będą chcieli… na tym zarobić. Wreszcie stało się – swoje podwoje otwiera nie jeden, a od dwóch do czterech parków tematycznych. Czy prowadzony przez Ciebie Świat Dinozaurów będzie tym, który zyska największe uznanie w oczach gości (pod uwagę brani są wyłącznie Ci z nich, którzy wycieczkę tę przetrwają…)? Jest tylko jeden sposób, aby się tego dowiedzieć!