Wszystkie wpisy

Za nami IV edycja Pionka. Tym samym impreza zatoczyła koło, w grudniu odbędzie się edycja V, a Pionek będzie miał swoje pierwsze urodziny. IV edycja zakończyła się w niedzielę, tuż po godzinie osiemnastej. Czas na tradycyjne podsumowanie.

Jak co roku, pierwszego sierpnia w mediach pojawiło się sporo informacji na temat Powstania Warszawskiego. Chociaż nie pochodzę z Warszawy, mam ogromny szacunek do ludzi którzy brali w nim udział, bez względu na to czy było potrzebne, czy też nie. W tym roku moje myśli podążyły przy okazji w innym kierunku… oczywiście gier, a dokładnie gry o powstaniu. Wiem że istnieje wojenna gra na ten temat, wydana bodajże w jednym z numerów Strategii i Taktyki. To chyba wszystko.

Każdy kto wychował się w latach osiemdziesiątych dobrze pamięta te czasy kiczu i zacofania. Czasy gdy słowo „zagraniczny” było synonimem jednocześnie nowoczesności, wysokiej jakości i świetnego wyglądu. Pewexy, lotniska czy hotele stawały się dla ówczesnych dziaciaków prawdziwą mekką, gdzie można było zobaczyć budzące podziw towary na wystawach lub unikalne zachodnie samochody zaparkowane na zewnątrz. W tym właśnie okresie do najpopularniejszych zajęć należało kolekcjonowanie zagranicznych folderów, puszek, butelek, kartonów i paczek od papierosów. Tym atrakcyjniejsze im więcej miały napisów i rysunków ze zgniłego Zachodu.

Powyższy cytat, wzięty z filmu Testosteron, podsumowuje idealnie moje ostatnie dwa tygodnie. W ciągu jednego fragmentu czasu skupiły się trzy niezwykle zajmujące sprawy. Po pierwsze przeprowadzka z jednego mieszkania do drugiego, która wyssała resztki wolnego czasu. Po drugie końcowe prace na trzecim numerem Świata Gier Planszowych, który nie chciały się skończyć i przedłużał się niemiłosiernie. Po trzecie prawdziwie rzeźnicki tydzień w pracy zawodowej, w którym dwa projekty miały się ku końcowi, a tradycyjnie wszystko zaczęło się walić. Stąd też Games Fanatic nie zwracając uwagi na wciąż brykające wiewiórki, borsuki i niedźwiedzie wpadł w sen zimowy, choć do zimy jeszcze daleko.

Moi znajomi lubią gry, w których trzeba współzawodniczyć. Współpraca nie leży w ich naturze. Dlatego też wyciągając na stół po praz pierwszy pudełko z grą Fury of Dracula miałem mieszane uczucia. Nie byłem pewien, czy taka forma współzawodnictwa, przemieszana ze współpracą się przyjmie. Na szczęście poszło gładko i Furia chwyciła.

Tegoroczne wakacje spędziłem w kraju gier, w odwiedzinach u siostry. Nie byłem tam już od dobrych paru lat, więc z dużym zainteresowaniem i nadzieją jechałem do kraju Kramera i Knizii. Byłem ciekawy jak wyglądają sklepy zabawkowe w zwykłych małych miasteczkach, jaki jest asortyment i ceny w większych supermarketach. Zastanawiałem się również, jak wygląda te hobby wśród zwykłych mieszkańców Niemiec. Na kilka pytań znalazłem odpowiedzi, na niektóre niestety nie… poniżej kilka moich spostrzeżeń.

Czas jako część mechaniki wykorzystywany jest w grach rzadko. Jest elementem kontrolującym zabawę – np. zegar w szachach, go, scrabblach itp., dość ciekawie został wykorzystany w Space Dealerze, gdzie odmierza czas wykorzystywanych przez graczy akcji. Jeszcze inaczej został użyty w Squad 7. Tam gra toczy się w danym obszarze czasu określonym przez ścieżkę dźwiękową na płycie. Losowe rozmieszczenie dźwięków zamyka pewne okresy rozgrywki. Jednak najbardziej rewolucyjnie do tematu jego wykorzystania podszedł Kris Burm w swojej drugiej grze projektu GIPF – TAMSKu.

Na dziś parę filmików z Mazurconu 2007: Tawerna

Do annałów historii przeszła właśnie druga edycja wakacyjnego wyjazdu pod znakiem planszówek – Mazurcon. Jak nazwa sama mówi miejscem spotkania były nasze piękne Mazury, a jej uczestnicy bawili od 11 do 19 sierpnia w miejscowości Piękna Góra pod Giżyckiem. W stosunku do poprzedniej edycji tym razem przyjechała nad polskie jeziora jeszcze większa brać planszówkowa i frekwencja przekroczyła dobrze czterdzieści osób.

Czas podać dane z ostatniego wyścigu i jednocześnie zakończyć Mistrzostwa Warszawy w Pitchcar mini 2007. Do tego spojrzeć na turniej statystycznym okiem.