Wszystkie wpisy

Tytuł tego odcinka nie jest pomyłką. Tym razem do naszych standardowych problemów z dźwiękiem dokładamy nowość – nieregularną numerację. Powód jest prozaiczny – odcinek 16 jest ciągle w montażu. Za karę Bazik nie pojawia się w tej audycji cały czas poświęcając na dokończenie poprzedniej. W skromniejszym niż zwykle składzie opowiadamy o Stone Age i Toledo, próbujemy przewidzieć tegorocznego zwycięzcę Spiel des Jahres i nieświadomie (odcinek nagraliśmy wcześniej) odnosimy się do ostatniego wpisu Trzewika dyskutując na temat wprowadzania zmian w zasadach. W stałym cyklu TOP 5, korzystając z podpowiedzi jednego ze słuchaczy, prezentujemy gry idealne do wzięcia na wakacyjne wojaże. Życzymy ...

Ubongo oraz Ubongo Extrem wywarły na mnie tak duże wrażenie i zapewniły tak wiele dobrej zabawy, że czym prędzej postanowiłem poznać dalsze gry należące do cyklu stworzonego przez Grzegorza Rejchtmana. Poniżej pozwolę sobie przybliżyć wam resztę gier z tej serii skupiając się na różnicach w stosunku do wersji pierwotnej. Jeżeli nie znacie oryginalnych zasad lub już ich nie pamiętacie zachęcam do przeczytania poprzedniej recenzji.

Na Games Fanatic opisujemy często gry, które znamy bardzo powierzchownie – zaledwie po jednej rozgrywce. Jest to skandal i czas to zmienić. Dzisiaj opiszę grę…której nie widziałem na oczy :-). Takie teksty zwykle pojawiają się przy okazji targów – tym razem zupełnie bez okazji na radarze GF (a przynajmniej moim) pojawiła się Wealth of Nations.

W Caylusa zagrałem raz, gdy tylko pojawił się w Warszawie. To była bardzo milcząca partia. Każdy z nas gapił się w planszę i optymalizował, optymalizował, optymalizował. Nic nie mówił, bo to przecież rozprasza. Dwie godziny w pełnym skupieniu. Gra mi się podobała, ale już nigdy nie przełamałem się i nie spróbowałem zagrać jeszcze raz.

Nie jestem uważny. W zasadzie nie ma gry, w którą grałbym zgodnie z regułami, zawsze znajdzie się zdanie, czy dwa, które mi umkną, które przegapię, które pominę bawiąc się wraz z przyjaciółmi. Pisałem o tym onegdaj na łamach Świata Gier Planszowych – jestem przekonany, że dotyczy to każdego z nas.

Na miły Bóg, życie nie tylko po to jest, by brać Życie nie po to, by bezczynnie stać I aby żyć, z siebie samego trzeba dać. Słowa najsłynniejszej piosenki Staszka Soyki, piosenki – przyznajmy to uczciwie – raczej banalnej, słodkiej do obrzydzenia, i ogranej w radiu tak, że człowiek na jej dźwięk umiera, pasują mi do Pionka jak ulał.

Wreszcie druga część długo oczekiwanego podcastu z Gliwic – Stacja Kredens. Usłyszycie w nim recenzje gry The Golden Compass, dyskusję o tym jak wciągnąc nowych w planszówkowe hobby oraz co nowego pojawi się na siódmej edycji konwentu Pionek. Jak zwykle czekamy na wasze wrażenia i komentarze. Stacja Kredens 2 [45MB] Jak widzicie Stacja Kredens dorobiła się już swojego logo. Jego autorem jest Michał 'Zielu’ Zieliński, który nie tylko sprawdza się w roli korespondenta Planszostacji, ale również dorabia na boku jako grafik Stacji Kredens. Brawo!

Martin Wallace kocha historię. Widać to gołym okiem. Gdyby to było tylko jedno z jego wielu zainteresowań to Wallace kompletowałby sobie biblioteczkę z książkami, a od czasu do czasu kupowałby pisma naukowe związane z historią. Ale w jego przypadku jest to coś znacznie większego. To fascynacja.

Tym razem odcinek odrobinę krótszy, bo śpieszyliśmy, aby go nagrać i opublikować. Stąd nie znajdziecie w nim naszego Top 5, ale jest za to wiele innych atrakcji. Przede wszystkim mamy arcyciekawy materiał Michała 'Zielu’ Zielińskiego, który relacjonuje dla nas wrocławski konwent planszówkowy Gratislavia. Przez chwilę będziecie mogli się poczuć jakbyście faktycznie tam byli. W Planszostacji rozmawiamy też pokrótce o grach, z którymi mieliśmy ostatnio do czynienia, czyli będzie parę słów o Hansie, Last Night on Earth, Metropolys, Prophecy i powracającym jak bumerang Through the Ages. Główna i szczegółowa recenzja dotyczy natomiast tegorocznej polskiej produkcji Kazaam. Życzymy miłego słuchania i tradycyjnie ...

Jako, że właśnie zakończyła się już trzecia edycja najstarszych w Polsce zawodów w Pitchcar mini pozwolę sobie na krótkie podsumowanie.