Wszystkie wpisy

Niezależne Stowarzyszenie Studentów Uniwersytetu im.Adama Mickiewicza w Poznaniu postanowiło zorganizować planszówkowy turniej. Organizatorzy wytyczyli sobie szczytne cele: popularyzację gier planszowych, rozwijających logiczne myślenie i zręczność, upowszechnianie – alternatywnych wobec Internetu – form spędzania wolnego czasu, integrację środowiska studenckiego, stworzenie możliwości odkrycia nowych zainteresowań i umiejętności, zmianę negatywnych postaw wobec tego typu rozrywek oraz inicjację długofalowego procesu przemiany w zakresie wykorzystywania wolnego czasu. Wymyślili też chwytliwą nazwę turnieju: viaGRA!

Tym razem redaktorzy Games Fanatic przyznają nagrodę z ostatnich dwóch miesięcy za jednym razem. Dzięki czemu liczba potencjalnych kandydatur znacznie się powiększyła i powinna wszystkim utrudnić wybór.  Jak jednak pokazały realia, bardzo dobra gra wybije się nawet spośród największej konkurencji.

Spośród nowości prezentowanych na lutowych targach w Norymberdze sporym zainteresowaniem graczy z całego świata cieszy się Finca. W końcu grę wypuszcza nie byle kto, ale wydawnictwo Hans im Glück. Od razu można zakładać, że gra będzie wydana w najwyższej światowej jakości. Do tego grafikę zrobił jeden z najsłynniejszych grafików gier na świecie, czyli Franz Vohwinkel, więc doznania estetyczne powinny dodatkowo zachęcać do delektowania się przyjemnością grania. Autorami gry są – mało znany Ralf zur Linde i debiutant Wolfgang Sentker. Czyżby powiew świeżości? Nie do końca…

Gdy ktoś mi wspomina o mechanice pick-up & deliver (dostarczania towarów z jednego miejsca na planszy do drugiego) pierwsza rzecz, która staje mi przed oczami to Railroad Tycoon i Age of Steam – czyli ogólnie pociągi. Budujemy tory, przesuwamy kosteczki towarów pomiędzy miastami. Jak na złość ostatnio zaczęły pojawiać się gry z tą mechaniką… ale bez pociągów: Finca, Bombay, Cavum. Chociaż Cavum nie jest najlepszym przykładem – niby budowanie tuneli, ale ja i tak widzę tory i lokomotywy (w postaci małych wagoników w kopalni). Również Michael Schacht postanowił się zmierzyć z pick-up & deliver. Ale zamiast dymiących parowozów i przenoszenia ...

Treścią dzisiejszego odcinka jest zamieszczony w książce wywiad z Reinerem Knizią. Jako że czytelnicy Games Fanatic znają tego autora znacznie lepiej niż przeciętny amerykański odbiorca książki, pominę wstęp, przedstawiający bohatera wywiadu. Jako ciekawostkę podam tylko nazwy trzech gier Knizii, podane w tym wstępie: Władca Pierścieni, Zaginione Miasta i … Quandary.

Rysunek na pudełku tej gry intrygował mnie od dawna. Czarnoksiężnik lejący mikstury do kociołków ma w sobie coś pociągającego. I do tego ta twarz z szerokim, żartobliwym uśmiechem, twarz Herr Doktora Knizii. Gra była w orbicie moich zainteresowań, ale nie na tyle, aby ją kupić. Zawsze można grę wygrać! Tak, tak, tą grą jest Poison, mała karcianka za trzy dychy, którą wygrałem na ostatnim Pionku, dzięki szczęściu w losowaniu.

Bohaterem dzisiejszego specjalnego odcinka jest Dominusmaris, który postanowił zadać kilka trudnych pytań jednemu z redaktorów Games Fanatic. Większość pytań okazała się za trudna, ale mimo to udało się bohaterowi odcinka odpowiedzieć na nie. Niestety brakło pytania o grę z dzieciństwa… jaka jest Twoja ulubiona gra i dlaczego Magia i Miecz, ale odpowiedź byłaby prosta.

Zdarza mi się zainteresować jakąś grą na podstawie szczegółu… może to być fragment mechaniki, ale dużo częściej powodem jest interesujący wygląd. Opisywany niedawno przeze mnie Inside zaintrygował mnie na tyle, że musiałem go poznać. Z bohaterem dzisiejszej recenzji sprawa wyglądała wręcz przeciwnie.

Rynki na gry Z punktu widzenia amerykańskiego projektanta, są cztery podstawowe rynki na gry. Rynki te zdefiniowane są przez typy konsumentów, metody dystrybucji i preferencje wydawców odnośnie produktów.

Z okazji 50-lecia gry memory firma Ravensburger wprowadziła na rynek wydanie jubileuszowe. Zamiast par identycznych obrazków są w nim pary przedmiotów sprzed 50 lat i z obecnych czasów. W niektórych parach różnice są nieznaczne – żelazko czy rower sprzed 50 lat wyglądają podobnie jak współczesne, w innych widać większy postęp (telefon, kamera), a są też i pary, w których widać zmianę epoki – do maszyny do pisania pasuje notebook.