Wszystkie wpisy

Wtorek, upał, wakacje, kończy się lipec, w którym rozegraliśmy – jak wczoraj sprawdziłem – równo 78 godzin w Strongholda. Muszę przyznać, że może i Stronghold ma duże replaybility, ale mimo wszystko zaczynam mieć drgawki, gdy widzę rozlożoną planszę… Nie mniej jeszcze troche wytrwałości, jeszcze trochę partii i projekt będzie wytestowany na max. Jesteśmy na finiszu. Tymczasem w naszym cyklu dziś będzie o obrońcy…

Jakiś czas temu na łamach GamesFanatic.pl opublikowałem recenzję gry karcianej – Kozice (Cliffhanger) autorstwa Güntera Burkhardta. Tytuł ten bardzo mi się podobał, a w dołączonej do gry reklamie wydawnictwa Amigo można było przeczytać, że wkrótce pojawi się kolejna karcianka tego autora, której bohaterami podobnie jak we wspomnianym Cliffhangerze są kozice. Kozi Hazard (Nur die Ziege zählt) – bo o nim mowa – od razu trafił na moją wish-listę, po przeszło pół roku pojawił się u mnie w domu, a dzisiaj chciałbym przedstawić go bliżej czytelnikom naszego portalu.

Jako osoba odpowiedzialna za kontakt z zewnętrznymi autorami w firmie Wizards of the Coast, przeglądam rocznie około 150 projektów. I z tych 150 testujemy może około tuzina. Może to wyglądać zaskakująco, ale z rozmów z innymi wydawcami wynika, że wszędzie jest podobnie. Większość zgłaszanych propozycji zawiera te same błędy. Jeżeli potrafisz ich uniknąć, twoja propozycja będzie miała z góry większe szanse niż 90% nadesłanych.

Na blogu Spiel Portugal pojawiła się zapowiedź Vasco da Gama – nowej gry Paolo Mori (autora mało znanych Borneo i Ur), która ma się ukazać na tegorocznych targach Essen. Na BGG można zobaczyć fragmenty planszy i przekonać się, że wizualnie gra będzie prezentowała się bardzo okazale – jest wprost przesycona klimatycznymi ilustracjami. A jak z mechaniką? W trakcie rozgrywki gracze rywalizują wysyłając swoje statki na dalekie wyprawy w nieznane. Jednak sami nie opuszczają bezpiecznego portu – ich zadanie polega tylko na wyborze statku, wynajęciu załogi i wyznaczeniu jej celu, który rokuje największe korzyści.

Drugie zdjęcie z serii miało być z krabami, niestety Jacek mnie uprzedził :-) ale przed chwilą dostałem prezent od Klemy, który postanowiłem wrzucić… jest śliczny :-)

Dzieją się rzeczy niewiarygodne. Stronghold od prawie tygodnia jest na  1. miejscu BGG w rankingu The Hottest, plansza do Strongholda jest trzecią, czwartą najpopularniejszą fotką BGG, nawet ja z moją wychudzoną facjatą wdarłem się na główną stronę BGG i przynoszę wstyd, że takie paskudy mieszkają nad Wisłą. Może być tak, że jak społeczność BGG ujrzy takiego chudego autora chętniej kupi jego grę – żeby sobie chłop kotleta kupił, czy coś. Jak widać w ramach zachęcania do kupna gry Portal ma wiele pomysłów. Tymczasem na gamesfanatic.pl zabieramy się za kolejny element mechaniki Strongholda…

Dziewięć elementów budowli – budowla to totem układany na ziemi; nie bardzo rozumiem dlaczego, więc proponuję pominąć tematykę – każdy w innym kolorze z napisem, który przyda się osobom mającym problemy z rozpoznawaniem kolorów. Dziewięć elementów, ułożonych prawie losowo – prawie bo są pogrupowane po trzy. Każdy z graczy otrzymuje kartę zadania – na niej trzy losowe elementy budowli, po jednym z każdej z grup.

W poprzednim odcinku kilkakrotnie cytowany był Paul Randles. Dzisiejszy odcinek przybliża sylwetkę tego przedwcześnie zmarłego autora. Paul Randles był najpierw menedżerem w firmie Wizard of the Coast i to od niego zależało, która gier zostanie wydana przez to wydawnictwo. W 2000 roku zdecydował się na zmianę zawodu i postanowił samodzielnie projektować gry. Wraz z Danem Stahlem zaczął testować różne pomysły.

Mamy wtorek, więc będzie o Strongholdzie. Dzieje się wiele. Dziś Stronghold wdrapał się na 13. miejsce na The Hottest na BGG. Plakat promujący grę jest na głównej BGG, na Boardgamenews.com publikujemy artykuły z Games Fanatic, na Polter.pl Neurocide napisał budujący raport z rozgrywki. A tu, na Games Fanatic coraz głębiej wkraczamy w mechanikę gry. Dziś opowiem o jednym z głównych mechanizmów napędzających grę…