Wszystkie wpisy

Muszę przyznać, że jestem wyjątkowo zaskakującą osobą. Potrafiłam w perfidny sposób zaskoczyć nawet samą siebie. Gdy przed – z grubsza – rokiem, z grubsza też ciut chudsza zasiadałam na spotkaniu klubowym do Boomtown nie spodziewałam się, że stanie się on moją grą roku 2008(!). Co mnie w nim zaskoczyło? Przede wszystkim, że fajna rzecz ta licytacja. Przed tym rewolucyjnym doświadczeniem  mechanika oparta na licytacji wydawała mi się w teorii nudna. Żeby było śmieszniej, byłam przekonana, że to mechanizm wybierania ról jest czymś, co mi przypadnie do gustu i biustu. Chłonęłam bowiem w owym czasie pochwały odnośnie Cytadeli i w takim ...

I tu się zaczyna najtrudniejsza rola dla każdego autora – co napisać o sobie? Żeby nie zdradzić zbyt wiele, przecież każdy przyzna że niewiadome intrygują. Ale z drugiej strony …echh jak mawiał Tevie… Gdybym był bogaty… to bym sobie tylko grał a tak do kilkunastu lat – toczę kaganiec polskiego biznesu, czasem na wozie – częściej pod drakkarem. Odwiedzając niezwykłe miejsca, mam jeszcze czas by prowadzić Gdański Klub Kultury „Schron” poprzez dziejowe zawirowania. W świecie planszowym jestem od pradziejów tego tematu w Polsce. Obecnie związałem się z wydawnictwem „AceOfBrains”. W czasie wolnym od tworzenia rzeźbionych łyżek, ratowania zmarzniętych wikingów z ...

Peloponnes Bernda Eisensteina to bardzo szybka i prosta gra dotykająca swoim tematem początków istnienia oraz rozwoju polis greckich. Gracze startują z jednym z wylosowanych miast, z którego każde posiada odmienną charakterystykę (różna liczba ludności, surowców oraz pieniędzy). Następnie przez osiem etapów możemy dokonywać za pomocą licytacji zaborów lub podbojów ziem, lub zajmować się budowaniem obiektów.

Ledwo przebrzmiała poessenowa gorączka, na forum jeszcze nie ucichły dyskusje o nowościach z największej europejskiej imprezy planszówkowej, a tu cicho, znienacka, na palcach nadeszła czwarta edycja Gratislavii. Już jutro po południu w Instytucie Matematyki zacznie się ruch, przenoszenie i ustawianie stołów (na szczęście to nie gliwicki MDK i jest winda ;) ), rozpakowywanie i układanie gier, przygotowywanie pokoi tematycznych po to, żeby w sobotę od samego rana mogła wystartować impreza, która zarówno planszówkowym maniakom, jak i zupełnym nowicjuszom intensywnie wypełni cały pochmurny listopadowy weekend. A będzie się działo sporo.

W tym tygodniu odbyła się próbna matura z matematyki. Teraz matematyka na maturze będzie obowiązkowa dla wszystkich. To dobrze, bo umieć liczyć trzeba. Ta zdolność bardzo się przydaje w życiu zawodowym każdemu. Niektórym przydaje się także w chwilach relaksu. Nie ukrywajmy, w Power Grid – Factory Manager trzeba liczyć i to bardziej skomplikowane działania niż w Wysokim Napięciu. Tak na poziomie czwartej klasy szkoły podstawowej, a nie trzeciej.

Kiedyś, dawno temu przemyślenia były weekendowe, dzisiaj są kopalniane. Dlaczego? Jestem Ślązakiem, nie 100 procentowym, bo mama jest z centralnej polski, ale czuję się Ślązakiem. Tu się wychowałem, tu spędziłem całe swoje życie, tu chcę zostać… prawie. Prawie bo kocham góry, i moim marzeniem jest domek w górach… na szczęście część Beskidu wchodzi już w skład województwa Śląskiego ;-)

Na początek kilka zdań o autorach. Bruno Cathala i Ludovic Maublanc stworzyli razem gry Mr.Jack, Cleopatra and Society of Architects oraz Dice Town. Cathala ma też na koncie Shadows over Camelot i Senji, a Maublanc – Ca$h and Gun$

Martin Wallace w ostatnim czasie wydaje dużo gier. Złośliwi powiedzą, że za dużo, przez co niektóre jego pozycje trochę cierpią… a w zasadzie instrukcje do nich. Na tegorocznych targach w Essen wydawnicto Treefrog wypuściło trzy pozycje: Steam Barons, God’s Playground i Last Train to Wensleydale, a kolejna gra Wallace’a została wydana przez Phalanx Games (mowa o Rise of Empires). Opowiem Wam dzisiaj o Last Train to Wensleydale – gra, która powstała dzięki zamiłowaniu żony Martina do sera Wensleydale z mango i zamiłowania samego Martina do kolei. – Kolejna kolejowa gra Wallace’a – to już było! – podpowiadał mi mój wewnętrzny ...

Jako, że zacząłem opisywać gry z Essen od czeskich produkcji, to pomiędzy rzutem oka na Dungeon Lords a Shipyard, proponuję krótki filmik video pokazujący jak wyglądało stoisko wydawnictwa CGE na targach. Sama prezentacja w rozwinięciu.

Wraz z zaproszeniem na kolejną edycję targów Spiel w 2010 roku otrzymałem również podsumowanie tegorocznej edycji. W tym roku targi odwiedziło 152.000 osób i jest to nowy rekord frekwencji. Podobnie pobita została liczba wystawców, którzy wzięli udział w imprezie. Było ich 763 i pochodzili z 31 krajów. Wystawcy zaprezentowali 600 nowych produktów. Jak porównacie powyższe liczby z poprzednim rokiem to wzrost choć jest, to minimalny. Jednak w czasach tzw. globalnego kryzysu gospodarczego jakikolwiek wzrost to wielki sukces branży gier i zabawek. Pozostaje się tylko cieszyć i odliczać dni do nowej edycji targów, która odbędzie się pomiędzy 21 a 24 października ...