Wszystkie wpisy

Pojawienie się niższego wpisu ma kilka powodów. Po pierwsze trzeba jakoś rozbudzić ten smutny, bezwpisowy dzień na GamesFanatic.pl. Po drugie, podobnie jak w tamtym roku z Szachami Błyskawicznymi, ma na celu pokazanie różnych ciekawostek targów w Essen. A po trzecie ma na celu zbić z głównej strony wpis o Pnączach, który posiadając jakąś chorą listę komentarzy, jeszcze przez lata będzie badany przez rzesze socjologów, psychologów i specjalistów od mediów :)

Słowa fagitomania nie znajdziecie w słowniku wyrazów obcych. Stworzyłem je na potrzeby niniejszej recenzji. Fagito oznacza z greckiego żywność, a mania pochodzi od helleńskiego znaczenia szału, furii. Summa summarum powstała nam definicja opisująca fascynację jedzeniem. Niniejsze pojęcie nie istnieje w rzeczywistym świecie, ale świetnie oddaje słabości jednego z najpopularniejszych autorów gier planszowych ostatniego czasu – Uwe Rosenberga. Po Fasolkach, po Agricoli, po Le Havre pojawia się kolejna gra, w której żywność gra pierwsze skrzypce (o ile można w ogóle napisać o jedzeniu w takim kontekście). Jest to At the Gates of Loyang.

Amerykańskie wydawnictwo GMT, specjalizujące się w grach wojennych, ogłosiło dzisiaj rozpoczęcie zapisów w systemie P500 (gra zostaje wysłana do drukarni po osiągnięciu liczby 500 zamówień), na nową grę znanego projektanta, Richarda Borga: Command & Colors: Napoleonics .

VS [źródło i dodatkowe informacje: Phalanx Games Polska]

Na grudniową edycję konkursu Gra na Pionka autorzy-projektanci proponują sześć różnych gier. Tematem, do którego każdy z tych pomysłów powinien nawiązywać jest „Droga” – warto zobaczyć, jaką inspiracją taki temat może stać się w grach planszowych. Oto propozycje autorów: Tym razem gry od razu przedstawię wraz z podaniem ich autorów. Gra nr 1 – „Szalone taksówki” / autor: Jacek Szewczyk – instrukcja. Autor przygotował prezentację gry w postaci strony internetowej pod tym adresem. Tam też można znaleźć dodatkowe materiały do gry. Gra nr 2 – „Express Delivery” / autor: Łukasz Woźniak – prezentacja gry, instrukcja oraz dodatkowa karta pomocy dla ...

Jeżeli ktoś jeszcze się nie zorientował – parę dni temu została „wydana” darmowa gra planszowa Pnącza. Do napisania tej notki notki skłonił mnie wpis na blogu jej wydawcy – Mar_cusa. Autor żali się w niej, że gra przeszła bez echa – że jako darmowa została uznana za „gorszą”, a żaden serwis się nią poważnie nie zainteresował…

Matka chrzestna, na którą w spelunkach i zamtuzach portu w Dover wołali Rio Grande, z zamachem popchnęła szampan, a ten poszybował w dół i roztrzaskał się o burtę z napisem Seaside. Równocześnie puściły blokady, oficerowie wydali rozkazy i okręt ruszył w swój dziewiczy rejs. Wszystko to bacznie obserwował ze swojego tarasu twórca okrętu, człowiek, który w rubryce zawód wpisuje – „praca nad Dominionem”. Tak – choć może trochę mniej malowniczo – wyglądała na targach Spiel 09 premiera drugiego dodatku do Dominiona, pod tytułem Seaside. Udanego, wciągającego, wnoszącego coś nowego do serii? Czy przeciwnie – odgrzewającego stary kotlet, dojącego fanów niczym ...

Trzeba mi uczciwie przyznać, iż nie spodziewałem się takiej reakcji na pierwszy mój artykuł i pozytywnie wpłynęło to na prędkość prac nad kolejnymi częściami moich dywagacji. Zanim jednak zacznę się wgłębiać w sens dzisiejszego odcinka słów kilka tytułem wyjaśnienia spraw nurtujących czytelników poprzedniego felietonu.

Gdy czytam o nowej grze w pierwszej kolejności zwracam uwagę na mechanikę. Jeśli współgra z fabułą to bardzo dobrze ale klimat jest dla mnie zwykle sprawą mało istotną. Przed tegorocznymi targami w Essen jedna gra przyciągnęła jednak moją uwagę swoją tematyką. Zdecydowanie wyróżniała się spośród dziesiątków gier o budowie zamku, przewożeniu towarów, podbijaniu przeróżnych lądów i krain czy poszukiwaniu skarbów.

W tym roku o Polakach w planszówkowym światku było głośno jak nigdy. Niewątpliwie największa zasługa w tym Ignacego Trzewiczka, który rozkręcił niespotykany dla rodzimych gier szum medialny związany z premierą Strongholda. Nie był to jednak wyjątek. Filip Miłuński publikował na łamach serwisu BGN pamiętnik projektanta gry Mali Powstańcy, użytkownicy serwisu BGG masowo głosowali na ilustracje do wolffangowej Siódemki, a gracze wojenni z Zachodu czekali na Orła i Gwiazdę. Tym samym o polskich produktach mówiono często i z dużym zainteresowaniem. Konsekwencją tego wszystkiego były aktywne przygotowania polskich wydawnictw do szturmu na targi w Essen.