Wszystkie wpisy

W 1978 r., w świecie automatów do gier, wielki sukces odniosły strzelanki typu „Space Invaders”. W tym samym roku, Toru Iwatani z firmy Namco zaczął myśleć nad stworzeniem innego rodzaju gry. Zależało mu by jego gra nie skupiała się na przemocy i konfliktach, dzięki czemu mogłaby się cieszyć zainteresowaniem zarówno kobiet, jaki i mężczyzn. Inspiracją stała się bajka o stworzeniu, które chroniło dzieci przed potworami zjadając je. Iwatani oparł się na dwóch kluczowych japońskich słowach: taberu – jeść i kuchi – usta. To ostatnie słowo, o kształcie przypominającym kwadrat jest prototypem głównego bohatera gry. Później zaokrąglono jego kształt i zaczął ...

Czy znaną i lubianą (w kręgu miłośników abstrakcyjnych gier planszowych) grę można ulepszyć? Czy wydanie znanej gry w niemal nie zmienionej postaci (zamiast kul czarnych i białych są żółte i czerwone, a plansza nabrała niebieskiej barwy) wystarczy, by zachęcić do spróbowania nowej wersji? Czy uwagi i zastrzeżenia wysuwane przez graczy bywają uznawane przez autorów gier? O co chodzi z tymi dziwnymi wypustkami na krańcach planszy? Oto lista pytań, które i mnie nurtowały od chwili gdym przeczytał o Abalone Offboard.

Ingenious to dość abstrakcyjna gra znanego twórcy Reinera Knizia jednego z najbardziej cenionych i popularnych autorów takich gier. Jest autorem ponad 200 gier natomiast w Polsce zostały wydane m.in. Blue Moon City, Eufrat i Tygrys, Modern Art, Przez Pustynię, Władca Pierścieni – Konfrontacja, Zaginione Miasta, Pędzące żółwie, Trucizna, Samuraj. Świetna mechanika, proste zasady, aczkolwiek wymagające sporego wysiłku umysłowego, to cechy charakterystyczne dla gier owego autora i dokładnie tak samo jest z tą grą.

Prawdopodobnie już we wrześniu br. na naszych stołach zagości gra skierowana do wszystkich fanów brutalnego sportu z udziałem sił Chaosu, Krasnoludów, Orków, Skawenów, Elfów i oczywiście ludzi. Jeżeli dodamy do tego zarządzanie zawodnikami i personelem, modernizację sprzętu oraz oszustwa to dostaniemy właśnie Blood Bowl: Team Manager – grę karcianą, autorstwa Jasona Little, która będzie wydana przez Fantasy Flight Games.

Jak wiadomo większość tytułów Friedmanna Friesego zaczyna się na literę „f”. Twoja kolejna produkcja, która ukaże się już niedługo nakładem wydawnictwa Gry Leonardo, nazywa się „Mare Balticum”. To już trzecia gra z pięciu w Twoim dorobku na literę „m”! Przypadek? Przypadek. Natomiast podobnie jak Friedmann mam tez swoje autorskie dziwactwo ;) (patrz konkurs na końcu tekstu!)

Gry ekonomiczne zawsze cieszyły się u mnie dużym powodzeniem. Zamiast mydlić nam oczy historiami o bohaterstwie, pasji i poświęceniu w imię dobra i piękna, mówią  wprost, że w życiu chodzi przede wszystkim o pieniądze.

Wiele gatunków żab upodabnia się barwą do środowiska, w którym żyją. Najczęściej te, które żyją w koronach drzew są zielone, a przebywające na ziemi – brązowo-szare. Dla większości żab bycie niewidocznym ma ogromne znaczenie jako obrona przed wrogami. Z kolei płazy, których skóra jest toksyczna, nie muszą się kryć, ostrzegają jednak napastników jaskrawymi barwami. Jest to powszechny sygnał w przyrodzie i podszywają się pod niego czasem gatunki nietoksyczne. U wielu gatunków samce zmieniają również barwę w porze godowej, dzięki czemu stają się bardziej widoczne. Barwne żaby mają ciekawe zwyczaje, szczególnie te, które zamieszkują Hooop!

Dziewięć kostek, na każdej z nich sześć obrazków… Brzmi niepozornie, ale okazuje się, że ten zestaw daje mnóstwo wspaniałej zabawy – zabawy w opowiadanie.

Z dodatkami różnie bywa. Jedne są zwykłym, nie bójmy się tego słowa, dojonkiem. Inne wyczekiwanymi przez graczy poprawkami do podstawowego trybu gry. Wreszcie i takie, które – jak mądrze zastosowana przyprawa podkreśla smak i aromat potrawy – z wersji podstawowej potrafią wyciągnąć kolejne wyzwania dla graczy nie zmieniając przy tym samej gry.

W 2012 r. upłynie 100 lat od tragedii pasażerów Titanica. Tę historię zna chyba każdy. W ciągu zaledwie kilku godzin zginęło około 70% z ponad 2200 osób. Zawinił przede wszystkim czynnik ludzki: w ramach oszczędności zamontowano tylko 20 łodzi ratunkowych z 48 możliwych, wiadomości o górach lodowych telegrafiści nie przekazywali na mostek kapitański, załoga nie znała procedur ewakuacji a jej organizacja była wadliwa, pomimo wolnych miejsc w łodziach tonących pozostawiono bez pomocy, itd. Lekkomyślność, ryzykanctwo i brak poczucia odpowiedzialności. Pamiętając o tym, z drżeniem zasiadłam do Titanic’a.