Wszystkie wpisy

Play Theme Top Secret był pierwszym w Polsce pismem poświęconym grom komputerowym. Bang! Niestety tytuł upadł w 1996 roku. Choć miesięcznik szybko doczekał się statusu kultowego, pismo zaliczyło kilka dużych wpadek. Jedną z największych było zrobienie recenzji pewnej długo oczekiwanej gry (by mieć tekst szybciej od konkurencji) na podstawie dema. 4 th Sam robię właśnie coś podobnego. Z tą różnicą, że nie ukrywam tego faktu i nie chcę  nikogo oszukiwać. Proste zasady, konwencja spaghetti westernu i olbrzymia grywalność zadecydowały o sukcesie karcianki Bang!. Gra doczekała się kliku dodatków i elektronicznej wersji w App Store za  2,99€.

7 Cudów, jakimś – nomen omen – cudem długo nie doczekało się wpisu w almanachach GamesFanatica. Najwyższy czas to nadrobić (z Kapustką pod rękę), tym bardziej, że w tym roku ukazał się pierwszy większy dodatek do gry, po ubiegłorocznym Siusiającym Chłopcu, czyli dodatkowej planszy domniemanego cudu Manneken Pis. Tym dodatkiem są LIDERZY aka PRZYWÓDCY. Zacznę może jednak od początku, gdyż, być może, jakimś – nomen omen – cudem są ludzie, którzy w 7 Cudów nie grali i opowiem trochę o mechanice tego niewątpliwego hitu z zeszłego roku.

Niezmiernie miło nam zaprosić Was na czwartą już edycję GRAMY, która odbędzie się w dniach 5-6 listopada w Gdyni. Miejsce pozostaje to samo – jest to Pomorski Park Naukowo-Technologiczny, położony w świetnej lokalizacji (blisko SKM). Będziemy prawdopodobnie dysponowali podobną powierzchnią jak na ostatniej, wiosennej edycji – więc warto wykupić wejściówkę odpowiednio wcześniej (będzie to możliwe na 2 tygodnie przed rozpoczęciem imprezy).

Czasem ciężko jest się zdecydować na zakup gry, która nie dość, że nie ma prostych zasad, pozwalających na szybkie rozpoczęcie rozgrywki, to dodatkowo wymaga raczej stałej grupy, aby móc ją ogarnąć w całości. No, ale wiecie – modułowa plansza, odrobina plastiku, a zaczynają się trząść pode mną nogi. W końcu się złamałem i Earth Reborn trafiło na moją półkę. Po dwunastu rozgrywkach mogę spokojnie stwierdzić: było warto!

Ślady obecności klaunów w życiu społecznym odnaleziono około 2400 r. p.n.e., w czasach panowania V Dynastii w starożytnym Egipcie. Około 4000 lat temu, klauni zostali wprowadzenie na dwór chiński i zwyczaj ten kontynuowany był przez następnych władców. Jednym z najsłynniejszych starożytnych klaunów był YuSze, który dzięki swojemu żartowi, ocalił życie tysięcy chińczyków zatrudnionych przy budowie Wielkiego Muru Chińskiego. Obecnie klauni nie mają już tak wielkiego znaczenia społecznego i psychologicznego jak w starożytności, nie mówią w trakcie występu, co najwyżej wydają dźwięki odzwierciedlające nastrój, a mimika odgrywa bardzo ważną rolę. Ich zadaniem jest rozśmieszanie publiczności. Dziś opowiem Wam o niezwykłej szkole ...

Panta rhei. Tym sentencjonalnym wstępem zapozycjonowałem tekst w google pod hasłem „filozofia” i zaspokoiwszy swe intelektualne ambicje mogę przejść do meritum, czyli krótkiej rozprawki o błahych grach planszowych. Słynnego powiedzenia Heraklita nie użyłem przypadkowo – tematem będzie właśnie zmienność, czy raczej ewolucja moich planszowych oczekiwań. Ewolucja, która sprawia, że coraz ciężej znaleźć mi grę dla siebie w Europie.

W tym roku wydawnictwo Egmont poczęstowało nas kilkoma nowościami i dodrukami kilku swoich hitów. Wśród tych pierwszych znalazła się gra „Piraci: Karaibska flota”. Gra sama w sobie nowością jednak nie jest, gdyż w pudełku kryje się stary dobry Boomtown z 2004 roku. Nowa szata graficzna bardzo spodobała się Bruno Faiduttiemu i ma teraz szansę spodobać się polskim rodzinom.

Już od kilku tygodni ilość zapowiedzi nowych gier rośnie lawinowo z powodu zbliżających się targów w Essen. Na portalu spiellust.net można śledzić pokaźną listę gier (już prawie 500 tytułów), które mają mieć wtedy swoją premierę. Do tego wiele gier już ukazało się USA ze względu na konwent GenCon. Krótko mówiąc jest na co czekać i dlatego by zachęcić pozostałych przedstawiam przegląd gier, które trafiły na mój radar.  Jako, że cały czas najchętniej patrzę na eurogry, tak więc tylko takie gry tutaj uświadczycie.

Gdy w 1994 roku pojawił się w Polsce Warhammer Fantasy Role Play ja byłem gotowy. Z drewnianego pudełka wpatrywało się na mnie kilka K6, dwa K10, K4, K12 i k20. Wszak potrzebowałem ich do przecierania erpegowych szlaków przy Oku Yrrhedesa czy Kryształach Czasu. Jednak dopiero od tej chwili zaczęły żyć pełnią życia i toczyć się  na niezliczonych stołach, przez wiele, wiele lat. Bez przerwy, bez odpoczynku, rozstrzygały czy wypuszczona w czasie konnej pogoni strzała dosięgła czerepu orka, czy uciekający rzezimieszek zdołał przeskoczyć z dachu na dach i złapał się szczęśliwie rynny, czy na szybko wymyślona gadka o łupach i niesprawiedliwości ...