Wszystkie wpisy

W miniony weekend na jednym z największych konwentów planszówkowych w Stanach Zjednoczonych – BGG.Con zostali zaprezentowani laureaci nagrody Golden Geek. Nagroda przyznawana jest przez użytkowników portalu BoardGameGeek w wielu różnych kategoriach. W rozwinięciu poszczególni laureaci

Po pierwsze bardzo miło nam ogłosić, że rozpoczynamy prace nad dodatkiem do gry Magnum Sal. Jego wydanie planujemy na przyszłoroczne Essen. Jednocześnie chcieliśmy zaprosić wszystkich fanów gry do udziału w procesie projektowania dodatku! Najlepszy z pomysłów graczy pojawi się w wydanym dodatku, a dla zwycięzcy przewidzieliśmy oczywiście nagrodę!

Stonogi (Oniscus) to rodzaj lądowych skorupiaków, występujących na wszystkich kontynentach. Żyją w wilgotnych miejscach, często chowają się pod kamieniami, wśród gnijących liści, pod korą pni lub w wilgotnej glebie, prowadzą nocny tryb życia. Wyróżnia się 6 gatunków stonóg, z czego do niedawna w Polsce  znany był tylko jeden: Oniscus asellus – stonoga murowa. Najnowsze badania potwierdziły od dawna krążące pogłoski o istnieniu, na naszym terenie, specyficznego gatunku – Oniscus egmontus.

Mój rzut okiem na Świat Dysku: Ankh Morpork można było przeczytać już jakiś czas temu – był pisany na świeżo po dwóch pierwszych partiach. Dyskusja pod nim była długa i gorąca i nie zawsze na temat samej gry. Teraz po kilku kolejnych partiach w końcu czuję się na siłach na zrecenzowanie tego tytułu i wydanie wyroku w postaci oceny. Jednocześnie chciałbym się ustosunkować do niektórych zarzutów, które stawiane są Ankh-Morpork, ale na początek muszę nadrobić zaległości i opowiedzieć Wam o czymś czego zabrakło w moim wcześniejszym wpisie – jak dokładnie wygląda rozgrywka w AM.

Reiner Knizia ma na koncie setki gier, w tym ponad sto dla dzieci. Przy tak dużej produktywności, w gry wsadza wiele prostych, ale dobrze przemyślanych mechanizmów, łatwych do zapamiętania i dających sporo satysfakcji. Oczywiście zadowolona jest tylko pewna część graczy, przypuszczam, że w większości nie zdająca sobie sprawy kim jest autor. Zaawansowani gracze często zarzucają mu słabe dopasowanie tematu do mechaniki, ogrom matematycznej precyzji, która przytłacza klimat albo nijakość gier. Wielu mawia, że era Reinera już dawno minęła. Ja odnoszę wrażenie, że na naszym rynku dopiero się zaczyna – w obszarze gier dla dzieci.

U zarania czasu, kiedy lud Atlantydów dopiero budował swoją potęgę, starożytni wznieśli trzy ogromne obeliski i, jak głosi legenda, przepowiedzieli zagładę Atlantydy. Teraz, gdy nad znanym światem zbierają się czarne chmury, wszyscy przypomnieli sobie straszliwe to proroctwo: „Gdy ostatni z filarów rozsypie się w proch, po Atlantydzie zniknie wszelki znak”. Przepowiednie nie mogą się mylić. Dni Atlantydy są policzone, przesypują się niczym ziarnka piasku zaciśnięte w skostniałych dłoniach możnowładców. Jaskrawe punkty na niebie, trzęsienia ziemi i tsunami… wszystko wskazuje jednoznacznie na zbliżającą się zagładę. Ludzie porzucają dobytek i czym prędzej ściągają do Atlantydzkiego Portu, gdzie czeka ich jedyna nadzieja, budowana ...

Oto druga część relacji z testów nowości Essen na festiwalu Gramy, a w niej garść opinii na temat następujących gier: Shitenno, Terra Evolution, The New Era, Ticket to Ride: Team Asia, The New Era, Trajan, Undermining, Upon a Salty Ocean, Ouga Bouga.  

„W edukacji matematycznej przedszkolaków najważniejsze są osobiste doświadczenia dziecka. Stanowią one budulec, z którego dziecko tworzy pojęcia i umiejętności. Jeżeli doświadczenia te są specjalnie dobrane, przyczyniają się także do rozwoju myślenia i hartowania dziecięcej odporności. Wszystko zaczyna się, więc od doświadczeń”.* Na polskim rynku dostępnych jest tak wiele gier dla dzieci, że z trudem wyławia się pozycje naprawdę bardzo wartościowe. Dla mnie takim odkryciem, w kategorii gier dla przedszkolaków, jest „Bio-Trio” wydawnictwa Piatnik.

O autorze dzisiejszego bohatera po raz pierwszy usłyszałem lata temu przy okazji gry Saint Petersburg. Nie przepadam za karciankami, ale ta spodobała mi się, szczególnie jak pograłem w nią więcej na komputerze ;-) Moje drugie spotkanie z panem Michaelem Tummelhoferem (pseudonim pana Bernda Brunnhofera) dotyczyło gry Stone Age. Świetnej gry dla zaawansowanych rodzin (o ile można tak napisać). Pamiętam pierwsze opinie na temat SA, że jest nie zbalansowana, że istnieje strategia wygrywania na domki, na głodzenie, że gdy pojawi się taka a nie inna karta należy ją brać, itp. itd. Z czasem okazało się, że strategia wygrywająca jest… należy grać ...

 „Small World zamienia twojego iPada w cyfrową grę planszową” – mówi informacja otwierająca menu z zasadami. I to prawda. Prostota w czystej formie. Według mnie dużo plusów i tylko kilka  niedoróbek.