Wszystkie wpisy

W dzisiejszym odcinku zapraszamy Państwa na partyjkę pokera. W związku z tym jednak, że klasycznego pokera każdy (niemalże) zna, a recenzować grę, którą wszyscy znają, mijałoby się z celem, wprowadzimy do rozgrywki pewne kosmetyczne modyfikacje. Dorzucimy odrobinę klimatu i settingu – dajmy na to pojedynek bogów, co Państwo na to? Nudne karty z treflami i pikami zastąpimy żywiołami. Nadal nudno? Dodamy karty specjalne, mnóstwo kart. Losowe rozdawanie jest takie konwencjonalne – może przyda się element draftu? I oczywiście, będąc na czasie z aktualnymi trendami, doprawimy całość mechaniką budowania talii…

The Boss jest grą, którą ostatnimi czasy ogrywam najczęściej. Jest to karcianka z 2010 roku, autorstwa Alaina Olliera, mającego na swym koncie tylko kilka tytułów i to raczej w klimatach sportowych. The Boss jest dla odmiany utrzymany w nielubianych przeze mnie klimatach gangsterskich, za to z lubianym elementem area control oraz spleciony w jeden łańcuszek mechanizmem dedukcji, który z kolei jest mi obojętny.

Większość z nas kojarzy forum powiązane z serwisem GamesFanatic. Co gorsza, większość z nas się na nim udziela! Składa się ono z wielu interesujących działów (lokowanie produktu…), wśród których najbardziej – moim zdaniem – kreatywym, jest ten poświęcony radom i podpowiedziom, co kupić i co warto mieć.

W dniach 18 – 21 października 2012 r. w Essen odbyły się międzynarodowe targi gier planszowych. Na targach były również polskie wydawnictwa, które prezentowały swoje nowości i dotychczasowy dorobek. Prócz tego, przedstawiciele wydawnictw zwieźli do Polski sporo gier, które mają szansę na pojawienie się w ojczystym języku. O tegorocznym Essen opowiada nam Magdalena Jedlińska z wydawnictwa Rebel.pl.

W dniach 18 – 21 października 2012 r. w Essen odbyły się międzynarodowe targi gier planszowych. Pojawiło się wiele nowych tytułów, można było pograć i w starsze gry. Tłumy, spotkania, wewnętrzna walka z pokusą wydania pieniędzy na te wszystkie intrygujące tytuły, a po Essen głowa pełna planów i uśmiech na twarzy „a to Was gracze znów zaskoczę!”. O tegorocznym Essen opowiada nam Jarosław Basałyga z wydawnictwa Egmont.

W dniach 18 – 21 października 2012 r. w Essen odbyły się międzynarodowe targi gier planszowych. Na targach były również polskie wydawnictwa, które prezentowały swoje nowości i dotychczasowy dorobek. Tłumy grały, oglądały i kupowały, zaś przedstawiciele wydawnictw ciężko w tym czasie pracowali. O tegorocznym Essen opowiada nam Krzysztof Szafrański z wydawnictwa Granna.

Jedną z długo oczekiwanych nowości tej jesieni jest gra o globalnym ociepleniu, kryzysie energetycznym i źródłach energii odnawialnej – czyli CO2. Udało mi się przeczytać instrukcję i zagrać partyjkę, więc mogę coś o tej grze bliżej napisać, nawet jeśli popełniliśmy istotne błędy w zrozumieniu zasad i nasza partia nie miała typowego przebiegu.

Starzeję się. Nie ma co tu dużo ukrywać. Bo to chyba jedyne wyjaśnienie dlaczego żadne z nowych gier nie wzbudzają już u mnie szybszego bicia serca? Nie składam zamówienia w pierwszej minucie od pojawienia się tytułu na sklepowych półkach, i nie staram się ograć każdego z 600 nowych tytułów pojawiających się co roku w Essen. Nie grałem w Hawaii, Kingdom Buildera czy Tournay – nic mnie praktycznie do tych gier nie ciągnie. Z targów w Essen wróciłem z dosłownie jedną grą, która na dodatek wyszła już parę miesięcy wcześniej. Wolę usiąść i zagrać w coś znanego i dobrego jak Cywilizacja: ...

W dniach 18 – 21 października 2012 r. w Essen odbyły się międzynarodowe targi gier planszowych. Na targach były również polskie wydawnictwa, które prezentowały swoje nowości i dotychczasowy dorobek. Tłumy grały, oglądały, kupowały, zaś przedstawiciele wydawnictw ciężko w tym czasie pracowali. O tegorocznym Essen opowiada nam Piotr Żuchowski z wydawnictwa Kuźnia Gier.

Minęło już 11 lat od pojawienia się na rynku Dragon’s Gold Bruno Faitudttiego. W natłoku setek nowych gier oczekujących na rodzime wydania, wydawnictwo Bard sięgnęło do tego starego tytułu. Jednych może to dziwić, inni wyśmieją, a jeszcze inni bardzo się ucieszą. Ja jestem w tej trzeciej grupie. W końcu, to co stare też jest dobre. Nieważne czy w wersji nadgryzionej zębem czasu, czy odświeżonej. Liczą się ludzie zgromadzeni przy stole i funkcjonowanie mechaniki.