Wszystkie wpisy

Otwieram małe pudełeczko i zastanawiam się czy to maślan 2-fenyloetylu, maślan geranylu, czy mrówczan cytronelilu? Następne pudełeczko i przypominam sobie cis-3-heksenal, potem 1-mentol i walerian etylu. Dobrze, że dzieci postrzegają świat inaczej i nie zaprzątają sobie głów tak skomplikowanymi nazwami. Dla nich ważniejsze jest czy coś pachnie ładnie, czy brzydko. Zmysłem węchu poznają świat.

IQ Granna to seria gier edukacyjnych sięgających do ważnych szkolnych tematów. Nie są to prawdziwe gry, ale trochę z nich czerpią. Czasem trzeba o takich tytułach opowiedzieć, bo jako rodzice lub nauczyciele często szukacie narzędzi, które pomogą dzieciom w nauce. W skład serii wchodzi 5 prostych i dobrych jakościowo gier, którym patronuje profesor Granna.

W tym roku wydawnictwo Granna wprowadziło na nasz rynek magnetyczne gry podróżne. Do ich grona dołączyła Arka Noego, na którą warto zwrócić uwagę, ponieważ w  przeciwieństwie do poprzednich tytułów, nie powiela pomysłów z dużych łamigłówek z serii SmartGames. Jest to całkowicie nowy zestaw zadań oparty na „dzielonych” klockach pentomino i tetramino.

Jest wiele świetnych gier, które stawia się za wzorce. Znajomość takich perełek rodzi w graczach poczucie, że każdy kolejny tytuł cenionego autora musi dorównywać temu wzorcowi albo go przewyższać. Oczekiwania i wyobrażenia często rodzą ogromne rozczarowania. Wielu czekało więc na kontynuację K2, wielu pokładało nadzieję, że Jaskinia stanie się nowym kultowym tytułem. Niestety, w opinii wielu graczy Jaskinię przyćmił blask K2. Nie czekałam, nie żyłam wyobrażeniami i nie rozczarowałam się.

Ludzie mają dziwne pomysły na gry. Ten, o którym chcę dziś opowiedzieć opiera się na prostej zasadzie: weźmiemy kawałek klasyki i obtoczymy w czymś nowomodnym. Ma być prosto i przyjemnie. A żeby tak przypadkiem nasza gra nie zginęła w morzu innych oryginalnych pomysłów – nadamy jej też dziwnie brzmiącą nazwę. Ludzie będą chcieli zagrać z czystej ciekawości, cóż to za dziwaczny twór.

Chińska gorączka złota jest przedmiotem kolejnej niewinnie wyglądającej gierki, z którą zapoznałam się przypadkiem na BGA. Zbieranie bryłek cennego kruszcu w postaci gry logicznej z elementem losowym… brzmi znajomo? Tak, Kahuna była jakby z tej samej bajki. Jednak Chinagold jest trochę bardziej losowa, mniej stresująca, prostsza graficznie i … kurcze, czy to aby wszystko na pewno prawda?

W dniach 18 – 21 października 2012 r. w Essen odbyły się międzynarodowe targi gier planszowych. Na targach były również polskie wydawnictwa, dzięki którym na nasz rynek trafiają polskie wersje językowe wielu świetnych gier. O tegorocznym Essen opowiada nam Marek Przepiórka z wydawnictwa Hobbity.eu.

Czy wiecie kto to jest Guliwer? Nie – usłyszałam w odpowiedzi – Ale znamy… i tu posypały się niezidentyfikowane nazwy bądź imiona bohaterów współczesnych, z (jeszcze) nie znanych mi bajek. Opowiedziałam więc dzieciom kim był Guliwer i do jakiej krainy trafił. Tak zaczęłam zabawę z grą Liliput.

Nie jest łatwo stworzyć grę planszową o sporcie… przynajmniej na tyle, żeby zwykły gracz nie zasnął nad planszą i nie wybił sobie oka jakimś drewnianym meeplem na stole. Wiem bo sam próbuję zrobić karcianą siatkówkę, która notabene nawet działa, ale rozegranie jednego seta trwa tyle co normalnie na boisku. Ostatnio mam szczęście bo trafiłem już na dwa tytuły które dobrze oddają ducha sportu. Oba z nich próbują przenieść zmagania futbolu amerykańskiego – jedna robi to w formie karcianej (Third & Long), druga w formie kościano-karcianej i o niej dzisiaj dwa krótkie akapity.

Chciałabym dziś rozpocząć prezentację pomniejszych gier, które z powodzeniem zajmują mi wolny czas, gdy dostawca interenetowy akurat szczęśliwie nie wyłącza dostępu do sieci. Owe tytuły są wyjątkowo podatne na syndrom „w realnym życiu nie zawracałabym sobie nimi głowy”, a to ze względu na ich małą dostępność i/lub uciążliwą otoczkę manualną i/lub po prostu głupawą mechanikę.