Wszystkie wpisy

Nie wiem, czy wiecie, ale znany ilustrator gier, Michael Menzel, zaprezentował na ubiegłorocznych targach w Essen swoją debiutancką grę – Legends of Andor. To musiało kiedyś nastąpić, przecież nikomu bezkarnie nie uchodzi ciągłe przebywanie w towarzystwie pełnych pomysłów projektantów planszówek i do tego namacalne z nimi obcowanie, obserwowanie procesu twórczego i dokładanie do niego swojej ważnej cegiełki. 

Gry logiczne z wydawnictwa Gigamic zawsze mnie intrygowały. Pięknie wydane, szczególnie seria drewniana, z pomysłem, dające sporo satysfakcji, wymagające myślenia. Goblet, Pylos, Inside, Gyges, Quarto, Quoridor i in. Po tej serii trafiałam na przeciętne, bądź słabe gry. Wreszcie pojawił się na rynku bakelitowy (o ile dobrze rozpoznałam materiał) „Stratopolis” Annick Lobet. Gra, która mnie pozytywnie zaskoczyła.

Chang Cheng, czyli Wielki Mur, monumentalna budowla obronna, system fortyfikacji ciągnący się od wschodu do zachodu i mający na celu obronę Chin przed najazdami z północy jest tematem kilku gier planszowych, ale chyba żadna nie przedstawia go w taki słodki trójwymiarowy sposób, jak gra Waltera Oberta z 2007 roku.

Okey, przestanę już komentować fakt, że Stefan Feld najwidoczniej założył fabrykę gier i teraz taśmowo będzie wypuszczał kolejne tytuły. Szczególnie, że czwarty zapowiedziany na ten rok, jak zapowiada wydawca – Queen Games, oparty jest na nowatorskim pomyśle „dice tower”, co samo w sobie zapowiada już świetną zabawę.

Minął już prawie rok od mojej pierwszej partii w Mage Knight. Dwa miesiące po moim rzucie okiem, Lacerta ogłosiła wydanie po polsku tego tytułu. Niesiony impulsem sprzedałem swoją angielską wersję w oczekiwaniu na rodzime tłumaczenie, a dzisiaj trzymam w łapkach pudło z napisem „Mage Knight Gra Planszowa”. Długo przyszło mi czekać na powrót tego tytułu na moją półkę – ale krótko mówiąc było warto.

Kolejna gra, która samą okładką sprawiła, że oczy mi się zaświeciły, a serce zabiło mocniej. Dużo mocniej! (Jak mawiał Tytus „Serce mi pika jak klapa u śmietnika.”) Co prawda, na razie mamy tylko skąpe informacje, ale oprawa graficzna i marka Ystari Games pozwala oczekiwać rezultatu równego moim doznaniom estetycznym.

Szukając informacji do jednego z poprzednich swoich wpisów Na radarze przejrzałam opisy i grafiki wielu gier o tematyce medycznej (nie tylko ze szpitalem w tytule). Kilka z nich rzuciło mi się w oczy, ale bynajmniej nie z powodów, dla których można by je mieć na radarze (i nie chodzi tu o mocno już przeterminowany rok wydania w niektórych przypadkach). Oglądając realizację niektórych pomysłów nasunęła mi się kilkakrotnie refleksja spod szyldu „Kto to wymyślił?” i najczęściej od razu za nią druga „Po kiego grzyba to zrobił?”.

Na początku każdego nowego roku, różni wieszcze, wróżbici, astrologowie, korzystając ze swoich narzędzi, próbują nam przepowiedzieć nadchodzące wydarzenia. Dziś Aleksander Daukszewicz i Wojtek Rzadek z grupy Lans Macabre opowiedzą nam o ciekawych projektach, które przewidzieli na ten rok.

Zastanawiam się, kiedy patrząc na nową grę Stefana Felda orzekniemy boleśnie, że „to już było”. 2013 zapowiada się jako kolejny rok 3 gier tego autora. Pytanie: czy to dobrze? Patrząc na okładkę do ostatniej zapowiedzi – Brügge wydaje się, że temat kupców i kluczowych miast sprzed paru wieków został już wyeksploatowany do cna. Co zatem tym razem?

Nastał rok 2013. Różni wieszcze, wróżbici, astrologowie, korzystając ze swoich narzędzi, próbują nam przepowiedzieć nadchodzące wydarzenia. Na naszym rynku pojawiają się młodzi i ambitni twórcy gier, którzy też mają swoje plany. Do tej grupy należy zespół z wydawnictwa NukeDamage.