Wszystkie wpisy

Tak to już dzisiaj startują prezentacje gier prowadzone przez serwis BGG na kanale  BoardGameGeekTV na żywo z Essen. Z polskich wydawnictw w sumie występuje w tym roku aż 6: G3 (już za kilka godzin bo o 11.00), Portal (14.30 w czwartek), Phalanx (11.15 w piątek), FGH (17.30 w piątek ), Granna (18.00 w sobotę) i  Rebel (18.30 w sobotę). Być może jeszcze dojdzie wydawnictwo Galakta, co pewnie okaże się dziś lub jutro.

Ten rok jest szczególnie łaskawy dla miłośników historii i planszówkowiczów w jednym. Tym razem dzięki wydawnictwu Phalanx mamy możliwość przeniesienia się w czasie do roku 1944, kiedy to polski wywiad starał się wykraść szczątki rakiet balistycznych V2, testowanych przez Niemców. W opinii wielu historyków operacja polskiego wywiadu pod kryptonimem Most III była jedną najważniejszych w  czasie II wojny światowej.

Każdy Geek przechodzi w swoim planszowym życiu fascynacje różnymi rodzajami gier. Swego czasu zagrywałem się grami negocjacyjno-politycznymi, potem miałem fazę na lekkie ekonomie, gry logiczne, ale od dłuższego czasu najbardziej bawią mnie gry w budowanie miasta. Może właśnie dlatego gry po które pojadę do Niemiec w tym roku, oznaczone są przeważnie na BGG etykietką „City Building”. Oczywiście, na mojej geekliście pojawiły się różne tytuły, ale tak wiele już napisano o tegorocznym Essen (że wspomnę tylko o świetnym tekście Vestera, okołododatkowym spisie Squirrel czy dekalogu Inka), że pozwolę sobie skupić się na budowaniu miast.

Gry planszowe wychodzą coraz dynamiczniej ze swoistej niszy. Stają się ważnym elementem edukacji, rodzinnej rozrywki oraz promocji. Dzięki grom Biura Edukacji Publicznej IPN zrobiło się głośniej o grach edukacyjnych. Egmont i Granna promują rodzinne granie wydając rocznie po kilkanaście tytułów familijnych planszówek. A coraz więcej firm i instytucji wybiera planszówki jako formę swojej promocji – przykładem gmina Andrychów z „Chłopską Szkołą Biznesu”, czy Phalanx Games i TVP z grą „Czas honoru: Operacja Most III”. We wrześniu ukazała się kolejna gra pokazująca potencjał drzemiący w tym nowym medium, jakim dla wielu osób są nowoczesne gry planszowe. O tym jak powstała gra ...

Kochani, dzisiaj rozpoczynamy wyjątkowy konkurs! Każda i każdy z Was może wygrać recenzowane przez nas ostatnio CV Filipa Miłuńskiego. Wydawca tego świetnego tytułu, Granna, ma dla nas jeden z pierwszych egzemplarzy, który zostanie podpisany przez Filipa z dedykacją dla zwycięzcy! Ale o szczegółach poniżej:

Bez względu na to, jak podejdziemy do targów w Essen, jedno jest pewne: jest to najważniejszy tydzień w branży rozrywkowej „inaczej”. Dlatego, stojąc w blokach obserwujemy premiery, czekamy na instrukcje, chłoniemy zdjęcia prototypów, oglądamy filmiki po niemiecku, mimo, że ten język jest nam obcy po 10-kroć. Innymi słowy, tropimy skarby. Dla jednego skarbem będzie paczka sucharów, dla drugiego drewniana dzida, niemniej skarb to skarb. Pierwsze tygodnie października to niczym nieskrępowane fantazje intelektualne połączone z depresją z powodu zbyt niskich zarobków. I jak w takich warunkach coś wyTOPować?

  Lista zakupów na Essen gotowa? Czekaj, czekaj. Nowe gry i owszem. Ale czy o czymś nie zapomniałeś? A może Essen zwisa Ci i powiewa? Na chłodno czekasz na to co się wydarzy, grając w swoje ulubione gry? Uważaj, już niedługo granie w sprawdzone hity w wersji podstawowej będzie mocno passé.

Z przyjemnością ogłaszamy tegoroczne nominacje w obu kategoriach plebiscytu na najlepszą polską grę planszową roku 2012. Tytuły gier znajdziecie oczywiście na stronie Nagrody :) Tym samym konkurs wkracza w swoją kluczową fazę!

Niedawny wpis Kwiatosza na jego blogu sprawił, że poczułem się zobowiązany raz na zawsze rozwiązać kwestię mojego gorącego uczucia do gier niemieckich, zwanych też euro zwanych też „tymi sucharami, w które nie da się grać”. Oto konkluzja:

Przychodzi baba do doktora: – Doktorze Knizia, niech mi pan coś zapisze. Mój mąż mnie nie zadowala. Nie chce ze mną grać w Eufrata i Tygrysa, mówi, że to za trudne, za skomplikowane i za długie. Doktor chwilę pomyślał, poprzygryzał ołówek tu i ówdzie, po czym nasmarował na recepcie trzy litery Q-I-N. – Proszę podawać mężowi na czczo. Najlepiej trzy razy dziennie. Ewentualnie raz w tygodniu. Jak pani woli. Ręczę, że łatwiej przełknie niż tę wielką genialną pigułę sprzed 16 lat. Wyszła baba od doktora i skierowała się wprost do Aptegeeki, z której wymaszerowała z kolorowym pudłem pod pachą, które ...