Wszystkie wpisy

To nie będzie relacja, tych na pewno znajdziecie wiele na innych blogach, a wkrótce ukaże się videorelacja na Board Game Girl. To, co przeczytacie poniżej to kilka luźnych myśli związanych wyłącznie z obecnością planszówek na Pyrkonie. Co ciekawe, obecność tę można by bardzo ładnie podzielić równiutko na pół. Tę połowę, którą organizatorom opłacało się przygotować i tę, którą przygotować wypadało.

Maskarada to wyjątkowa gra blefu, w której może uczestniczyć aż 13 osób! Szybkie do nauczenia zasady, niedługi czas rozgrywki i wysoka regrywalność to największe zalety gry Bruna Faiduttiego, którą w Polsce wydało wydawnictwo Rebel. Zapraszam do obejrzenia mojego krótkiego filmu na jej temat:

Wyobraź sobie taką scenę. Trzech myśliwych sprzed tysięcy lat stoi na wzgórzu i komentuje sytuację. – Widzę stado. To dwa łosie! – Jest ich więcej. Widzę kolejne trzy! – Stary, coś Ci się chyba pomyliło. Nie ma tylu łosi na świecie. Sprawdźmy. Zdradzę Ci tajemnicę. Ta sytuacja nie zdarzyła się tysiące lat temu. To było w tym tygodniu u mnie w domu, a jeden z myśliwych miał 6 lat. Okazało się, że łosi tak naprawdę w tym stadzie nie było w ogóle. Za to można było upolować Jaskiniowe Niedźwiedzie, Mamuta i dwa Tygrysy Szablozębne. Nie, nie naprawdę. Graliśmy w “Dinopody”, szybką ...

Jednym z moich obowiązkowych punktów programu na Pyrkonie było zagranie w prototyp „Mythotopii” – najnowszej gry Martina Wallace’a opartej o mechanikę „A Few Acres of Snow”. „Akry” znam i lubię, choć strategii Halifax Hammer* stosować nie umiem (kilka razy próbowałem, ale to jest naprawdę trudne).

Stowarzyszenie INTE-GRA w zeszłym roku wkroczyło na scenę planszówkową z grą Alternatywy 4, która w takich sklepach jak Empik sprzedawała się jak ciepłe bułeczki. Autorzy gry (i wydawcy w jednym) postanowili zatem pójść za ciosem i przygotowują dla nas dwa kolejne tytuły  inspirowane znanymi  rodzimymi serialami.

Według Rafa Peetersa, belgijskiego projektanta gier logicznych, każda planszówka to tak naprawdę łamigłówka w przebraniu: w swojej turze zostajemy postawieni w konkretnej sytuacji na planszy/ręce, gdzie naszym zadaniem jest opracowanie optymalnej sekwencji ruchów, prowadzącej do zwycięstwa. Ciekawa teoria, której jako miłośnik łamaczy głowy mogę jedynie przyklasnąć, choć dla bezpieczeństwa dodałbym, iż niektóre gry przypominają łamigłówki bardziej niż inne. Tytułem która znakomicie wpasowuje się w nakreślone powyżej ramy są kafelkowo-karciane „Gwiazdy są w porządku”, wydane przez Black Monk Games.

W nasze ręce dostał się tajemniczy notatnik wydawcy FoxGames czyli Jarka Basałygi. Tak więc, jeśli czekaliście na instrukcje do kilku nadchodzących gier, oto Wasz czas oczekiwania się skończył. Zapraszamy do lektury zapowiedzi jak i instrukcji.

Wczoraj wieczorem mieliśmy okazję poznać jeden z gorętszych tytułów tego roku (no dobrze, przynajmniej dla mnie jest gorący), czyli Odbudowę Warszawy. Autorami są Piotr Grzymisławski i Łukasz Szopka, a grę wyda Fabryka Gier Historycznych. Planowana data premiery to 3 października 2014, czyli czasu wiele nie ma. No dobrze, ale co jest? Ano sporo.

Ech, bo wiecie: to miał być zwyczajny, raczej mało błyskotliwy felieton, poświęcony mojemu nawróceniu się na Carcassonne. Bo ja z Carcassonne miałem jakiś problem. Mało, że właściwie nie grałem, że deprecjonowałem, to jeszcze szerokim łukiem omijałem nawet. A w końcu się przekonałem, i to bardzo. I o tym miał być felieton. Wpisując się jednak w ostatni trend obyczajowy, który przebojem podbił serca planszówkowczów skupionych wokół forum oraz planszówkowych blogerów takich, innych i owakich, ja również postanowiłem zawalczyć o dużą liczbę komentarzy i fejsbukowych lajków, doszukując się dziury w całym i rozkręcając aferę wielką, jak bonie dydy.

Zrecenzujesz? Zrecenzuję! No i dostałem malutkie kwadratowe pudełko. Z ciekawości zajrzałem na BGG i nie ma tam o grze praktycznie niczego. Więc tym bardziej zaintrygowany siadłem do rozgrywki. I wstałem zmieszany, ale nie wstrząśnięty.