Wszystkie wpisy

Pierwszego? Nie, wcześniej! Już 25 sierpnia ruszyła na portalu Wspieram.to zbiórka pieniędzy, której celem jest wydanie towarzyskiej gry planszowej Wydawnictwa ALTER: „Byle do pierwszego”.

2Pionki firmują linię gier dla rodzinnych graczy, grupy która do tej pory nie była głównym odbiorcą gier Portalu. Ostatnio wydana została, nomen omen, szalona gra imprezowa. Szalone zegarki po raz kolejny potwierdzają moją tezę, że są gry (zabawy towarzyskie?), które obdarowują nas największą dawką radości w czasie samej rozgrywki, a sam wynik jest na dalszym planie. Zapraszam do lektury.

Granna przygotowuje do wydania grę CVlizacje nowego autora, Jana Zalewskiego. O samej grze i o innych projektach debiutanta możecie przeczytać w najnowszym wywiadzie.      

  Upały mniejsze, susza trwa, ale granie nadal przyjemne! Generalnie powracają do łask „tickety”, dedukcja (w małym i większym wydaniu), Grecja przeżywa swój kryzys tym razem na Panteonie, a wieże buduje się z coraz mniejszych elementów. W co zatem grali Wojtek, Łukasz i Monika?  

Uwielbiam gry gospodarcze. Gry, w których rozwijamy swój silniczek, najlepiej w kontekście jakiegoś wytwórstwa i przetwórstwa związanego z surowcami, przemysłem, roślinnością wszelaką, trzodą i … w zasadzie wszystkim, co można przetwarzać. Ale tak zgodnie z wolą Bożą i prawami fizyki. To znaczy, mniej więcej oddając realia i mozół takiego zarządzania własnym podwórkiem. Dlatego uwielbiam żywieniówkę Rosenberga, uwielbiam Cubę, ale i uwielbiam Felda. Feld, choć mniej gospodarczy, to bardzo często każe nam obrabiać własną planszetkę i zmagać się z jej ograniczeniami, co w pewien sposób także wpasowuje się w typ działalności, który bardzo mi odpowiada.

Minęło już trochę czasu od premiery Kakao zanim tytuł ten trafił do mnie do recenzji. Do tego czasu wiedziałem już więc mniej więcej czego mogę się spodziewać, jak gra się prezentuje i jak wyglądać będzie rozgrywka. Podejrzewałem też z góry czy Kakao mi się spodoba czy nie. Tak wielu pozytywnych emocji po tym tytule jednak się nie spodziewałem.

Dla wielu graczy niezwiązanych z grami wojennymi, kluczowym kryterium określającym gry wojenne jest używanie kostek w mechanice. Uważają oni, że jest to ułomność i znaczne obniżenie jakości rozgrywki. Takie pójście na łatwiznę – użycie losowości zamiast ładnej, „szachowej” mechaniki. Chciałbym więc Wam dzisiaj opowiedzieć, dlaczego pewna doza losowości jest tak istotna.

Upały wciąż trzymają mocno, więc zapraszamy Was do chłodnego wnętrza starej górskiej chaty, na bajkowe wakacje planszówkowe z Veridianą :)  Inni redaktorzy też grali, i owszem, ale żeby aż tak, to chyba nie :)

Nowość na łamach Games Fanatic! Świeżutka, innowacyjna gra prosto od słynnego projektanta Vlaady Chvátila! Kooperacja czasu rzeczywistego w kosmosie – odpowiedź Czecha na „XCOM” od Fantasy Flight Games! Ano nie do końca… Gdyby „Space Alert” faktycznie był nową premierą, pewnie w takim właśnie duchu zaczynałbym recenzję (no, prawdopodobnie z nieco mniejszą liczbą wykrzykników). Tak się jednak składa, że gra pierwszy raz pojawiła się na półkach już w roku 2008, czyli dobrych siedem lat temu. Okazją jednak do przypomnienia tego tytułu jest z dawna oczekiwane polskie wydanie, o które pokusiło się wydawnictwo Rebel. Wspomnę również, że na Games Fanatic znajdziemy także ...

Wczoraj rano rozegrałam cudowną partię w 51.Stan + Nowa Era + Zima + Ruiny. To najlepsza gra na świecie. Trafia we wszystkie moje planszówkowe potrzeby i je hurtowo zaspokaja. Ale to nie jest recenzja genialnej postapokaliptycznej tetralogii Trzewiczka. To jest recenzja Pojedynku Ninja. A przeskok między tymi dwoma tytułami to jak położyć się spać w hotelu na Bahamach, a obudzić się w izbie agroturystycznego gospodarstwa w Wąchocku. No sorry, taki mamy klimat, growy.