Wszystkie wpisy

Sporo ciekawych tytułów gościło na stołach redaktorów GF w minionym tygodniu. Imprezowa (?!) gra Stefana Felda (?!!!) – proszę bardzo! Nowości w postaci Szeryfa z Nottingham – jak najbardziej. Stara dobra klasyka, czyli Agricola i Bora Bora – obecne! Do tego polski Arkham Horror, czyli… Stawka większa niż życie (tak , tak – ta z Klossem) i niegdysiejszy, kickstarterowy hit D-Day Dice. I wierzcie nam, to jeszcze nie wszystkie gry, które w dzisiejszym Cotygodniku opisujemy! :)

Niedawno odbył się Strategos – Warszawski Konwent Gier Historycznych. Przez cały weekend gracze korzystali z gościnnych podwojów Wydziału Inżynierii Środowiska na Politechnice Warszawskiej, gdzie w weekendy działa klub „Agresor”.  Dzięki temu na stołach znalazło się wiele gier – również takich, do których trzeba zebrać kilka osób, a ich rozegranie zajmuje wiele godzin. Można było zobaczyć rozłożone plansze do  Britannii, Assyrian Wars, Virgin Queen, Sukcesorów czy legendarnej Republic of Rome. Pojawiło się wielu starych graczy oraz zupełnie świeży narybek. Dodatkowo został rozegrany turniej Stawki większej niż życie. Mam nadzieję, że za rok zobaczymy się ponownie.

To miała być naprawdę negatywna recenzja. Zaczęło się od tego, że narobiłem sobie smaku na Statki, Łupy, Kościotrupy. Klimat bardzo mi pasował, zapowiedzi innowacyjnej mechaniki zachęcały, hype rozkręcony był na całego. Wprawdzie wiedziałem, że gra ma być familijna i mocno losowa, ale przecież skoro już byłem na to przygotowany, nie mogło mnie to negatywnie zaskoczyć.

Oczywiście tytuł jest nieco przewrotny. Sam nie jestem fanem negatywnej interakcji, więc z pewnością poznałem o wiele mniej tego typu gier niż ludzie lubujący się w rozgrywkach opartych na wbijaniu szpili przeciwnikowi. Niemniej jednak, jak na moje standardy, w Farmageddon – zważywszy, że jest on jedynie fillerem – negatywnej interakcji jest naprawdę sporo. Ale po kolei…

Oto lochy. Jeden z nas będzie musiał do nich wejść, zmierzyć się z potworami – przeżyć lub zginąć. Kto to będzie? Szaleniec, który nie dba o życie, czy pechowiec, który nie zdążył w porę umknąć przed pełnym życzliwości popchnięciem w kierunku lochu? Zapraszamy do podziemi to lekka gra blefu i szczęścia autorstwa Masato Uesugi – współautora Zaginionego dziedzictwa – dla 2–4 osób. Otwórz pudełko – tym śmiałkiem możesz być ty!

„Bo żona chce na Majorkę, a ja bym raczej został w domu i w coś pograł :)” – tak jeden z laureatów Konkursu noworocznego uzasadniał, dlaczego chciałby wygrać grę La Granja. Mamy nadzieję, że oboje z żoną doszli do kompromisu i teraz siedzą sobie w domciu i spokojnie grają w La Granja. A jeszcze lepiej, jeśli siedzą na Majorce i grają tam. Jeżeli i Wy chcielibyście pograć w La Granja, to zapraszamy do naszego konkursu, bo jest kolejna szansa na zdobycie tej świetnej gry.    

Jeśli na wieczku pudełka z grą znajdujemy informację, że „za chwilę zobaczycie coś, co za chwilę zobaczycie”, wiadomo, że nie będzie to tradycyjne, suche euro albo śmiertelnie poważny ameritrash. Jeśli ponadto z tegoż wieczka spoglądają na nas cwane facjaty Skippera, Kowalskiego, Rico i (nieco mniej cwana) Szeregowego, pewnym staje się, że w środku znajdziemy coś mocno odjechanego. Wszak to Pingwiny z Madagaskaru, a im normalność nie przystoi.

W dniach 19–21 lutego 2016 roku odbył się pierwszy ZGRYW, czyli Zlot GamesFanatikowych Redaktorów Y Współpracowników. I jakkolwiek granie nie było motywem przewodnim naszego spotkania, to jednak nie bylibyśmy sobą, gdybyśmy nie oddali się naszej pasji w dość istotnym wymiarze godzin. A było to tak….

Wydawałby się, że Sly Dice, to gra zupełnie nie w moim stylu. Przecież ja lubię, żeby było klimatycznie, kolorowo, wystrzałowo, emocjonująco! A tutaj stosunkowo mała gierka, oprawa graficzna – spartańska, klimatu brak… Coś mi jednak mówiło, żeby z listy tytułów, przywiezionych przez Rednacza z Essen, wybrać do recenzji właśnie ten. Tak oto sympatyczny Lisek Chytrusek z okładki trafił do mojej kolekcji i bezczelnie się w niej rozgościł.

Atlantydzi to pierwszy frakcyjny dodatek do Imperial Settlers Ignacego Trzewiczka, czyli dodatek, który wprowadza do gry nową frakcję. Czy wywraca ona grę do góry nogami? Pogłębia rozgrywkę, czy wręcz przeciwnie, psuje grę?