Wszystkie wpisy

Zgodnie z zapowiedzią ogłaszamy wyniki wczorajszego szybkiego konkursu. Wybór był naprawdę trudny, bo każde zdjęcie umieszczone pod konkursowym postem miało w sobie coś szczególnego.

Kiedy otrzymałem propozycję zrecenzowania nowego „Munchkina”, nie wiedziałem zbyt dużo o tej grze. To znaczy, sam tytuł był mi znany, ale wiedziałem tylko tyle, że to karcianka. Zanim się zgodziłem, poczytałem więc trochę na temat samej rozgrywki. Nie do końca mogłem uwierzyć, że da się zrobić porządnego dungeon crawlera, wykorzystując tylko karty. No i rozgrywka, która trwa jedynie godzinę? Uznałem, że to tak bardzo niemożliwe, że aż muszę to sprawdzić.

Ostatnimi czasy w różnych miejscach został poruszony temat obiektywności recenzji gier planszowych publikowanych w Internecie, także na Games Fanatic. Pojawią się głosy, że recenzenci specjalnie zawyżają oceny, żeby przypodobać się wydawcom. Nie pomogła też legendarna już oferta sprzedaży gier, których stan opisano następująco: „Większość tylko rozpakowana w celu napisania recenzji”. Nie mogę pisać w imieniu wszystkich recenzentów, ale ponieważ co jakiś czas zdarza mi się recenzję napisać, więc postanowiłem podzielić się z Wami moimi doświadczeniami i przemyśleniami.

Uwaga, uwaga! Nadchodzi Dzień Dziecka! Mamy nadzieję, że zaopatrzyliście się we wspaniałe planszówkowe prezenty dla swoich pociech. Myślę, że wielu z Was uczci to święto, grając ze swoimi dziećmi. Z tej okazji przygotowaliśmy dla Was małą niespodziankę…  

Dziś Cotygodnik z niewielką objętością i nieco większym opóźnieniem. Dlaczego? Któż to wie? Może najzwyczajniej w świecie wolimy grać niż pisać? Bo któż przedłoży przygotowywanie tekstu nad kolejną partię w Keyflower czy Macao?

Dnia 15 listopada 2014 r. gra Potwory w Tokio zdobyła prestiżową nagrodę Gra Roku 2014. Od tamtego momentu minęło niemal równo półtorej  roku do czasu, kiedy swojej  polskiej premiery doczekała się kontynuacja tego kultowego dzieła Richarda Garfielda – Potwory w Nowym Jorku. Czy seaquel okazał  się równie dobry jak pierwowzór, czy zaszły w nim jakieś znaczące różnice, które zachęcą do kupna właścicieli pierwszej części serii, no i czy warto kupić Potwory w Nowym Jorku w prezencie swoim pociechom na zbliżający się Dzień Dziecka? Zobaczcie.

Szeregowy Pingwin – pewnie nie zwróciłabym większej uwagi na tę karciankę, gdyby nie dwie rzeczy: nazwisko autora (mój ulubiony Bruno Cathala!) i przeurocze grafiki prostokątnych pingwinów na rewersach kart! Cóż, szybki rzut oka i kupili mnie! Stwierdziłam, że trzeba to sprawdzić. Czy tym razem powiedzenie „nie oceniaj gry po okładce” ma rację bytu?

Dekadę temu ogłosiliśmy konkurs związany z planszówkowymi adaptacjami książek. Zgodnie z zapowiedzią to dziś ogłaszamy zwycięzców, czyli osoby które w najbardziej ciekawy sposób uzasadniły wybór najlepszej adaptacji. Wśród propozycji najczęściej powtarzały się Gra o Tron, Pan Lodowego Ogrodu, Achaja, Enclave, Robinson Crusoe, Wojna o Pierścień, Filary Ziemi oraz Świat bez końca. Jednak nie tylko te najoczywistsze tytuły znaleźliśmy wśród Waszych zgłoszeń… Oto najciekawsze uzasadnienia oraz nicki osób, które zostaną nagrodzone książkami.

Zainteresowani pamiętają zapewne mój poprzedni opis wrażeń ze spotkania z Master Setem. Konkretnie było to spotkanie z prototypem. Od kilku dni mam natomiast okazję ogrywać pachnący nie-prototyp. Czy wrażenia są inne? Tak, są inne. Po pierwsze dlatego, że produkt finalny różni się od prototypu, który poznałam. Nie ma zatrważającej liczby kopii tych samych kart (z tego co pamiętam, zanosiło się np. na 6 Szkół!), praktycznie powtórki zdarzają się nie częściej niż w poprzedniej wersji. Wersja P miała ich koszmarnie dużo i odstraszyła mnie tym zupełnie. Po drugie…

Games Fanatic serdecznie zaprasza do Miasta Królów na planszówkowe granie – setki tytułów do wypróbowania, turnieje oraz wielki kiermasz gier planszowych – to wszystko czeka na Was już za tydzień. Mowa oczywiście o dwunastej edycji Nowej Gralicji!