Wszystkie wpisy

Szuru szuru po lampie. Macu macu po szkle. Niech też dżinn w końcu wyjdzie! Mam prawo do trzech życzeń! Oto one: aby gra była ładna, dobra i tania. No już, dżinnie, wyłaź wreszcie! Czy arabska istota z płomienia we władaniu wydawnictwa Rebel spełni nasze życzenia?

Ile potrzeba do szczęścia? Dokładnie 4 okrągłe żetony w przypadku Skulla, albo kwadratowe w przypadku Gringo dla każdego gracza. Do tego kilka znaczników potrzebnych do oznaczania wygranej rundy. Ot tyle zawartości co kot napłakał.

Nic nie poradzę, jak każda kobieta kupuję oczami. To stwierdzenie dotyczy niemal wszystkiego, i gry nie są tu bynajmniej żadnym wyjątkiem. Kolorowe, starannie wykonane, z pięknymi grafikami wołają do mnie wprost z półki sklepowej „Kup mnie, kup mnie, kup mnie!”. A że mam też słabość do przygód, morskich wypraw i kostki Rubika, nic więc dziwnego, że „Wikingowie – burza mózgów” skradły moje serce od pierwszego sklepowego wejrzenia. Czy będzie to jednak chwilowe zauroczenie czy może miłość na całe życie? Przeczytajcie sami.

Dziś prezentujemy pełen przekrój świata planszówkowego. Od takich klasyków jak Rummikub i Alhambra, przez nowości jeszcze nie wydane jak Hanamikoji aż do mniej popularnych – choć nie mniej ciekawych – gier jak Mystic Vale. Czy w temacie deck-buildingu może być jeszcze coś nowego? Czy z ociekającej krwią strzelanki można stworzyć suche euro? Co trzeba zrobić, żeby przedłużać czas gry w nieskończoność? Niech te i inne dylematy umilą wam poranną kawę …

Zapraszamy do udziału w interdyscyplinarnym konkursie dla miłośników minerałów z jednej strony i żartobliwych form wierszowanych z drugiej.

Waterdeep, Korona Północy, to prawdopodobnie jedno z najważniejszych miast w całym Faerunie. Zarządzane jest przez radę złożoną z Lordów, których tożsamość skrywa magiczna maska. Mimo że władzę sprawują publicznie, to nikt tak naprawdę nie wie kim są. Właśnie w tym mieście ze świata Dungeons&Dragons umiejscowiono akcję gry… worker placement. Jak w praktyce sprawuje się Lords of Waterdeep?

Gry czasu rzeczywistego to segment planszówkowego hobby, który traktuję z dużą rezerwą, a nawet pewną dozą antypatii. Może podświadomie boję się kompromitacji, bo z refleksem faktycznie u mnie nie najlepiej? Nie mam nic do gier na spostrzegawczość, o ile rozgrywa się je turowo… „Łap psiaka” częściowo realizuje tę cokolwiek oksymoroniczną ideę.

Dom[ino] dla króla O Kingdomino napisano już tak wiele (np. tu i tu), że dodać coś jeszcze i do tego zaskoczyć będzie niezwykle trudno. Bo Kingdomino to … no nie, to wcale nie jest domino.

Kolejny worker placement. Kolejne euro z zasobami, które można przerabiać w punkty zwycięstwa kompletując jakieś zlecenia. Kolejna listwa Kramera, która zadecyduje o wygranej. Kolejna gra o wikingach. Kolejna… Czy Najeźdźcy z Północy to kolejna niczym niewyróżniająca się eurogra, którą można zupełnie pominąć w lawinie podobnych jej produkcji? Niezupełnie. Choć faktycznie posiada mnóstwo elementów które nie wróżą innowacji i przełomów, choć rzeczywiście setting nie należy do najbardziej oryginalnych, a wręcz wpasowuje się w aktualne trendy, jest w niej kilka rozwiązań, które zasługują na bliższe przyjrzenie. A dzięki nim samej grze również warto poświęcić nieco uwagi.

Temat gotowania w naszym kraju to, obok tańca, chyba jedno z tych zjawisk, które przez ostatnich kilka lat niesamowicie przybrało na popularności. Największa chyba w tym zasługa naszych rodzimych stacji telewizyjnych, ale także coraz większej świadomości żywienia oraz poszukiwania coraz to nowych smaków. Nowa gra Mariusza Milewskiego pozwala nam, jak żadna inna, chociaż trochę zanurzyć się w świecie niesamowitych potraw oraz wymyślnych przypraw i to wszystko bez konieczności późniejszego zmywania.