Wszystkie wpisy

Ocaleni najwyraźniej padli ofiarą zainteresowania kilku osób w naszej redakcji. Pisała już o nich Asia, pisał Robert. To chyba „wina” klimatu post-apo, który jest bardzo wdzięcznym środowiskiem lęgowym dla fajnych gier planszowych, że chociażby wspomnę serię 51. Stan (ale tę starą! ;).  Mnie Ocaleni zwabili jeszcze eurosucharową mechaniką pozbawioną szwendających się zombie czy kości rzucanych mutantom pod nogi.

W ostatnim czasie na skutek udanych wymian na MatHandlu moją kolekcję zasiliła kolejna gra o wikingach. Był nią Jorvik wydany w Polsce przez wydawnictwo Hobbity. Jorvik to nowe (w tym roku trafiło na polski rynek) –  stare (jest reimplementacją Miasta Spichrzów) dzieło Stefana Felda. W grze wcielamy się w wodza plemienia wikingów, który będzie dążył do zwiększenia swoich wpływów.

Ten moment musiał kiedyś nadejść. Od dawna głosiłem, że spośród wszelkich rodzajów i odmian gier planszowych najbardziej przemawiają do mnie ciężkie eurogry mocno osadzone w klimacie. Konsekwencje były nie do uniknięcia. Coraz częściej do moich uszu zaczęło trafiać nazwisko Phila Eklunda, a w głowie zaczęły kiełkować niebezpieczne myśli: a może dorosłem już do tego, żeby spróbować? A może to jest właśnie kierunek, w którym prowadzi mnie ewolucja gracza? Wszak jego grami ekscytuje się świat, równocześnie wypowiadając się o nich z wyraźną obawą. Obawa towarzyszyła i mnie, ale w końcu trzeba było podjąć poważną decyzję: sięgnę po grę Eklunda. Padło na ...

Ostatnie spotkanie przed wakacjami Mądre Sowy poświęciły dwóm grom od wydawnictwa Egmont z serii Rodzinka wygrywa – Mali detektywi i Wyprawa do babci. Obie gry są autorstwa jednego pana – Jima Deacove, obie to gry kooperacyjne, obie też są przeznaczone dla dzieci już od 3 roku życia. O czym są i jak sprawdziły się w przedszkolu? Zapraszam do recenzji.

Od kiedy po raz pierwszy usłyszałem frazę „war never changes” pokochałem niebezpieczne i groźne uniwersum świata postapokaliptycznego. Z tego powodu zwrócili moją uwagę Ocaleni. W tej grze planszowej gracze wcielają się w przywódców małych społeczności, którym udało się przetrwać wojnę nuklearną w małych schronach. Jak się grało? I ile Fallouta znajdziemy na planszy? Odpowiedzi w pierwszych wrażeniach.

Pingwin wojuje z wojami i ucieka z pokoju, z którego należało uciec. Daria orze pola, inwestuje w Afryce oraz podbija Rzym – a wszystko to w rytmach euro. Ginet wspomina jeszcze Bazyliszka, układając przy tym silniczki i turlając kostkami. Veridiana zaś wybiera się z kurami w kosmos terraformować planety. Oto zawartość dzisiejszego Cotygodnika. Zapraszamy do lektury!

Uwaga, mamy dla was kolejne zadanie. Postaramy się zmienić wasz szary, upalny dzień w barwną, optymistyczną sielankę tryskającą owocowym sokiem :)

Wczoraj skończył się drugi z kolorowych konkursów z liskiem. Czy był trudny? Tak (ku mojemu zaskoczeniu). Tylko połowa uczestników znalazła błąd (bardzo poważny błąd). Nie chodziło wcale o nieprawidłowe ułożenie kart, ani o to która jest skierowana awersem czy rewersem ku górze. A o co chodziło? Sami porównajcie:

Kiedyś moim ulubionym autorem był Stefan. Ale popełnił Wyrocznię i się obraziłam. Zerknęłam więc wtedy filuternie na Uwe, który zabiegał o moje względy już dość długi czas i nagle dostrzegłam, że jego przepastne pudełka przecież też zawsze sprawiały mi wiele frajdy. Choć ograniczały się w zasadzie wciąż do tego samego nieszczęsnego zaspokajania podstawowych potrzeb życiowych: wydoić krowę, najeść się i znaleźć schronienie. Zero romantyzmu, zero finezji. Ale mnie takie podejście, nie wiedzieć czemu, ujęło…

HMS Dolores to prosty filler, w którym wcielamy się w piratów kłócących się o podział łupów. Po zwabieniu nieostrożnego statku handlowego na skaliste brzegi wysepki, uzyskane skarby staną się zarzewiem wielu gorączkowych kłótni. Długie pertraktacje będą konieczne, ale, na szczęście, piracki kodeks pozwala na wiele… różnorodnych interpretacji. Deski pokładu HMS Dolores zbili wspólnie Bruno Faidutti oraz Eric M. Lang. Obaj należą do kategorii twórców znanych, lubianych i szanowanych. Pierwszy z nich maczał swoje palce w Cytadeli, Maskaradzie, Mystery of the Abbey, Warrior Knights czy wydanym ostatnio przez Games Factory Magazynie 51. Natomiast nazwisko drugiego wielokrotnie rozbijało bank na kickstarterze. Warto ...