Wszystkie wpisy

„Moje pierwsze przymiarki do Projektu Gaja wypadły bardzo pomyślnie. Zmiany wydają się działać na korzyść. Plansza jest okrajana do liczby graczy, można grać solo, temat ciekawszy, w docelowej wersji budynki są figurkami, na planszetce gracza może występować dochód poza polami budynków, jest więcej rodzajów zasobów, zarządzanie mocą wydaje się ciekawsze, jest więcej dylematów do rozstrzygnięcia, punkty na końcu gry otrzymujemy z losowanych celów. Wszystko razem kusi, ale jak sprawdzi się w praniu? My rozegraliśmy tylko część partii, ale nie skłamię, jeśli powiem, że chętnie zagrałabym jak najszybciej w pełną rozgrywkę. No i na ładnym egzemplarzu sprzedażowym :)”

Niedawno na naszym forum toczyła się dość burzliwa dyskusja dotycząca gry Mocarstwa, ufundowanej na wspieraczce. W ramach krytykowania Mocarstw pewna osoba porównała je do Monopoly i Cashflow twierdząc, że wszystkie te gry są złe. Ale czy na pewno? Mam co do tego poważne wątpliwości, chciałbym więc dzisiaj pofilozofować o tym, co czyni daną grę złą.

Big Fat Burger to gra, przy której będziecie mieli tłuste paluchy, bo w końcu trzeba szybko obsłużyć klientów i przygotować odpowiednią ilość burgerów w krótkim czasie! Ale uważajcie – nie grajcie w nią, jeśli macie puste brzuchy, bo po rozgrywce popędzicie na drugi koniec miasta po największego burgera, jakiego uda wam się znaleźć (true story…). I wiecie co? Recenzji też lepiej nie czytajcie na głodniaka, bo ślinotok macie gwarantowany.

Peak Oil to gra o nadchodzącym kryzysie paliw naturalnych. Gracze, jako szefowie wielkich korporacji naftowych, starają się wykorzystać czarne złoto, aby znaleźć się na dobrej pozycji, gdy go zabraknie. Gra jest nadzwyczaj szybka i pełna interakcji między grającymi. Lubię takie…

Destination X nie był najbardziej oczekiwanym przeze mnie tytułem targów. Chociaż nazwisko jednego z autorów (Østby!) zawsze mam na radarze, to akurat ta propozycja nie wydawała mi się niczym specjalnym. Jednakże im bardziej zagłębiałam się w temat, tym moje zainteresowanie rosło. Obiecano mi połączenie gry quizowej (mniam!) z dedukcyjną (tu już dla mnie trochę mniej smacznie) w krótkim czasie rozgrywki, dla sporego grona graczy (do 10!), w szpiegowskim klimacie. Cóż z tego zostało po kilku partiach?

Zacznijmy elementarnie, czyli od rozwiązania.

Spółka Kramer & Kiesling należy do moich ulubionych autorów. Zapowiedź nowej ich gry – Reworld – oczywiście pobudziła serduszko me do szybszego rytmu. Lektura instrukcji jednak wprowadziła pewien dysonans i pojawiły się hercklekoty… Wreszcie udało się rozegrać pierwszą partię.

To, co mnie niezmiernie w przypadku Farlighta dziwi to to, że gra może się podobać wizualnie. Ba, czytałam naprawdę entuzjastyczne opinie! Tymczasem wygląd gry jest w moim osobistym odczuciu najsłabszą jej stroną. Mało finezyjne grafiki i przede wszystkim przyciemniona kolorystyka. Ogólnie wszystko sprawia dość przygnębiające wrażenie, jak podczas oglądania niskobudżetowego filmu klasy B. A że gra się między innymi oczami, to trudno było mi przystąpić do pierwszej partii z pozytywnym dreszczykiem oczekiwania.

Swoją przygodę z nowoczesnymi planszówkami rozpoczynałem od ameritrahsy. Najpierw był Runebound, do którego doszło kilka dodatków, następnie partia, a w zasadzie pół partii w Horror w Arkham, po której kupiłem grę (do tej pory leży ona nieużywana na półce). Później poznałem Osadników z Catanu i rozpoczął się zwrot w kierunku gier euro, które dodatkowo mają tą przewagę, że podobają się mojej żonie. Po tym przełomowym wydarzeniu, jakim było odkrycie Catanu moja kolekcja powiększyła się jedynie o jednego ameritrasha, którym był polski Heroes of Might & Magic (z racji sentymentu do komputerowej wersji nie mogłem przejść obok tego tytułu obojętnie). Do ...

Jedna z ciekawszych gier tegorocznego Essen, przynajmniej jeśli chodzi o tematykę i wykonanie. W zasadzie to abstrakcyjna logiczna gra ubrana w piękne drzewka pnące się ku słońcu. W pewnym sensie również prosta gra ekonomiczna, gdyż dysponujemy tyko jedną walutą – punktami światła. Waluta ta pozwala na zakup nasion i drzew, które to nasiona rozsiewamy a na drzewach dokonujemy upgrade’u – oczywiście również płacąc tymi punktami. A podrośnięte drzewa będą nam ową walutę generować (o ile dobrze rozmieścimy je na planszy).