Wszystkie wpisy

Na rynku gier planszowych pojawia się tak wiele tytułów, że nie sposób zagrać we wszystkie obecnie wydawane. Tym trudniej znaleźć czas na powrót do starszych pozycji.  Niewiele spośród nich jest w stanie przetrwać na stołach graczy dłużej niż kilka lat. Natłok nowych mechanik, ich ciekawych połączeń i pięknych grafik z łatwością spycha starocie.  Na szczęście jest kilka pudełek, które pomimo mijających lat wciąż cieszą się sympatią fanów planszówek. Jednym z nich jest 6. bierze! – mała karcianka, która w zeszłym roku doczekała się srebrnej rocznicy i z tej okazji także wydania jubileuszowego.  Nowa odsłona otrzymała odświeżoną okładkę, podstawowy zestaw kart, znany z ...

Cześć. Nazywam się Maciek. Nikt nigdy nie nauczył mnie jak grać w karty. Do dziś nie znam zasad gry w Tysiąca, a kiedy słyszę kogoś wspominającego 3-5-8 to zastanawiam się, czy przypadkiem nie chodziło mu o 5-10-15. Słysząc “lewa” oglądam się przez ramię. Słysząc “atu” podświadomie czekam na nigdy nie pojawiające się na końcu tego słowa “t”. Poukładałem już sobie w głowie, że można wychodzić jednocześnie nie wstając od stołu i przeprowadzić licytację bez pieniędzy, ale nadal czasami zastanawiam się, czym rzuca się w Brydżu sportowym. O! Parę razy grałem w Kierki dodawane do któregoś Windowsa i uznałem, że to ...

Cześć. Nazywam się Aga. I jestem Potterheadem. Mam też skłonności do zbieractwa. Nałogowo kolekcjonuję gry planszowe… I karciane też. W obliczu tych faktów jasne jest, że Dobble Harry Potter musiało znaleźć się w mojej kolekcji. Wreszcie maleńka karcianka Wydawnictwa Rebel trafiła w moje ręce (trochę mi wstyd, że dopiero teraz, bo premierę miała pod koniec zeszłego roku). Jak spodobała mi się kolejna odsłona jednej z najpopularniejszych gier rodzinnych ostatnich lat? Nie ma co ukrywać, że się spodobała. Ale po kolei…

Wydana po raz pierwszy ponad 20 lat temu karcianka Pchli Cyrk (Circus Flohcati) powraca w nowej szacie graficznej. Jej autorem jest Łukasz Silski, a za mechanikę odpowiada Reiner Knizia – człowiek, którego fanom gier bez prądu przedstawiać nie trzeba. Władca Pierścieni, Tygrys i Eufrat, Zaginione Miasta, Pan tu nie Stał czy Pędzące Żółwie… To tylko niektóre z tytułów doktora matematyki, który słynie z projektowania gier planszowych.

– Jesteśmy już na miejscu. – mówi Lorna półszeptem. – Panele energetyczne znajdują się tutaj – pokazuje gestem cały tunel. – Wystarczy, że splotę te liany i uzyskam dostęp do generatora. Sikara klika w komunikator. – Jesteśmy w maszynowni, jak Wasz status?

O tym, że Lama Express musi wylądować na moim stole, zadecydowałam, jak tylko zobaczyłam sympatyczne zwierzaki spoglądające z okładki gry Wydawnictwa Piatnik. Przyznaję, jestem planszówkową sroką i czasem można mnie skusić do wypróbowania jakiegoś tytułu tylko dlatego, że bardzo mi się on podoba z wyglądu. Tak było i tym razem. Po przeczytaniu instrukcji nie oczekiwałam, że Lama Express przykuje moją uwagę na dłużej. Czy wariacja na temat Chińczyka ze śmiesznymi zwierzakami w roli głównej może czymś zaskoczyć?

Lubicie Duuuszki? A Duuuszki za 5 dwunasta? A może dobrze bawicie się przy Bongo? To polubicie Blue Banana! A wasz mózg zostanie zlasowany!

Domination, to reimplementacja gry Mini WWII autorstwa Chińczyka z Tajwanu Wei-Cheng Chenga, która w zeszłym roku zrobiła prawdziwą furorę. Była ona przedstawicielem coraz popularniejszej kategorii gier eurowojennych. Czy była to gra wojenna z mechaniką euro czy też eurogra z wojennym sztafażem? W sumie to nie jest specjalnie istotne o ile tylko gra jest dobra. A ta była.

Restart Jednostki Centralnej to poważna sprawa. Musielibyśmy przejść przez Dżunglę do Maszynowni, wyłączyć zasilanie na całym okręcie, przejść do rdzenia komputera, dokonać modyfikacji i dopiero wtedy uruchomić z powrotem zasilanie na okręcie. Myślałem o tym wcześniej jak tego dokonać, jednak nie jest to proste, bo rdzeń komputera jest strzeżony przez nasze roboty.

Pokoj 25 Apogeum w zasadzie nic specjalnie nowego. To dobrze znany nam Pokój 25 + Pokój 25: Sezon 2 + kilka dodatkowych fajnych kafelków oraz zasad, które czynią rozgrywkę jeszcze trudniejszą (jak gdyby sama w sobie - hehe - była taka łatwa). Pytanie tylko - czy naprawdę warto inwestować w Apogeum? czy nie wystarczy to co było?