Wydarzenia

Dołączam do Pancha ze swoimi relacjami video z wczorajszego dnia. Pierwszy filmik nagrany w lekko już pustawej hali SGGW w niedzielę rano, a drugi w pubie Paradox, gdzie spotkało się kilka osób na beztroskim planszówkowaniu. Rano, hala SGGWPopołudnie, Paradox

W dniach 8 – 10 września 2006 odbyła się, już od dłuższego czasu zapowiadana, impreza Monopoly Warsaw Open. Zapowiadana jako najważniejsza i największa impreza planszówkowa w roku, połączona z licznymi turniejami. Z czego, dla Eurogracza, najważniejsze były turnieje w Osadników z Catanu i Carcassonne. Nie dziwota więc, że przyciągnęła do stolicy graczy z całej Polski oraz kilka sklepów i wydawnictw z poza Warszawy.

Piątek przejdzie do historii w działalności klubu na Smolnej. Dwie wypełnione graczami sale, mnóstwo równocześnie odbywających się rozgrywek, około czterdziestu osób. Trudno wymienić mi wszystkie tytuły jakimi bawili się uczestnicy. Widziałem Here I Stand, Mare Nostrum, Struggle of Empire, Louis XIV, War of the ring, czy Thurn und Taxis. A to pewnie i tak nie wszystko. Patrzyło się na to wszystko z uczuciem pełnej satysfakcji – rozwija się środowisko, rozwija. Oczywiście po części tak duża frekwencja motywowana była tym, że wiele osób przybyło specjalnie na Monopoly Warsaw Open i nie odmówiło sobie odwiedzenia słynnego klubu „na Smolnej”.

Zbliża się wielkimi krokami festyn Warsaw Monopoly Open to na rozgrzewkę warszawscy miłośnicy planszówek już w czwartek spotkali się w klubie Alibi. Tym razem mieliśmy gościa z Gdańska – Nataniela, który na własne oczy mógł stwierdzić jak te nasze planszówkowanie wygląda. Czy wszystko to co było napisane na jego temat to wierutne kłamstwo czy jednak rzeczywiście jest ciekawie i warto o tym wspominać :)

Około dziesięciu osób odwiedziło w czwartek klub Alibi. Część gier była wcześniej zapowiedziana, część pojawiła się niespodziewanie. Równocześnie graliśmy przy trzech stołach, ja spróbowałem następujących pozycji:

Znowu inwazja na Smolną. Znowu stratedzy i fani Eurogier pod jednym dachem. Sodoma i Gomora. A konkretniej gry, gry i jeszcze raz gry. Bawiono się przy sporej liczbie tytułów. Widziałem Memoir ’44, Colossal Arena, Goa, Zaginione Miasta, Palazzo, Im Schatten des Kaisers, For the People i Ścieżki Chwały.

Że warszawska brać planszówkowa wali w czwartki do klubu Alibi to nie nowina. Tradycja rzecz święta. Tak było i tym razem i spotkaliśmy się w około dziesięcioosobowym gronie. Gdy pojawiłem się około 18 grano już w Intrige. Grano to zbyt ogólnie powiedziane. Spiskowano, negocjowano i przerzucano się propozycjami. Jednak miny gracze mieli nietęgie i specjalnych achów i ochów nie było. Raczej gra nie podeszła.

Piątek oznacza dla mnie spotkania w klubie „na Smolnej”. Dawniej klub stricte strategiczny. Od dłuższego już czasu Eurogry są tam równorzędnym partnerem dla gier wojennych. Sympatyczne też jest, że bardzo wielu miłośników strategii obecnie nie waha się przed spróbowaniem jakieś gry z nie własnego poletka. Bardzo chętnie siadają i grają. Wiedzą, że mogą liczyć na umiarkowanie długą rozgrywkę, oryginalne zasady i ciekawą mechanikę. Tak było i tym razem.

Wszystko zaczęło się niewinnie – od pytania na forum czy ktoś pojechałby z nami na Mazury na weekend… Spodziewaliśmy się, że może dołączy do nas jakaś druga para, wynajmiemy domek i polenimy się w miłym towarzystwie z dodatkiem planszówek. Tymczasem w ciągu tygodnia zgłosiło się prawie 30 osób (!) i całość wyewoluowała w pełnoprawną imprezę roboczo nazwaną Mazurconem.

Ledwo zakończył się obfity w rozgrywki Mazurcon, a już mnie poniosło na kolejne planszówkowanie. Mianowicie czas było odwiedzić, odbywające się tradycyjnie w czwartek, spotkanie w klubie Alibi. Przyszło około dziesięciu osób.