Wydarzenia

Games Fanatic przechodził jeden z najdłuższych w swej historii okresów ciszy. Nie odbywało się to bez powodu. Ostatnie dwa tygodnie to nieprzerwane zamykanie pierwszego numeru Świata Gier Planszowych. Kończenie recenzji, pisanie ostatnich tekstów, uzupełnianie gigantycznej liczby drobiazgów. Od poniedziałku zawartość jest już oddana w ręce portalowych specjalistów od składu oraz korekty i trwa oczekiwanie na hasło – „poszło do druku”.

25-28.I.2007 r. Kraków 66 godzin non stop różnorakich rozgrywek. Hektolitry wypitych napojów, kaw i herbat, zjedzone bigosy, ciepłe parówki i zamawiane pizze. Masa ludzi o różnych zainteresowaniach i gustach. Cały ten zwariowany świat w jednej dość dużej sali gimnastycznej. Zapytacie co łączyło tych ludzi? Odpowiedź jest banalnie prosta – dobra zabawa przy wszelakiej maści grach planszowych.

Bywają takie pobyty na Smolnej gdy człowiek wychodzi o 23:20 i myśli o jednym. Dlaczego w każdą grę, której się dotknął sromotnie przegrał. Zmęczenie? Przecież nie był zmęczony. Brak szczęścia? Możliwe, ale dzisiejsze gry rzadko kierują się tylko losem. Po prostu tak wyszło.

W sobotę człowiek jest już zaspokojony. Pisze relacje ze spotkania, uspokaja się, mruczy pod nosem z zadowolenia. Niedziela wygląda podobnie, jest miły spokój na duszy. W poniedziałek zaczyna się normalny pracowity dzień, nie ma czasu na myślenie o przyjemnościach.

Niestety z powodu zalewu obowiązków nie bywam regularnie na warszawskich spotkaniach. Czwartkowe wypady zupełnie wyleciały z tygodniowego harmonogramu. Smolna oczywiście pozostała, ale nie w każdy piątek. W ten ostatni udało się jednak pojawić. Zgodnie z pierwszym prawem Pancha: było spotkanie, będzie więc relacja.

Opisy gier ciąg dalszy.

Najgorsza część pewnych wyjazdów to powrót do rzeczywistości. Jeżeli wyjedziesz na parę dni, spędzisz go w doborowym towarzystwie, wśród planszówek i mnóstwa wolnego czasu to przenosisz się w inny wymiar. W świat, w którym nikt się nie śpieszy i wszyscy robią to lubią (w tym przypadku grają). Wydaję się, że tak było od zawsze i będzie trwało jeszcze długo, bardzo długo. Niestety jak lodowaty prysznic przychodzi dzień wyjazdu i okazuje się, że istnieje inna rzeczywistość. Ta normalna, z obowiązkami, pośpiechem, ciągłym brakiem czasu. Tak było i w przypadku sylwestrowego wyjazdu…

Imperial Już dawno nie mogłem się tak doczekać spotkania na Smolnej. Celem było zweryfikowanie Imperiala, czy to gra fajna, czy faktycznie popsuta. Mieliśmy świadomość, że zrobiliśmy mnóstwo błędów ostatnio. Ostra krytyka ja_na i bazika, co by nie mówić fachowców od planszówek, pozostawiała wątpliwości. Wszystko jednak wskazywało, że to ich przyjemność z rozgrywki została głównie popsuta przez złą interpretację reguł (kto przedstawiał zasady gry pozostawmy bez komentarza :D).

Czwartki nam się psują coraz bardziej. Ochota jest, frekwencja jest, tylko lokalu brak. Odkąd zrezygnowaliśmy z Alibi (nie bez powodu), zmieniamy miejsca jak rękawiczki. Już się wydawało, że wreszcie znaleźliśmy spokojne miejsce – Stoney Point Java, to kierownictwo lokalu stwierdziło, że nie opłaca się im tylko dla nas dłużej pracować. A możliwość zabawy do 19 dla nas też nie była do zaakceptowania.

Planszówkon, jednocześnie czwarta i zimowa edycja, już zakończony. Cała impreza miała trwać od piątku do niedzieli. Niestety z powodu braku czasu udało mi się być tylko w sobotę. Zresztą co do niedzieli podejrzewam, że i tak nie było zbyt dużej frekwencji. Głównie z powodu finału Mistrzostw Świata w siatkówce. Wracając jednak do soboty.