Wydarzenia

Mijały tygodnie, mijały dni, a wyczerpana załoga wciąż była na morzu. W poszukiwaniu ziemi obiecanej zapuścili się w najgłębsze rejony oceanu, ale nigdzie nie zagościli na dłużej, gdyż warunki nie spełniały ich oczekiwań. Żywiąc się tylko resztkami sucharów, w obszarpanych ubraniach wytężali wzrok szukając bezpiecznego portu. I choć w oczach dostrzec można było tęsknotę za Smolną, w sercu wciąż trwała nadzieja, że znajdą nowe miejsca do zamieszkania. Wreszcie ich modlitwy zostały wysłuchane gdy z bocianiego gniazda ktoś krzyknął: LĄĄĄĄD…

Niebożęta, sieroty po Smolnej i reszta wolnych kompanów ma w piątkowe wieczory utrudnione zadanie. Pojawiła się dziura spotkaniowa i nie ma jeszcze jasno wyklarowanej stałej miejscówki. Co się najprawdopodobniej zmieni w ciągu najbliższych tygodni, ale póki co trzeba kombinować: Paradox, Monsoon Cafe czy inne. Tym razem padło w końcu na Monsoon Cafe.

W dzisiejszych czasach ciężko coś palnąć i twierdzić, że nigdy tego nie powiedzieliśmy. Szczególnie gdy prowadzimy komunikację za pomocą Internetu. Wszyscy wszystko rejestrują, archiwizują, fora, gadu-gadu, maile, pełna INWIGILACJA (O! Nawet jak konstruuję luźną dygresje, to zręcznie, inteligentnie, używając słów związanych ze znanymi grami! :) )

No i III Pionek za nami. Rolą organizatora jest konwent organizować, a nie pisać z niego relację, ale jak wiadomo jestem mocno gadatliwy (pisatliwy), więc choć w kilku słowach podsumuję imprezę, zdam raport z tego jak impreza zaprezentowała się od strony organizacyjnej. O wrażeniach uczestników możecie poczytać na forum, blogach, serwisach internetowych.

Zazdrościmy czasami tygrysom azjatyckim czy USA zdrowej gospodarki i technologicznego postępu. Jednak są rzeczy, o których oni mogą tylko pomarzyć. Są to pojawiające się dość często w roku najróżniejsze święta i wolne dni od pracy, a co za tym idzie długie weekendy. Wtedy cała Polska wyjeżdża gdzie się da i oddaje się przyjemności odpoczynku i relaksu.

Można grać w gry dla kilku powodów… jedni grają, bo szukają rozrywki intelektualnej, inni wyzwania, poznania nowych mechanik, jeszcze inni z powodu kontaktu z ludźmi. Wydaje mi się, że z czasem ten ostatni element jest dla mnie coraz ważniejszy.

Nie tylko planszówkami żyje nasz mały świat graczy. Przez ostatni miesiąc trwała mobilizacja sił na zapowiedzianą wcześniej na forum gry-planszowe imprezę paintballową. Po początkowych szumnych zapowiedziach liczba potencjalnie chętnychuczestników zaczęła gwałtownie maleć.

Ostatnio narzekałem na Smolną, że za gorąco, za duszno i będę musiał poszukać jakieś alternatywy. Tak się jednak złożyło, że w związku ze zorganizowaną imprezową paintballową przyjechało parę osób z poza Warszawy, nie odwiedzających nas zbyt często, m.in. Nataniel. Postanowiłem, więc wybrać się w piątek na Smolną i pograć. Daleko było od ideału w kwestii przepływu powietrza i temperatury, ale blisko ideału jeżeli chodzi o atmosferę i fun.

02.06.2007, Otwock

Dawno już nie pisałem żadnej relacji z warszawskich spotkań, wiązało to się przede wszystkim z tym, że nie bywałem na nich to i nie miałem o czym pisać. A nie bywałem, bo końcowe prace nad drugim numerem Świata Gier Planszowych wymagały pełnego zaangażowania. Teraz gdy już zawartość poszła do wydawnictwa i odbywa się praca nad korektą i składem, ja wreszcie miałem czas, aby odwiedzić Smolną w ostatni piątek.