Wiadomości

Szymon umieścił relację o tym jak sobie radzili polscy wydawcy na Essen, jak byli liczni i czym się zajmowali. Ja do opisu i zdjęć dodaję skromną relację filmową z trzech stoisk wydawnictw: Portal, Wolf-Fang i Kuźnia Gier.

Through the Ages jest dla mnie jedną z najlepszych gier planszowych, jakie grałem. Stanąłem na głowie, by ją sprowadzić z USA, nie zważając na utyskiwania malkontentów związane z domniemaną słabą jakością kart i błędami w druku. Wielu nie było jednak tak niecierpliwych jak ja i z zakupem wstrzymywali się do trzeciej, poprawionej edycji. Jej premiera ciągle jest przesuwana w czasie, co tylko dowodzi, że to ja miałem rację kupując grę i ciesząc się z rozgrywek :-).

Polacy na Essen, dla kogoś potrafiącego szukać byli bardzo dobrze widoczni. Nie tylko pod postacią aż trzech stricte planszówkowych firm wystawiających się na targach, ale również jako część niemierzalnej grupy maniaków, do której należeli zwykli gracze, dziennikarze, właściciele sklepów i wydawcy. Co więcej – obecność na targach gry bezpośrednio odwołującej się do polskiego miasta (Kraków 1325 AD) jeszcze bardziej potęgowała wrażenie, iż Polska to już nie koniec świata, ale prężnie rozwijający się rynek. Słowa niemieckich kontrahentów, którzy przytaczali niektórzy wydawcy jasno potwierdzały fakt: „Polska jest rynkiem z przyszłością”.

Corocznie podczas targów Spiel odbywa się ranking najlepszych tytułów imprezy. Uczestnicy Essen wystawiają swoje oceny wszystkim grom, które poznali. Z Szymonem oddaliśmy też swój głos. Odbywa się to w ten sposób, że najpierw rejestrujesz się w systemie Fairplay, co sprowadza się do podania imienia, nazwiska i adresu, a za to otrzymujesz unikalny numerek i kartkę do głosowania. Numerek jest po to, że jakbyś chciał później zmienić oceny lub je uzupełnić to pozwolą cię zidentyfikować.  Na karcie do głosowania są wymienione wszystkie tytuły targów (lub co najmniej znacząca większość) i wystawia się ocenę od 1 do 6, gdzie ocena 1 oznacza najlepszą grę, 6 najgorszą.

Zdjęcia Marka i Szymona zmobilizowały mnie żeby pochwalić się także swoją piramidką (na zdjęciu brakuje jeszcze ciekawej gry logicznej będącej dodatkowo zajmującymi puzzlami – The Kaleidoscope Classic oraz kilku gier, które mam już w swoich zasobach, a które kupiłem na prezenty). Niestety, Pancho był szybszy i nadał swojemu wpisowi identyczny tytuł o jakim wracając z Essen myślałem. Na targach byłem tylko przez dwa dni ale były one bardzo intensywne i planszówkowo fantastyczne.

Ci, którzy byli na targach wrócili już w większości do domów, z upolowanymi zdobyczami. BGG zaroiło się od relacji i krótkich opisów gier, nabytych podczas tej wielkiej imprezy. Z czego są najbardziej zadowoleni? Co zawiodło? Oto subiektywny przegląd – swoista przystawka przed pełnokrwistymi relacjami osób mających szczęście gościć na targach. Oni pewnie wyprostują zawarte w moich relacjach plotki i opinie zaczynające się od 'podobno….’

Są pierwsze informacje jak Essen wypadło z punktu widzenia numerków. Mianowicie targi odwiedziło 150 000 osób, pojawiło się na nim 760 wystawców z 31 państw, pokazano ponad 550 nowych produktów. Zauważono wzrost liczby producentów pochodzących z Azji oraz regionu Australii i Oceanii. 41% wszystkich wystawców to obcjokrajowcy, 59% pochodzi z Niemiec. W ciągu kilku najbliższych tygodni okaże się czy Essen spełniło oczekiwania dla ludzi z branży. Następne duże targi gier to zbliżające się targi w Norymbergii, w lutym 2009. Choć tam nie pojawiają się mali wydawcy.

Wróciliśmy. Ledwo żyję. Tylko kilka słów. Essen trudno wyrazić słowami – re-wel-ka. Spełnienie moich planszówkowych marzeń. Jednocześnie nowości i starocie, okazje po 2,5 euro i białe kruki po 150, poznawanie ludzi z branży i granie po targach w koleżeńskim gronie niczym na Pionku. Jest tu wszystko co trzeba maniakowi gier do pełni szczęścia. Nie ma fizycznie siły, która zmusiłaby mnie, żebym nie pojechał za rok.

Nie ma to, jak wyrafinowany rym w tytule wpisu ;] Niedziela, to czas pakowania się i powrotów, więc pewnie sobota była ostatnim dniem targowym. Przyjrzyjmy się kolejnym opiniom zamieszczonym w internecie, przez obecnych w Essen planszówkowiczów.

Czy zły dotyk może być przyjemny? A i owszem: może! Co więcej nie tylko dla dotykającego, ale również dla dotykanego. Tak kontrowersyjnej tezy chciałbym w niniejszym tekście bronić. Zanim jednak udasz się, drogi czytelniku, do prokuratury, aby złożyć stosowne doniesienie daj mi proszę szansę na wyjaśnienia klikając „Czytaj więcej”.