Wiadomości

Trafiłem dzisiaj na niesamowity wykład na temat kości i metod ich produkcji, udostępniony za pośrednictwem serwisu YouTube. Został on nakręcony na tegorocznym konwencie GenCon, na stanowisku producenta kości, Lou Zocchi’ego. Można na niego patrzeć jak na zwykłą marketingową gadkę, podobną do tych które słyszymy w supermarkecie przy prezentacji magicznych robotów kuchennych, czy lamp które uzdrawiają, ale przyznam się, że na mnie zrobił wrażenie. Lou Zocchi jest wygadanym gościem, świetnie znającym temat i nie mającym złudzeń co do jakości produktów konkurencji, a wiarygodności dodaje mu fakt, że na tym samym konwencie ogłosił, że wycofuje się z rynku producentów kości do gry.

Firma MindWare planuje na marzec 2009 wydanie gry Qwirkle Cubes. Podstawowa wersja Qwirkle polega na budowaniu „krzyżówki” z elementów, na których przedstawione jest 6 różnych kształtów w 6 różnych kolorach. W moim domu nazywamy ją pieszczotliwie Scrabble dla analfabetów co jak sądzę nieźle opisuje mechanikę gry. W nowej wersji gracze będą mogli dodatkowo rzucić kostkami na początku swojej tury żeby uzyskać lepiej pasujące do ich planów kształty.

Osobiście nie gram za pośrednictwem sieci w planszówki. Raz, dawno temu, próbowałem w Ścieżki Chwały, ale zabrakło mi i współgraczowi determinacji. Wiem jednak, że wiele osób bawi się nie tylko przy planszy, ale również za pośrednictwem komputera w swoje ulubione gry planszowe. Do tej pory najczęściej wykorzystywanym środowiskiem był VASSAL, ale od pewnego czasu ma poważną konkurencje. Zwie się ona ZunTzu.

Ostatnio miałem możliwość (czytaj: zebrał się skład i wyraził chęć spróbowania czegoś nowego) do zagrania w jedną z ostatnich produkcji Phalanx Games – The Dutch Golden Age. Mimo totalnie kiczowatej okładki, na grę nastawiałem się od dość dawna, z trzech głównych powodów: pierwszy nazywa się „Phalanx Games”, drugi – „Dutch”, a trzeci – „economic”. Jest jeszcze czwarty, w postaci nazwiska Coloviniego, ale ten był dla mnie najmniej ważny, bo spośrod najbardziej znanych projektantów, akurat jego gry leżą mi w najmniejszym stopniu. Można byłoby dodać jeszcze jeden, już trochę pozaplanszówkowy powód, czyli mecz Holandia-Włochy na ostatnim Euro ;)

Chciałem się pochwalić, że wczoraj odebrałem mocno oczekiwany list od Biblioteki Narodowej. A w nim co najważniejsze – nadanie Games Fanatic numeru ISSN, czyli „Międzynarodowego znormalizowanego numeru wydawnictw ciągłych”. Co to mianowicie jest? Jest to specjalny identyfikator dla czasopism papierowych lub elektronicznych, które są publikowane regularnie. A po co nam to?

Na ostatnim gramajdowym spotkaniu wpadły mi w łapki kolorowe plasteliny. Choć gra nazywa się Barbarossa – oprócz czerwonej znajduje też ciastolinę niebieską, zieloną i żółtą. Zostaje poinstruowana, że swój zapas powinnam podzielić na dwie części i z każdej ulepić jakiś kształt. Ela lepi prześlicznego kwiatka i tak poznajemy pierwszą zasadę -> kształt nie może być zbyt oczywisty – potrzebne jest jedynie zarys, który kojarzyć się może z kilkoma różnymi rzeczami. Sklejam zatem coś co przypomina wypaśny aparat fotograficzny (ale bez lampy co by nie było za prosto) i ten kształt jest prawidłowy –  na pierwszy rzut oka widać w nim ...

…a raczej grę Chicago Express. W serwisie Boardgamegeek.com ogłoszono kolejny konkurs, tym razem związany z najgłośniejsza grą pociągową (czyli o kolei, nie taką która coś ciągnie) ostatnich miesięcy. Do wygrania bohaterka, czyli gra Chicago Express, oraz zestaw związanych z nią gadżetów .

Rorschach to nowa gra wydawnictwa Bucephalus Games, zaprojektowana przez czterech bardzo ostatnio aktywnych autorów. Zaprojektowana to może zbyt mocne słowo, gdyż zasady gry są niezwykle proste. Jednak nie można odmówić im pomysłowości. Co więcej, po zapoznaniu się z pomysłem sami przyznacie, że Rorschach mimo przerażającej nazwy zapowiada się na gwiazdę wielu imprez. 

Znacie tę mechanikę – rzucasz kostką i poruszasz pionkiem o tyle pól, jaki wypadł wynik. Taka właśnie jest Formula D i pewnie ta informacja wystarczy, żeby część z Was przerwała czytanie i wystawiła na bgg ocenę niższą od 5. Jednak jeśli nadal chcecie czytać, to zapraszam do krótkiej recenzji.

Otrzymałem wczoraj niezwykle miły i wręcz wzruszający list od jednego z czytelników Świata Gier Planszowych. Pozwalam sobie (za zgodą autora) podzielić się z wami jego treścią: