Rzut oka

Bilet na wycieczkę po Hollywood dostałem zaledwie tydzień temu. Od tego czasu byłem tam dopiero dwukrotnie, za pierwszym razem tylko z żoną, w kolejnym podejściu zabraliśmy także znajomych. Jakie są pierwsze wrażenia z odwiedzin Fabryki Snów. Zapraszamy na pokaz przedpremierowy.

Na Mexicę duetu Kiesling&Kramer zaczęłam czekać już parę lat temu, kiedy jeszcze nikomu się nie śniło, że będzie polskie wydanie, a ja byłam świeżo po paru partiach Tikala i bardzo chciałam poznać resztę „Trylogii Maski”. Więc kiedy dowiedziałam się, że G3 uraczy nas rodzimą wersją… no po prostu nie było przeproś, musiałam ją mieć!

Jest rok 2552. Ludzkość znajduje się na krawędzi wymarcia z powodu ataku fanatycznego sojuszu obcych ras zwanych jako Przymierze. Siły ludzi wycofały się do ufortyfikowanego świata Reach, gotowe drogo sprzedać swoje życie, aby chronić Ziemię i kupić czas dla desperackiego wybiegu, który może jeszcze przechylić losy wojny.

Premiera polskiej wersji Spyfall od Rebela wreszcie za nami. Zupełnie nie wiem co mnie podkusiło, żeby wziąć tę grę do recenzji. Pewnie po trosze tekst Veridiany, a po trosze moje umiłowanie gier z motywem zdrajcy. Uwielbiam być „tym złym”. Jednak fantazja jest mi tak zupełnie obca, że np. taki Dixit już dawno opuścił moją kolekcję, przy Tajemniczym Domostwie nie potrafiłam niczego sensownego kojarzyć, Empatio zupełnie nie pobudziło mnie do współodczuwania a Tak, Mroczny Władco! sprawił, że zaczęłam omijać ten typ gier szerokim łukiem (nikt mnie nie przekona, że Story Cubes to wspaniała gra dla całej rodziny – bo zwyczajnie nie ...

Swego czasu pisałem o innej grze o tym baśniowym bohaterze Mały Książę – Stwórz mi planetę!. Jakiś tydzień temu trafiła w me ręce nowa gra, oparta na motywach najnowszego, rocznicowego filmu. Zanim opublikuję pełną recenzję zapraszam do rzutu okiem.

Od jakiegoś czasu chodziło za mną żeby zagrać w KAKAO, ale jakość nie było okazji go zdobyć. W końcu jednak się udało – od G3 przyszło pancernie zapakowane pudełko egzemplarza recenzenckiego. Podkradliśmy więc z żoną synkowi po cztery łyżeczki jego ulubionego Puchatka, zalaliśmy gorącym mlekiem, otworzyliśmy gorzką czekoladę i zabraliśmy się do rozpakowywania pudełka.

To miała być szybka i emocjonująca karcianka dla 2 osób od Galakty. Przyjechała tuż przed moim wyjazdem na urlop, więc nie namyślając się długo, wrzuciłam ją do walizki. I było jak znalazł, w sam raz na deszcz (tak, u niektórych padało, mimo że cała Polska skąpana w słońcu). Na gorąco więc, zanim zaczęłam na dobre wypoczywać, spieszę donieść o pierwszych wrażeniach.

Jakiś czas temu umawiałem się z kolegami wojennikami na piątkowe granie. Nagle padła propozycja od Roberta Sypka – “Czy ktoś zagra testowo w moją Stawkę”. Myślę sobie… Stawka. Znaczy sztab główny Armii Czerwonej podczas Drugiej Wojny Światowej. Znaczy się front wschodni, zapewne w dużej skali – armijnej. Prawdopodobnie próba symulacji całego konfliktu od ‘41 do ‘45. A co tam, mogę zobaczyć jak to wygląda! Więc się zgłosiłem na ochotnika. Szybko okazało się, że z jedną rzeczą trafiłem – to faktycznie była DWS i miało coś wspólnego z frontem wschodnim. Ale reszta… Pamiętacie ten dowcip o tym, że w Moskwie na ...

Miałem okazję rozegrać kolejną partię na zasadach zaawansowanych. Tym razem w pełnym pięcioosobowym składzie. Grali klubowicze z naszego ropczyckiego Klubu Gier Planszowych, którzy o projekcie wiedzieli tyle, co w Internecie można wyczytać.

Początkowo poniższy tekst znalazł się w Cotygodniku, ale szanowna Redakcja pogoniła mnie za obszerność wpisów. Tak więc w osobnym wpisie dzielę się z Wami wrażeniami z dwóch pirackich gier, w które miałem przyjemność zagrać. Czy przyjemność była wątpliwa? Czy któryś z tych tytułów może stać się Moją Ulubioną Grą Piracką? Czy po zagraniu w którąś aż chce się krzyknąć „Grrrram w Grę!”? Sami sprawdźcie.