Recenzje

Ostatnia część poświęcona kieszonkowej rozrywce. Tym razem Hippo o GoTown. Gry z dużą dozą negatywnej interakcji. A ja lubię negatywną interakcję :)

Sherlock Holmes & Moriarty to trzeci już z kolei komiks o przygodach najsłynniejszego detektywa. Jak poprzednio – to ty stajesz się bohaterem i możesz się wcielić zarówno w postać Holmesa jak i doktora Watsona. Nowością jest też możliwość zagrania jako profesor Moriarty (choć przedsmak tego mogliśmy odczuć już w Irene Adler, która w pewnym sensie „zastąpiła” dr Watsona). Odwieczny wróg staje się na ten wyborny czas sprzymierzeńcem. Co prawda Moriarty powinien siedzieć za kratkami, ale Inspektor Lestrade postanowił inaczej – uwalniając go w zamian za pomoc w śledztwie ma swój ukryty cel (o którym dowiecie się z komiksu ;))

Często zdarza się tak, że gra, którą zachwyciliśmy się w początkach swojej przygody z planszówkowym hobby, z czasem traci w naszych oczach swój blask. Nadal ją lubimy, nadal przyjemnie się w nią gra, ale w miarę jak zyskujemy doświadczenie, jak zaczynamy lepiej rozumieć sterujące grami mechanizmy, potrafimy dostrzec coraz więcej mankamentów w naszym pierwotnym obiekcie zachwytu.

Kolejne dwie gry z serii kieszonkowej serii wydawnictwa Helvetiq. Czy równie udane jak Kariba i Winston?

Już sam tytuł jest majestatyczny. Czujemy patos w każdej sylabie Pojedynku Superbohaterów Deck Building Game od Egmontu. I wszystko jest też w nim zawarte. Budujemy talię i pierzemy łotrów całą potęgą uniwersum DC. Dla fanów komiksu jest to naprawdę wielka gratka. Pojawiają się ukochani posiadacze super mocy oraz uwielbiani złoczyńcy, obdarzeni głębokimi traumami oraz nie do końca jasnymi celami. Gadżety też będą. I słynne miejsca. Ale czy w ogóle warto w to grać?

Brzdęk!… i wszystko jasne. Fenomenalny deck builder, w którym budowę solidnej partii musimy łączyć ze sprytnym poruszaniem się po planszy. Wśród pułapek, nieostrożnych ruchów i fajnych zdolności kart, znajdziemy również morze dobrego, przaśnego humoru. Wiadomo było, że prędzej czy później doczekamy się jakichś dodatków. Teraz przyjdzie nam się zmierzyć z mrocznymi tajemnicami Egiptu. Wiecie mumie, sarkofagi i te sprawy. Pytanie jest naturalnie jedno – czy warto zasiąść do Brzdęka! od Lucrum Games w nowym klimacie?

Znajomi odradzali mi tę robotę. “Będziesz miesiącami przebywał w małej metalowej puszce z ludźmi, którzy doprowadzą cię do szału.” Ja jednak wolałem wierzyć tym, którzy twierdzili, że Kosmos to nie jest praca! Kosmos to przygoda!!! Szkoda, że zapomnieli dodać, że niezwykle bolesna i często śmiertelna…

Duże, ciężkie pudło. Nie spodziewałam się tego. Ale po otwarciu wszystko stało się jasne. Dużo kart dość pokaźnych rozmiarów i grubości papieru. Żle? Absolutnie nie! bardzo dobrze. Trud dźwigania tej pozycji wynagradza przyjemność obcowania z kartami i ich czytelność. Ale może przejdźmy do meritum sprawy, czyli jak grać i czy warto?

Gier o rozwiązywaniu zagadek, czy to w formie sprawy kryminalnej, T.I.M.E stories, czy Escape Roomu, namnożyło się ostatnio sporo. Czy może nas  coś jeszcze zaskoczyć?

Leśne duchy od razu przyciągają wzrok. Piękne pudełko, które może służyć także jako ozdoba półki. Śliczne, błyszczące kafelki. Nawet boki i środek pudełka zostały przecudownie ozdobione. Niemniej tak przygotowane gry,  sugerujące zwłaszcza przyjemną, familijną rozgrywkę, zazwyczaj nie powalają na kolana. Ot kolejne z wielu podobnych, w które może i da się grać, ale nie wiadomo po co, gdyż zachwycają o tyle, o ile gramy we współczesne gry planszowe po raz pierwszy. Idealny prezent dla standardowego klienta Empiku, jednak gracze raczej nie mają powodów by po nie sięgać. Czy Leśne Duchy od FoxGames również powielają ten stereotyp?