Recenzje

Seria Story Cubes zdobyła serca tysięcy osób. Ta niepozorna gra cieszy, ale i uczy. Kostki wspomagają rozwój najmłodszych ożywiając ich wyobraźnię, poszerzając słownictwo i pomagając im formułować zdania w sposób ciągły i logiczny. Dla dorosłych stanowią sympatyczną pozycję imprezową, dzięki której można opowiadać niestworzone historie. Nie ma co się dziwić, że podstawowa wersja Story Cubes doczekała się licznych dodatków w postaci nowych kostek. Już teraz seria oferuje coś np. dla fanów science-fiction, bohaterów znanych z filmów i bajek, podróży, czy też historii. W tym roku Wydawnictwo Rebel przygotowało wersję tej kultowej gry kościanej, która stanowi dla mnie nie lada gratkę. ...

Początek XXI wieku to były magiczne czasy dla rynku gier planszowych. Worker placement? Rewolucyjny pomysł! Deckbuilding? Świeża i nowoczesna idea. Kości w grach? Chwila moment, chyba w grze dla dzieci albo w Catanie, zgadza się? W epoce poważnych ludzi cierpiących głód przy Agricoli losowość w grach była passe, a nic nie jest większym synonimem losowości niż foremny sześcian z kropkami na każdym boku. Historyczną koniecznością było więc, że ktoś w końcu postara się odczarować kości i wepchnąć je do kanonu eurosucharowości, dzięki któremu w zeszłym roku mogliśmy cieszyć się cudeńkiem pokroju Marco Polo II. 

Chciałem zacząć tekst od zdania w stylu: “Planszówki na licencji gier z przeglądarki to śliska sprawa”, ale dotarło do mnie, że w Kingdom Rush grałem już bardzo dużo lat temu. Na tyle dużo, że zdążyła przeskoczyć na telefony z dotykowym ekranem i bez klapki. Ech, jak ten czas leci. Tak czy siak, sprawa nadal jest odrobinę śliska, bo przeszczepienie rozgrywki z medium cyfrowego w analogowe potrafi być problematyczne. Trzeba spojrzeć na projekt trzeźwym okiem i zdecydować, co trzeba wyrzucić (bo komputer tego za nas już nie policzy) a co zachować, żeby duch rozgrywki pozostał niezmieniony. Bo przecież jeśli duch rozgrywki ...

Po kilku latach recenzowania, nagrywania gameplay’ów i cyklu Gra Miesiąca Piotrek Piechowiak postanowił samemu zabrać się za tworzenie gier. Jego debiutancki projekt – Nanaki – recenzowała już na etapie prototypu Agnieszka, mi dzisiaj przyjdzie się zmierzyć z ostateczną, sklepową wersją tej gry.

Na wiadomość, że autor Domku tworzy nową grę, zareagowałam bardzo entuzjastycznie. Ten familijny tytuł zrobił międzynarodową karierę i nadal jest przeze mnie często polecany znajomym, którzy szukają ciekawej, ale niezbyt trudnej gry dla całej rodziny. Dlatego Łąka od razu trafiła na moją listę nadchodzących premier i z przyjemnością odbierałam paczkę z niespodzianką w środku. 

Jest takie miejsce, w które uciekam, gdy przytłacza mnie szaro-burość otaczającego świata. Literatura fantastyczna – moje “szczęśliwe miejsce”. Nie ma znaczenia, że mam już swoje lata i dawno porzuciłam złudzenia, że mogłabym rzucić to wszystko, by jak moi ulubieni bohaterowie wyruszyć na epicką przygodę… Nadal uwielbiam zagłębiać się w światy pełne smoków, magii, krasnali, elfów i tym podobnych stałych elementów powieści z mojego ulubionego gatunku literackiego. No tak, ale książka, choćby najlepsza to zawsze odczytywanie czyjejś historii… A gdyby tak stać się bohaterem epickiej opowieści i samemu decydować o tym jak potoczą się moje losy? Taką właśnie możliwość zapowiada w ...

Gier o piratach na rynku jest całkiem sporo, jednak tytuły o kosmicznych piratach zdarzają się chyba dość rzadko (na tyle rzadko do tej pory nie miałem okazji zagrać w ani jeden tytuł osadzony w takim settingu). I tu naprzeciw oczekiwaniom graczy lubiącym uniwersa pirackie i SF wyszli panowie Michael Loyko i Denis Plastinin, autorzy deck-buildingowej gry Tortuga 2199, którego polskie wydanie zaproponował nam Phalanx.

Wycieczki objazdowe to nie moja bajka. Zdecydowanie bardziej wolę wybrać się w jedno miejsce i poznać je dokładnie, a najchętniej zgłębić wyczerpująco fakturę plaży, wokół której skupiają się moje plany urlopowe… No ale wakacje jeszcze daleko, więc póki co można o tym pomarzyć. A żeby się nie dłużyło, to warto jednak wybrać się na wyprawę, tyle że po planszy. Można to zrobić dzięki planszówce o wiele mówiącym tytule Europa w 10 dni. 

Czasami nie trzeba wiele do szczęścia. Naszą dopaminę pompują nie tylko arcydzieła sztuki wszelakiej (tych wszakże często nie rozumiemy), lecz również rzeczy proste i ulotne. Jak więc zazwyczaj ciągnie mnie do tytułów długich, o nadętych pudełkach, tak nie mogę nadziwić się przyjemności jaką odnalazłem w Fantastyczne Światy.

O zaletach gier bez prądu nikogo z czytelników GF przekonywać nie trzeba. Cięższe tytuły potrafią rozprostować zwoje mózgowe nawet doświadczonym graczom, lżejsze pomagają im ćwiczyć np. spostrzegawczość i kreatywność, często dostarczając przy tym sporej dawki emocji. I do tej właśnie kategorii należy Imago Family, stworzona z myślą o najmłodszych gra Wydawnictwa Rebel.