Recenzje

Muszę przyznać, że nie mam pomysłu na wstęp. Czy zacząć od tego, że za grą kryje się historia poszukiwania tytułowego kamienia, który jest pierwszym z wielu? Poszukiwania okupionego potem i fla… krwią bestii i bohaterów przemierzających Ponurą Twierdzę jak swego czasu Frodo z kamratami? Czy może zacząć od oczywistego nawiązania do Dominiona, tytana budowania talii? A może zacznę od tego, że grę stworzył Mike Elliott, co zbyt wielu chyba zbyt wiele nie mówi… ?

Można też napisać: proste, a fajne. Oba stwierdzenia będą opisywać moje wrażenia z tej gry. Kolejnej gry z kategorii „państwowych”, czyli powstałych z zaangażowania instytucji państwowych bądź publicznych pieniędzy. Nie znam kulis powstania tej gry. Mogę chyba nieco pofantazjować. – Panie referencie! Grę jakąś z szarżami wojskowymi nam trzeba. Dacie radę? – A i owszem, panie kierowniku! Być może tak wyglądała scenka rozpoczynająca pracę nad Awansem. Cóż można zrobić z wojskowymi stopniami? Ano można zrobić grę w wojnę. Tak o Awansie myśli do tej pory niemało osób. I jest to opinia krzywdząca i nieprawdziwa. Autor gry, Karol Madaj, postawił sobie ...

Małopolski Instytut Kultury wydał grę edukacyjną osadzoną tematycznie w XVIII w. Ówczesna społeczność andrychowskich rzemieślników tak sprawnie prowadziła swoje interesy, że handlując z całą niemal Europą dorobili się na tyle, by podnieść swoją wioskę do statusu miasta.

Pewnego razu, w pewnym miejscu we wszechświecie, na pewnej planecie, w pewnym domu, przy pewnym stole, mogłyby spotkać się trzy osoby, aby pograć w pewną sympatyczną grę o kosmosie. Postaci: I – Ignaś, V – Veri, M – Miro Goście: Zuza i Stach

51 Stan to najnowsza pozycja z wydawnictwa Portal, które autorem jest Ignacy Trzewiczek. O grze już od jakiegoś czasu jest bardzo głośno – zachęcające felietony Ignacego, bardzo pozytywne opinie testerów, świetne grafiki… ale także pierwsze opinie wspominające świetną rozgrywkę i brakujące żetony. Dużo wyborów i problemy z instrukcją. Jeżeli jeszcze zastanawiacie się nad zakupem tej karcianki, mam nadzieję że ta recenzja Wam pomoże rozwiać swoje wątpliwości.

Wpis 1 Mam nową karciankę, yes! Dobrych karcianek nigdy za dużo. Ale czy na pewno będzie dobra? Sympatyczne pudełko leży na stosie innych pudełek, łypię nań prawym okiem i zostało już rozpakowane i obwąchane, a zawartość jego przejrzana. Na ową zawartość składają się w zasadzie same karty, dużo kart, dużo ładnych kart oraz instrukcja. O czym mowa? O grze „Arcana” wydanej w Polsce przez wydawnictwo Axel. O niepozornej karciance, która najwyraźniej powstała na falii uwielbienia dla mechaniki budowania swojej talii.

Z miłości biorą się dzieci. Z miłości biorą się też recenzje. Dzieci biorą się także z przypadku. Recenzje nie powinny, jak już – biorą się z konieczności. Niniejsza recenzja wzięła się z konieczności. Z konieczności  wyrażenia miłości rzecz jasna. W Macao można bowiem albo namiętnie grać, albo znienawidzić i rzucić. W kąt, na MatHandel, psu do zabawy. (Aczkolwiek droga by to była zabawka) Ale usłyszycie, jak podejrzewam, skrajnie różne opinie. Będzie to spowodowane tym, że Feld pokusił się o nowatorskie rozwiązanie oparte o pewną dozę przymusu i dużą dozę losowości. Jednych porwie owa nowatorskość innych odrzuci losowość. Ja czuję się ...

Muszę przyznać, że jestem niezwykle zaskoczona. Otóż, gdy co jakiś czas wśród graczy pada nazwa „Cuba” słyszę argument pokroju „Aaa, to ta gra co ma takie słabe opinie?”. Jestem tym zaskoczona wręcz podwójnie. Raz, że zarówno Rzut Oka jak i oceny w sklepach internetowych są jak najbardziej pozytywne. Po drugie – i co ważniejsze – jest to gra genialna :) Dobrze, niech będzie, że WEDŁUG MNIE jest to gra genialna. I także wyłącznie WEDŁUG MNIE z niewiadomych względów kojarzy mi się z „Puerto Rico”. Ale to tylko takie babskie fanaberie ;)

W kwietniu br. gra Roberta Żaka, pt ‘Orzeł i Gwiazda’ została wybrana Planszową Grą Wojenną Roku 2009. Podejrzewam, że patriotyczne argumenty, chęć wspierania rodzimych wydawców i projektantów gier, nie miały tu wiele do rzeczy – ‘Orzeł i Gwiazda’ jest obiektywnie bardzo dobrą grą wojenną. Świadczy o tym choćby fakt, że uznane za granicą wydawnictwo Academy Games (m.in. seria taktycznych gier Conflict of Heroes) przygotowuje anglojęzyczne wydanie ‘Orła i Gwiazdy’, pod zmienionym tytułem: ‘Strike of The Eagle’. Czy jednak gra Roberta Żaka ma szanse spodobać się eurograczom?

Cywilizacja to niekończący się ciąg potrzeb, których nie potrzebujemy. Mark Twain Gdy kilka lat temu w pewnym warszawskim klubie siadałem do nowej gry wtedy jeszcze praktycznie nieznanego Czecha nie przypuszczałem, iż oto niepostrzeżenie wkraczam w nowy okres w mojej karierze gracza – epokę „Srudeejdżes”. Już po pierwszej, chaotycznej i przytłoczonej ciężarem reguł rozgrywce wiedziałem, iż tytuł szybko trafi na moją półkę. Nie wiedziałem jednak, iż będzie na niej niepodzielnie panował i ustąpi miejsca dopiero… swojemu polskiemu kuzynowi.