Recenzje

Bim Bamm – fraza, która brzmi niczym dźwięk wydawany przez stary, klimatyczny zegar wybijający pełną godzinę. Jak się okazało można wykorzystać ów dźwięk to oznajmiania zdobytego właśnie punktu. Bim Bamm to gra, która doskonale sprawdza się z maluchami, ale może stanowić odprężający przerywnik między cięższymi tytułami podczas spotkania ze znajomymi. Tak czy owak zabawa przynosi podwójną radość z różnorodnych tonów jakie potrafi wydać z siebie człowiek przy artykułowaniu tego dźwięku.

Fińskie wydawnictwo Roll D6 Games w czasie tegorocznego Essen obdarowało naszą redakcję kompletem swoich gier. Większość z nich trafiła do mnie. Kilka dni temu przedstawiłem grę logiczną, ćwiczącą spostrzegawczość. Dziś gra przypisana do kategorii gier negocjacyjnych. Wcielamy się w niej w rolę komorników, walczących o masę upadłościową po dopiero co zmarłym milionerze. Jako, że był on także kolekcjonerem, staramy się zdobyć nie tylko gotówkę, ale także jak największe fragmenty kolekcji – wszak komplet jest znacznie bardziej wartościowy niż pojedyncza sztuka. Gra jest oparta na kartach, a mechanika w jakimś stopniu przypomina Fasolki. Czy Finom udało się dorównać pierwowzorowi?

Wydawnictwo RollD6Games wywodzi się z Finlandii i ma w swoim dorobku kilka gier wydanych od 2012 roku. Misję swoją opisują jako tworzenie gier inspirowanych przez wspaniałe gry oraz graczy chcących zagrać jeszcze jedną rundę. W chwili obecnej Finowie wydali już trzy tytuły (wszystkie te tytuły pojawią się na łamach GamesFanatic.pl), a w planach mają dwa kolejne na rok 2014. Gra Wild Patterns mi kojarzy się ze znaną grą, wydaną u nas przez Grannę, pod tytułem Trio. Trio oceniam bardzo wysoko, jako jedną z niewielu gier logicznych rozgrywanych w czasie rzeczywistym, bez podziału na tury graczy. Jak się ma do Trio ...

Rok 1939. Pierwszy dzień września. Państwo polskie, które zdążyło zaledwie zachłysnąć się wolnością i szansą na świetlaną przyszłość, musi stawić czoła kolejnemu zagrożeniu. Odżywają słowa przeszło stuletniej pieśni – Warszawianki – nawołującej do obrony ojczyzny. Podobny apel wysuwa Antoni Słonimski pisząc: Ogłaszam alarm dla miasta Warszawy. Niech trwa! Dziadek zawsze opowiada o tych wydarzeniach z wielką emfazą, ale ja nigdy nie potrafiłam dostatecznie zrozumieć jego emocji. Tak było aż do pierwszej partii „111”. To kolejny świetny projekt edukacyjny IPN-u, który sprawia, że poznawanie historii jest ciekawe, a w połączeniu z planszą może przerodzić się w pasję.

Nazwisko Sida Sacksona powinno być znane każdemu miłośnikowi planszówek. Ten, zmarły ponad 10 lat temu, autor gier planszowych przecierał szlaki, tworzył nowe, znaczące tytuły. Jego dzieła stały się kamieniami milowymi, pokazując nowe kierunki, łącząc różne gatunki. Takie tytuły jak: Acquire (1962 – tak! ponad pół wieku temu!), Bazaar (1967), Can’t Stop (1980) czy I’m the Boss! (1994) przyniosły Mu najwięcej sławy i uznania. Oczywiście osobno muszę wspomnieć o grze Focus, która w tym roku obchodzi 50. rocznicę swojego wydania, a Sidowi Sacksonowi dała w 1981 roku najcenniejszą planszówkową nagrodę Spiel des Jahres. Była to trzecia nagroda (pierwszą przyznano w 1979 ...

Swego czasu, czytując jeszcze namacalne i pachnące pismo pt. Świat Gier Planszowych natknęłam się na entuzjastyczną recenzję świata Summoner Wars.  Tekst był tak przekonująco napisany, że zapadł mi w pamięć i gdy tylko nadarzyła się okazja, zapukałam do wydawnictwa Cube Factory of Ideas (operującym najfajniejszą grafiką na swojej stronie, jaką dotychczas widziałam) z prośbą o egzemplarz któregoś z dwóch zestawów startowych. Okazało się, że to własnie zakochany w grze autor recenzji, Tomek Gałkowski, zapragnął spopularyzować swój ulubiony tytuł i sprawić, by dotarł pod strzechy. Czy mu się powiodło? Miałam się o tym przekonać odbierając, wbrew oczekiwaniom, bardzo małą paczuszkę…

W oczekiwaniu na konsumpcję essenowskich rarytasów, trzeba zająć się graniem w młodsze i starsze starocie. W co lubię grać? To nieistotne. Dziś ważne, w co nie lubię. Nie lubię grać w gry krótkie, zabawne, nastawione na spędzenie pół godzinki na zapasach z losowością. Nie lubię gier karcianych, gdzie karty nie prezentują niczego oprócz ilustracji i to w powtarzających się zestawach. Nie lubię gier, gdzie walają się sterty jedwabiu na kiecki, przypraw, których nie stosuję (żołądek), czy klejnotów, bo nie noszę biżuterii. Ale lubię gry dwuosobowe i lubię wielbłądy (choć żadnego na żywo nie widziałam) i tak jakoś wyszło, że to ...

Karol Madaj ma dar tworzenia łatwych i prostych gier. Wystarczy kilka minut objaśnień i można cieszyć się rozgrywką. Drugi talent wiąże się z umiejętnością powiązania mechaniki gry z jej tematyką. Już po pierwszych akcjach czujemy napięcie walki powietrznej, emocje kolejkowych przepychanek czy atmosferę podwarszawskiego kurortu. Najnowsza jego gra to Strajk osadzona tematycznie w gorących sierpniowych dniach 1980 roku. Gracze starają się tak manewrować przywódcą strajków Lechem Wałęsą, aby dzięki jego słynnemu gadanemu osiągnąć swoje cele – wynegocjować dwie z sześciu dostępnych kart postulatów. W zasadzie wszystkie dotychczas wydane gry Karola Madaja są dla mnie wzorem realizacji zamierzonych celów, tworzenia gry ...

Jeśli szukacie gry, w które barwne, kolorowe figurki biegają po ślicznych, trójwymiarowych planszach, walcząc z potężnymi magami i potworami, a zebrane z trudem doświadczenie można przekuć na rozwój naszych bohaterów… to oczywiście trafiliście tu przez przypadek. Przed Wami recenzja kolejnej już w tym roku gry Stefana Felda. Po Rialto i Bora Bora przyszedł czas na Amerigo – grę o odkrywaniu nowych lądów, zdobywaniu surowców i optymalizowaniu do granic możliwości tego, co przyniesie wzburzone morze… to znaczy wieża z kosteczkami.

Gry quizowe cieszą się niezmienną popularnością. Wykazać się w towarzystwie, zdobyć opinię omnibusa, to dla wielu znaczące osiągnięcie. A z drugiej strony prostota zasad – pytanie i odpowiedź – zachęca do takiej formy zabawy. Po klasycznych quizach przyszła pora na różnorodne udziwnienia – kalambury, pantomimę, zabawy drużynowe… Wydawać by się mogło, że w tej kategorii wszystko już było! A jednak Wydawnictwo Tactic ze swoim najnowszym tytułem iKNOW udowadnia, że wciąż można być oryginalnym.