Recenzje

Czaiłam się, czaiłam i w końcu się przyczaiłam. Kemet od początku mnie przerażał, ale jednocześnie wszystko we mnie mnie do tej gry ciągnęło. Klimat, wykonanie, rozwijanie swojego stronnictwa / cywilizacji / armii (niepotrzebne skreślić ;)) – jak zwał tak zwał, ważne że sie rozwija, a co się rozwija dobre jest i pożądane jak papier toaletowy za komuny. Jedno mnie tylko (albo aż) przerażało – trzeba będzie walczyć. Oj, oj, będzie bolało….

iGranie z GRUZEM jest to pierwsza gra wydana w ramach „Gry o Pomysł”, który jest wspólnym projektem wydawnictwa Black Monk Games i portalu PolakPotrafi.pl. Autorką gry jest Ilona, Kobieta Ślimak twórczyni komiksu Chata Wuja Freda. Dla osób nie śledzących komiksu od razu wyjaśniam, że GRUZ jest metaforą życia.

Port Royal, XVII-wieczna stolica Jamajki i główny port piracki Karaibów. Owiany złą sławą – jako kryjówka zbrodniarzy i złodziei. Czas rzucić losowi wyzwanie. Czas udać się do Portu Royal i skompletować załogę :)

Swoistą kategorią gier planszowych są gry quizowe. Mają one zagorzałych fanów i nieprzejednanych przeciwników. Mnie jednak zawsze fascynuje pomysłowość autorów takich gier, którzy znajdują nowe, oryginalne koncepty jak zachęcić uczestników zabawy do popisania się swoją (nie)wiedzą. Przy okazji, często mamy do czynienia ze sporym walorem edukacyjnym. Grając mimowolnie zdobywamy mniej lub bardziej przydatne informacje. Cardline to seria kilku gier oferujących właśnie taką oryginalną formą sprawdzania swojej bazy informacji o otaczającym nas świecie oraz nienachalnie uzupełniającym luki w naszych danych.

Jak już pisałam jakiś czas temu w Cotygodniku – po Magnatach spodziewałam się zupełnie czego innego. Fakt, nie czytałam wcześniej instrukcji – ale w końcu na świecie jest tyle innych instrukcji gier i takie tony literatury pięknej, że chyba może się to zdarzyć nawet redaktorowi najstarszego polskiego serwisu o grach. A tu zaskoczenie – ma to być gra familijna. A zatem nie tylko mnie trafi się zastrzyk historii. Gra od razu powędrowała na stół rodzinny, niech się młode pokolenie uczy…

Podoba mi się cykl „Ze starej półki”. Po pierwsze dlatego, że Veridiana pisze naprawdę niezłe i zabawne teksty, a po wtóre, ponieważ można poczytać o starszych tytułach, które premierę miały jeszcze zanim zacząłem się interesować planszówkami. W sumie i na mojej półce leżą gry mające już swoje lata, które nie doczekały się obszerniejszych recenzji na GF, więc postanowiłem dołożyć tu i swoje 3 grosze. Zacznę od Kameleona, lekkiego fillera autorstwa Michaela Schachta.

Pewnie niewiele się pomylę, jeśli stwierdzę, że Ciężarówki (Galaxy Trucker) nikomu przedstawiać nie potrzeba. Ta ośmioletnia już gra ma wielu miłośników i nawet jeśli nie każdy w nią grał, to chyba każdy o niej słyszał. Nie dziwi jej popularność jeśli zauważyć, że autorem jest Vlaada Chvátil, który na swoim koncie ma takie hity jak Cywilizacja: Poprzez wieki, Mage Knight: The Board Game, Władcy podziemi, Pupile podziemi, a z nowości Tash-Kalar czy Space Alert, który co prawda światowym newsem już dawno nie jest, ale u nas pojawi się dopiero teraz – również za sprawą Rebel.pl

Ta gra znalazła się na wielkanocnym stole (bynajmniej nie w charakterze jednej z potraw) w zasadzie rzutem na taśmę. Wielkanocny Zajączek Treflik, przytachał ją do mnie bodajże w Wielki Czwartek. Biedaczysko musiał się sporo namęczyć, bo dźwigał na grzbiecie lwa, żyrafę, słonia, antylopę i zebrę oraz … stado smoków (ale to już zupełnie inna bajka). A że pogody w Święta nie było, trzeba było sobie jakoś rozrywkę po świątecznym obżarstwie zorganizować. I udało się to  za sprawą – nomen omen – Pogody. Łukasza.

Zaczęło się niewinnie. Zbliżające się Święta i jak to u mnie w każde święta – rodzinne świętowanie. Akurat w gronie miłośników Jengi. Więc wiele się nie namyślając wzięłam grę do recenzji – będzie radości co nie miara….

Jednym z bardziej obleganych stoisk na ostatnich targach w Essen było to, gdzie sprzedawano grę o pszczółkach. Kościana produkcja podbiła serca fanów i nakład został chyba w całości wyprzedany. Obecnie jego popularność nadal nie maleje, a szczególnie w Polsce – za sprawą dostępnej od początku polskiej wersji językowej. O tym, co miodnego jest w grze o robieniu miodu (poza samym bzykaniem pszczółek) w niniejszym tekście.