Recenzje

Swego czasu w artykule o polskich grach dwuosobowych wyraziłem nadzieję, że nadejdzie chwila, kiedy na łamach serwisu Games Fanatic ukaże się recenzja gry Altaria: Starcie Wymiarów. Nadziejom tym wyszło naprzeciw wydawnictwo Axel, które niedługo potem przekazało nam grę do recenzji.

Ze szpiegiem za pan brat. Pięć tygodni to sporo, wystarczająco, aby poznać grę, ale z kolei nie na tyle dużo, żeby się nią znudzić. Być może nie grałam w nią aż tak intensywnie, być może skład zbyt często się zmieniał – summa summarum, wciąż nie mam jej dosyć…

Jakiś czas temu wypatrzyłem na BGG grę Quartermaster General, autorstwa Iana Brody’ego. Ocena zadziwiająco wysoka (wówczas okolice 7.80), a koncepcja intrygująca (II wojna światowa w dwie godziny). Właśnie czegoś podobnego  poszukiwałem na prowadzone przeze mnie spotkania z planszówkami historycznymi. I choć gra na pierwszy rzut oka nie budziła zaufania prostotą zasad i wykonaniem (quasi-historyczne bohomazy na okładce), postanowiłem dać jej szansę i zamówiłem QG do games room’u Muzeum II Wojny Światowej. Miałem nosa. Teraz Quartermaster General, to gwóźdź programu wspomnianych spotkań. Gra, o której często dyskutujemy i na którą czekamy. Pisze się o niej coraz więcej, a niedawno została nawet ...

Kilka tygodni temu nakładem wydawnictwa Rebel trafiła do sklepów polska (a w zasadzie międzynarodowa) edycja dodatku do europejskiej wersji Wsiąść do Pociągu, czyli Europa 1912. W zeszłym tygodniu mogliście poczytać o podstawce, teraz przyszła więc kolej na recenzję rzeczonego dodatku.

Lords of War. Bitewna, dwuosobowa (choć może powinnam napisać dwudrużynowa, bo można grać w 3, 4 a nawet 6 osób – ale zawsze będzie to walka dwóch drużyn) karcianka z możliwością stworzenia swojej własnej, spersonalizowanej talii. Na BGG ocena użytkowników oscyluje w okolicy 7/10. W rzucie okiem pisałam, że gra mi się podoba, a teraz czas na konfrontację z tym uczuciem po 6 tygodniach znajomości.

Stanisław Ignacy Witkiewicz, potocznie zwany Witkacym, to jeden z najwybitniejszych polskich pisarzy i dramaturgów XX wieku. Poza tym – filozof i malarz, który szczególnie zasłynął ze sztuki portretowej. Dziś zaprezentuję ciekawy twór, który może zainteresować nie tylko fanów planszówek, ale również miłośników twórczości Witkiewicza, a więc grę karcianą Witkacy.

Bardzo trudno jest mi zmierzyć się z opisem gry, którą mam już ponad dwa lata i darzę  takim sentymentem jak Wsiąść do Pociągu: Europa. Wielkie emocje już opadły, każda kolejna (już ponad 120) partia, chociaż w dalszym ciągu bardzo przyjemna, to nie wywołuje już takiej euforii jak za pierwszym, drugim czy … dziesiątym razem.  A mimo to chciałbym, żeby ta recenzja oddała całe moje uwielbienie dla tej gry, przekazała wszystkie moje zachwyty nad tytułem, który tak ubóstwiam, ukazała wiele, wiele bardzo przyjemnych chwil spędzonych nad tą planszówką, zachęciła do zagrania w Tickety każdego, kto tylko jeszcze nie miał okazji ich ...

2Pionki firmują linię gier dla rodzinnych graczy, grupy która do tej pory nie była głównym odbiorcą gier Portalu. Ostatnio wydana została, nomen omen, szalona gra imprezowa. Szalone zegarki po raz kolejny potwierdzają moją tezę, że są gry (zabawy towarzyskie?), które obdarowują nas największą dawką radości w czasie samej rozgrywki, a sam wynik jest na dalszym planie. Zapraszam do lektury.

Minęło już trochę czasu od premiery Kakao zanim tytuł ten trafił do mnie do recenzji. Do tego czasu wiedziałem już więc mniej więcej czego mogę się spodziewać, jak gra się prezentuje i jak wyglądać będzie rozgrywka. Podejrzewałem też z góry czy Kakao mi się spodoba czy nie. Tak wielu pozytywnych emocji po tym tytule jednak się nie spodziewałem.

Swego czasu naczytałem się wiele ciepłych słów o Pandemii. Kupiłem więc grę, kilka razy zagrałem – nie spodobała mi się, więc puściłem ją na najbliższym Manhandlu i o grze zapomniałem. Po jakimś czasie jednak znowu przeczytałem o niej kilka pochlebnych recenzji (m.in. świetny tekst Veridiany) i znowu dodałem do swojej wishlist. Ale, że lista życzeń od poprzedniego czasu sporo urosła, póki co nie dane było wrócić Pandemii do mojej kolekcji. Niemniej jednak okazji, aby pograć i zrecenzować jej kościaną wersję nie mogłem przegapić.