Recenzje

Gra The Barbarossa Campaign została wydana przez Victory Point Games w 2010 roku, jednak jest to reimplementacja jeszcze starszego wydania z 1999 roku. Jej tematem jest Święty Graal gier wojennych – Front Wschodni podczas Drugiej Wojny Światowej, od 1941 aż do 1945. Z uwagi na niezwykłą specyfikę oraz nietypowo zmieniającą się dynamikę walk na tym froncie jest to temat niesamowicie trudny do oddania w grze planszowej. Dodatkowo jest to gra dla jednego gracza, który dowodząc Wermachtem ma pokonać potęgę ZSRR, co jeszcze bardziej podniosło autorowi poprzeczkę. 

W związku z tym, że większość gier ogrywam wraz z moją Towarzyszką, to zawsze bardzo chętnie przyjmuję do recenzji gry projektowanie specjalnie dla dwóch graczy. Nie pojawia się ich ostatnio zbyt dużo, w związku z czym, propozycję przetestowania nowego produktu Galakty przyjąłem nawet z podwójną radością. A nawet z potrójną, bo jak się okazało, to tytuł ten jest od początku do końca wymyślony, zaprojektowany, przetestowany i wydany w Polsce.

Timeline: Polska to kolejny tytuł z serii Timeline’ów tym razem biorący na warsztat historię naszego kraju. Od momentu wydania, przed kilkunastoma dniami, gra zdążyła już zebrać kilka pozytywnych opinii. Spodziewałem się więc, że ja, jako wielki fan gier familijnych oraz miłośnik historii, nie będę miał do tego tytułu większych zastrzeżeń. Niestety nie do końca tak jest. A dlaczego? Przekonajcie się, czytając poniższą recenzję.

NiQczemny Październik w pełni, drugi niQczemny konkurs zbliża się ku końcowi, a jeszcze nikt nie napisał co to za gra ci niQczemni i czy warto w ogóle zajmować sobie nią głowę. Spieszę więc nadrobić tę zaległość i przedstawiam Wam bandę czubków … znaczy się Szanowne Grono Szalonych Naukowców, którzy właśnie pracują nad wynalazkami, dzięki którym będą mogli opanować świat.

Nowe mechaniki intrygują. Jednak bywa i tak, że stare pomysły sprytnie odświeżone potrafią pobudzić sentyment i do tego pokazać nowe, całkiem zgrabne możliwości. Już za parę dni na targach Spiel’16 premierę mieć będzie nowa gra Jozsefa Dorsonczky’ego Sponsio. Autor podbił moje serce dwa lata temu grą Six maKing (obecnie pod nazwą Sixth), a rok temu prezentował niezłą karciankę Hack Trick. Otwierając paczkę ze Sponsio spodziewałem się utrzymania poziomu i nie zawiodłem się. Cieszę się, że styl projektowania gier przez Jozsefa Dorsonczky’ego trafia w moje oczekiwania.

Gry autorstwa Reinera Knizii stają się powoli konikiem Egmontu. Poza pojedynczymi tytułami, jak Hobbit, Tytus, Romek i A’tomek czy Asteriks i spółka, mamy też serie Pędzących oraz Pan tu nie stał. I właśnie najnowszy tytuł z tej ostatnie serii – Cinkciarz, będzie bohaterem dzisiejszej recenzji.

Rzadko interesuję się dodatkami do gier, ale istnieją takie tytuły, obok których nie potrafię przejść obojętnie. Jednym z nich jest Kakao – świetna kafelkowa gra rodzinna wydana w zeszłym roku przez wydawnictwo G3. Jakiś czas temu wydawca uraczył nas pierwszym minidodatkiem – Wulkany, teraz przyszła pora na większe rozszerzenie – Kakao: Czekolada, czyli zestaw składający się z czterech kolejnych małych rozszerzeń – Map, Systemu irygacyjnego, Czekolady i Szałasów. O czym jest te 5 dodatków i czy warte są zainteresowania fanów oryginału? Zapraszam do sprawdzenia.    

O Zaklinaczach pisałam już pół roku temu. Wtedy miałam przyjemność testować prototyp. Dziś do moich rąk trafił wyczekiwany produkt finalny – z pięknymi grafikami, dodatkowymi kartami wioski i – co najważniejsze – poprawionymi efektami niektórych kart.

Wyprawa na biegun to gra od 2 do 4 graczy pełna śniegu, lodowych szczelin i pułapek jakie spotkacie na swojej drodze. Wcielacie się w członków ekspedycji i próbujecie przed innymi dotrzeć na biegun. Przyjdzie wam się zmierzyć nie tylko z huraganem i niedźwiedziem polarnym – przede wszystkim musicie uważać na swoich rywali. Oni chcą dotrzeć tam przed wami, więc zrobią wszystko, byście wpadali raz po raz w zasadzkę i musieli rozpoczynać podróż od nowa.

Dziś bez zbędnych wstępów – chcę Wam opowiedzieć o bardzo sympatycznej grze rodzinnej – Dr Eureka od wydawnictwa Bard. Zapraszam do lektury!