Katalog gier – recenzje, rzuty oka i relacje z rozgrywek

Ostatnio marudziłam, że niewiele znam dobrych gier dla mocno nieletnich graczy. Nie ukrywam, że wybierając takie planszówki, zależy mi na tym, żeby były one atrakcyjne w jakiś sposób także dla dorosłych. Dlaczego? Ponieważ z doświadczenia wiem, że chętniej po takie właśnie tytuły sięgam, spędzając czas ze swoją pociechą. Dziś zamierzam podzielić się z Wami moimi spostrzeżeniami na temat Pluszowych Snów od Wydawnictwa Rebel. Została ona stworzona z myślą o dzieciach już od czwartego roku życia. Czy spełnia ona powyższe kryterium? Zapraszam do lektury recenzji.

Weź mąkę, dodaj soli, odrobinę cukru i drożdże. Wyrabiaj dodając ciepłej wody do uzyskania zwartej kulki, dodaj oliwy z oliwek i zagniataj aż ciasto będzie gładkie i elastyczne. Zostaw do wyrośnięcia w ciepłym miejscu i VOILA! Ciasto na pizzę gotowe. Proste? – PROSTE! Dobre? – JESZCZE JAK! Czy zatem Mozzaroller, którego tematem przewodnim jest pizza, nawiązuje do najlepszych cech tego uwielbianego przez miliony ludzi placka kojarzonego ze słoneczną Italią? Żeby się przekonać, zamówmy sobie pizz……tzn. przyjrzyjmy się tej grze nieco dokładniej.

Po pozytywnych odczuciach po spotkaniu z Kronikami zbrodni: 1400 nie miałam wątpliwości, że kolejne części też muszę wypróbować. Czy przeniesienie się 500 lat w przyszłość dostarczy lepszych czy gorszych wrażeń? 

Niedawno na Kickstarter trafiła nowość od Phalanx czyli Coalitions. Jest to wieloosobowa (dla sześciu a nawet siedmiu osób) gra polityczno-wojenna przedstawiająca Europę w czasie wojen napoleońskich. Naturalnie pojawia się pytanie – dlaczego ta gra a nie inna? Czy warto? Co ją odróżnia od np. Mare Nostrum?

Początek XX wieku to czas, który fascynuje wiele osób. Mnie nieszczególnie. Nie zrozumcie mnie źle. Wiem, że wiele się wtedy działo, ale spędzając czas wolny zdecydowanie bardziej wolę przenosić się w znacznie odleglejszą przeszłość, albo do zupełnie innych światów, niż nasz. Z tego właśnie powodu niespecjalnie byłam zainteresowana nowym książkowym escape roomem od Wydawnictwa Egmont. Jak więc w moje ręce trafił Escape quest: Arsene Lupin rzuca wyzwanie? Zupełnie przypadkiem. Skoro jednak pojawił się w moim domu, postanowiłam go wypróbować. I wiecie co? Nie żałuję.

Ostatni Mathandel pod względem liczby „ustrzelonych” przeze mnie pozycji okazał się nienajlepszy. Niemniej jednak z jednym ze zdobytych tytułów wiązałem tak duże nadzieje, że w zasadzie już dzień po otrzymaniu paczki zabrałem się do jego ogrywania. Bym nim właśnie tytułowy Navegador wydany w 2010 r. nakładem wydawnictwa PD-Verlag.

O budowaniu miasta powstało już wiele gier. Wykorzystują one różne mechaniki, ale cel jest zawsze ten sam – należy sprawić, by metropolia rozwijała się dynamicznie, ale i równomiernie pod kilkoma względami. Kwestie o które musimy zadbać, bywają różne. O co musimy zatroszczyć się w Szczęśliwicach Wielkich? Nowa karcianka od Wydawnictwa Rebel zmusza nas do szukania złotego środka między inwestowaniem w budynki przynoszące mam dochód, tymi, które dają schronienie mieszkańcom oraz takimi, dzięki którym będą oni się w mieście czuć dobrze.

W tym miejscu teoretycznie powinna znajdować się recenzja nowego, papierowego wydania Nanty Narking. Czyli nowa wersja starego, plastikowego Nanty Narking. Czyli nowa wersja nowej wersji jeszcze starszego, drewnianego wydania Świata Dysku: Ankh-Morpork. Pomyślałem sobie jednak, że spróbujemy podejść do tematu w odrobinę inny sposób, a pudełko przysłane z wydawnictwa Phalanx niech będzie przyczynkiem do rozważań. 

Czy da się stworzyć grę słowną, w której w zasadzie nie liczą się słowa, tylko ich graficzne reprezentacje, a bardziej niż leksykalna elastyczność przyda się w niej umiejętność dedukcji? Jak pokazuje przykład Decipher – najwyraźniej tak! Dziś sprawdzimy, czy polscy recenzenci poradzą sobie z łamaniem szyfrów tak, jak nasi przodkowie poradzili sobie ze złamaniem kodu Enigmy. Zapraszamy do naszego programu „Jak Oni Szyfrują”!

Twórcy gier planszowych wciąż poszukują nowych obszarów naszego hobby, w których mogą „umiejscowić” swoje dzieła. Jak dla mnie, taką niszą są gry dla bardzo małych dzieci. Tytułów takich jest sporo, ale niewiele z nich jest dla mnie atrakcyjna na tyle, że chętnie bym je kupiła swojej pociesze. Niedawno, dzięki Wydawnictwu Muduko, na polskim rynku pojawiła się nowość z tej właśnie kategorii. Znajdź Pluszaka to tytuł przeznaczony dla graczy już od trzeciego roku życia, który zdobył moje serce uroczymi grafikami. Czy po rozgrywce moje odczucia nadal były pozytywne? Zapraszam do lektury recenzji.