Katalog gier – recenzje, rzuty oka i relacje z rozgrywek

Jak działa gra z budowaniem talii Star Wars The Deckbuilding Game? Czy tytuł wnosi wiosenny powiew świeżości na nasze stoły, czy wręcz przeciwnie?

Zombie… to tak bardzo nie mój temat. Nie pociągają mnie seriale, w których królują, nie cieszą filmy z nimi w roli głównej, książki o tej tematyce omijam szerokim łukiem. A jednak niedawno w moim domu pojawiła się karcianka Gra o mózg, w której występują… a jakże – zwierzątka zombie. Dlaczego? Zdarzenie to tłumaczą dwa słowa – Bruno Cathala.

Wieczna zmarzlina, połacie lodu i śniegu jak okiem sięgnąć, znikąd pomocy czy nadziei. Stajemy się przywódcami niewielkiej, ale rozwojowej kolonii pośrodku postapokaliptycznego krajobrazu nowej epoki lodowcowej. Moglibyśmy sami szuflować węgiel do pieca i odgarniać śnieg postapokaliptyczną łopatą, ale zamiast tego wybraliśmy niewdzięczny żywot lidera. Teraz trzeba wypełnić tę rolę i ocalić ufających nam ludzi przed zamarznięciem.

Nie od dziś wiadomo, że nasza przyszłość jest między gwiazdami. Na razie jednak trochę nam do nich za daleko, ale w zasięgu naszej technologii mamy Księżyc i planetoidy. To właśnie tam udamy się dzięki Skymines od Lucky Duck Games. Wcielając się w inwestorów będziemy wydobywać surowce, ulepszać placówki, wspierać naukowców i oczywiście zarabiać. 

Jak to wszystko bardzo ładnie i sympatycznie układa się w jedną całość. Względnie zaskakujący sukces komercyjno-krytyczny gry o krowach przekłada się w prostej linii na dojenie marki przez wydawnictwo. Piękne! 

Twórcy Ave, Leo! dość odlotowo potraktowali temat walk na arenie, celem stworzenia prostej gry abstrakcyjnej. Zadaniem każdego z gracza, będzie zebranie siedmiu złotych monet. Całość rozgrywki oparta jest na wykorzystywaniu kości, którymi będziemy poruszać się na naszej heksagonalnej planszy. Do wyboru mamy trzy rodzaje kości, które odpowiadają za: ruch lwa (czerwona), ruch naszych gladiatorów (zielone) oraz rozłożenie złota na mapie (żółte).

Zamki Burgundii to świetny tytuł, dzięki któremu zainteresowałam się planszówkami Stefana Felda. Jednak do tej pory nie miałam okazji zapoznać się z Zamkami Toskanii, które od razu skojarzyły mi się z lżejszą i mniej rozbudowaną wersją pierwszych Zamków. Czy tak jest rzeczywiście mogłam się przekonać dopiero niedawno za sprawą wydawnictwa Ravensburger, które obecnie odpowiedzialne jest za ten tytuł. 

Verdant - wydane w Polsce jako Doniczki (dzięki wybornym gustom Lucky Duck Games) to symulator takiego właśnie pokojowego aranżowania. Nie trzeba się pocić ani zakładać roboczego dresu - ale zdecydowanie warto zadbać o nawodnienie. Mózgi będą tu pracować na wysokich obrotach!

Planszówkowe dungeon crawlery kojarzą mi się zwykle z rozbudowanymi statystykami, modułową mapą i figurkami. Co prawda pojawiają się już także wersje zminiaturyzowane do talii kart, ale czy da się pójść jeszcze jeden krok dalej? Okazuje się, że tak, w tym przypadku niewielkie pudełeczko skrywa jedną kartę i garść kostek.

Zauważyłem, że w ostatnim czasie w osiedlowym klubie, do którego chodzę Sąsiedzkie Planszówki dosyć często lądują na stole gry sygnowane logiem Queen Games. Powód tego wydaje się być oczywisty – są to tytuły o relatywnie prostych i łatwych do tłumaczenia zasadach, a jednocześnie niepozbawione ciekawych i intrygujących nowych graczy rozwiązań. Jedną z takich gier w które graliśmy niedawno był Old London Bridge, wydany w Polsce przez Piatnik.