Katalog gier – recenzje, rzuty oka i relacje z rozgrywek

Dość dawno temu miałem okazję zakupić w zasadzie w ciemno grę Dschunke Michaela Schachta. Gry tego autora dosyć wysoko cenię, lubię zwłaszcza Industrię, Hansę i Chinę. Dżonkę znałem tylko z nazwy, która wpadła mi w oko podczas przeglądania BGG. Po zakupie udało się raz w nią zagrać, jednak nie rzuciła ona żadnego z graczy na kolana. Dżonka otrzymała jednak rekomendację jury Spiel des Jahres w 2002 roku i chyba sprzedawała się nieźle, bo Michael Schacht opracował i opublikował na własną rękę grę Dschunke: Das Legespiel, co można przetłumaczyć jako Dżonka: Gra kafelkowa. Nie trzeba było długo czekać, aby Queen Games ...

Podczas partii Monuments gracze, zgodnie z podtytułem gry, budują cuda starożytnego świata. Słowo jest jednak trwalsze niż kamień. Do naszych czasów przetrwało więcej opisów budowli niż rzeczywistych konstrukcji. Także w Monuments kronikarzy nie należy lekceważyć.

Jakiś czas temu na łamach GamesFanatic.pl opublikowałem recenzję gry karcianej – Kozice (Cliffhanger) autorstwa Güntera Burkhardta. Tytuł ten bardzo mi się podobał, a w dołączonej do gry reklamie wydawnictwa Amigo można było przeczytać, że wkrótce pojawi się kolejna karcianka tego autora, której bohaterami podobnie jak we wspomnianym Cliffhangerze są kozice. Kozi Hazard (Nur die Ziege zählt) – bo o nim mowa – od razu trafił na moją wish-listę, po przeszło pół roku pojawił się u mnie w domu, a dzisiaj chciałbym przedstawić go bliżej czytelnikom naszego portalu.

Dziewięć elementów budowli – budowla to totem układany na ziemi; nie bardzo rozumiem dlaczego, więc proponuję pominąć tematykę – każdy w innym kolorze z napisem, który przyda się osobom mającym problemy z rozpoznawaniem kolorów. Dziewięć elementów, ułożonych prawie losowo – prawie bo są pogrupowane po trzy. Każdy z graczy otrzymuje kartę zadania – na niej trzy losowe elementy budowli, po jednym z każdej z grup.

Wprawdzie Bazik pisał już na Games Fanatic o Days of Steam, ale tym razem ja zapraszam na rzut video okiem.

Aby znowu nie obrazić Susła, Alicja zapytała bardzo ostrożnie: – A jak długo rysowały one ten syrop w studni? – Sama odpowiedziałaś sobie przecież na to pytanie – rzekł Kapelusznik. – Od stu dni – rzecz jasna. – Nie musiało im tam być przyjemnie – zauważyła Alicja. – Głupiaś – rzekł nagle Suseł, spoglądając z pogardą na Alicję. – Było im wprost s ł o d k o. Lewis Carroll „Alicja w Krainie Czarów” Debiutanckiemu dziełu francuskiego autora Jean-Louis Roubira udała się rzecz wyjątkowa. Z całkowicie nieznanej pozycji (kiedy propozycja rozgrywki kwitowana była krótkim „Di.. co?”) w ekspresowo krótkim czasie ...

Khy khy. [Wołoszański mode on] Jest rok 1996… wydawnictwo Big Fun wypuszcza na rynek tytuł … Finito. Wtedy… nikt jeszcze do końca w Polsce nie wie… jak niebezpieczne mogą być… współczesne planszówki. Wprawdzie wydawnictwo znane jest już niektórym z takich tytułów jak… Super Głowa… Skojarzenia… Klasówka… Puko czy… Kontakt… ale Finito, to coś zupełnie nowego. Nikt nie spodziewa się… iż w pudełku… w pudełku czekają na nas stosy kart o trzech tytułach. Obrazki. Cytaty. Słowa. Plansza z numerami. Żetony w trzech kolorach. I książeczka. Książeczka z napisem… Instrukcja… i Odpowiedzi.

Zgodnie z obietnicą, kolejny rzut video okiem dotyczący dodatku do Race for the Galaxy – Rebel vs Imperium.

Uwe Rosenberg to imię i nazwisko autora, które kojarzy się z Agricolą i Le Havre, z grami dla prawdziwych geeków, a jeszcze trzy lata temu sytuacja wyglądała inaczej. Gdybym wtedy zapytał miłośnika planszówek o grę tego pana na pewno dostałbym odpowiedź – Fasolki. Fasolki klasyczne, dla dwóch, dodatek, dodatek drugi, fasolki piłkarze, fasolki fanowskie, fasolki historyczne, fasolki westernowe, fasolki kobiece, kosmiczne, mutanci, rycerze… czego tam jeszcze nie było. Można by powiedzieć, autor jednej gry… Była jeszcze jedna, trochę mniej znana, nominowana w 1999 roku do Spiel des Jahres, również karcianka – Mamma Mia.

Na ostatnim Essen wyszła gra która powinna się załapać u mnie na radar, ale jakoś zupełnie jej nie zauważyłem. Dopiero niedawno Rafał zapytał mnie czy słyszałem o grze o jakże intrygująco brzmiącej nazwie Days of Steam, a ja ze wstydem musiałem przyznać że nic nie wiem. Szybko posprawdzałem co to za gra śmie nawiązywać tytułem tak bezpośrednio do mojego ukochanego Age of Steam-a.