Katalog gier – recenzje, rzuty oka i relacje z rozgrywek

Moje drugie podejście do gier LEGO po Race 3000 to Minotaurus. Jedno zerknięcie na okładkę i widzimy Minotaura i 4 grupy śmiałków, którzy prawdopodobnie będą musieli dostać się do środka labiryntu aby pokonać mityczną bestię – zapowiada się całkiem ciekawie. Zerknięcie do reguł odkrywa przede mną straszną prawdę – gra wygląda na bardziej zaawansowaną wersję chińczyka. No coż – szkoda by było odłożyć grę bez spróbowania tylko po przeczytaniu reguł. Zacznijmy więc od początku.

Z miłości biorą się dzieci. Z miłości biorą się też recenzje. Dzieci biorą się także z przypadku. Recenzje nie powinny, jak już – biorą się z konieczności. Niniejsza recenzja wzięła się z konieczności. Z konieczności  wyrażenia miłości rzecz jasna. W Macao można bowiem albo namiętnie grać, albo znienawidzić i rzucić. W kąt, na MatHandel, psu do zabawy. (Aczkolwiek droga by to była zabawka) Ale usłyszycie, jak podejrzewam, skrajnie różne opinie. Będzie to spowodowane tym, że Feld pokusił się o nowatorskie rozwiązanie oparte o pewną dozę przymusu i dużą dozę losowości. Jednych porwie owa nowatorskość innych odrzuci losowość. Ja czuję się ...

Zapewne wszyscy fani gier planszowych zainteresowali się informacją, że firma LEGO planuje wydawać planszówki. Pomysł jest zaiste znakomity. Klocki LEGO to doskonała zabawka, dająca ogromne możliwości kreowania rekwizytów do gry, modyfikowania ich w trakcie rozgrywki, mnożenia wariantów zasad i ustawień planszy. Znając jakość dotychczasowych produktów firmy, można było mieć nadzieję, że pojawi się przynajmniej kilka niezwykle ciekawych tytułów. Zwrócenie się takiego potentata w kierunku planszówek oznacza też, że uznał on naszą pasję za obiecujący i rozwijający się segment rynku oraz nabrał przekonania, że w tej branży można dobrze zarobić.

Muszę przyznać, że jestem niezwykle zaskoczona. Otóż, gdy co jakiś czas wśród graczy pada nazwa „Cuba” słyszę argument pokroju „Aaa, to ta gra co ma takie słabe opinie?”. Jestem tym zaskoczona wręcz podwójnie. Raz, że zarówno Rzut Oka jak i oceny w sklepach internetowych są jak najbardziej pozytywne. Po drugie – i co ważniejsze – jest to gra genialna :) Dobrze, niech będzie, że WEDŁUG MNIE jest to gra genialna. I także wyłącznie WEDŁUG MNIE z niewiadomych względów kojarzy mi się z „Puerto Rico”. Ale to tylko takie babskie fanaberie ;)

Od prawie roku LEGO wydaje gry planszowe. Na rynku jest już 9 tytułów i szykowane są nowe. Od tego miesiąca w sklepach w całym kraju możemy na półkach znaleźć gry LEGO w polskich wersjach językowych. Redakcja Games Fanatic otrzymała kilka gier do recenzji, dlatego w najbliższych tygodniach możecie spodziewać się naszych opinii na ich temat. No może nie do końca naszych – są to w końcu pozycje przeznaczone raczej dla młodszych graczy, dlatego postaraliśmy się o opis właśnie ich wrażeń. Na pierwszy ogień idzie Race 3000 – czyli klockowe wyścigi.

Czas wakacyjny to czas odpoczynku, czas na wyjazdy, czas na przygodę, a kto z nas nie marzył w dzieciństwie o przygodzie związanej z wyspą, z poszukiwaniem skarbu… zaginionego skarbu piratów? Tobago – gra początkującego autora Bruce Allena – opowiada o takich poszukiwaniach. Gracze wcielają się w ekipy, które znalazły się na tajemniczej wyspie, na której ukrytych jest szereg skarbów. Odpowiednie zarządzanie częściowymi informacjami, wyciąganie z nich wniosków, wreszcie szybkie przemieszczanie się po wyspie doprowadzi graczy do znalezisk, a osoba która znajdzie najwięcej – wygrywa.

’Ze wszystkich stron uporczywie prześladowała nas wielka liczba śmiertelnie niebezpiecznych myśliwców Zero. Wydawało się nam, że z powodu nieprzeniknionej osłony krążowników i niszczycieli eskadra jest w stanie przeciwstawić się im tylko przez krótki czas. Wrogie myśliwce zestrzeliwały jeden po drugim nasze samoloty; serie ognia przeciwlotniczego smaliły nam twarze, wydzierając kawałki kadłuba, ale eskadra wciąż się przedzierała. Ci, co ocaleli, zrzucili torpedy z bliskiej odległości’

Od czasu do czasu autorzy gier planszowych próbują dokonać rzeczy bardzo trudnej – stworzyć dobrą hybrydę gry wojennej i eurogry. Cel trudny do osiągnięcia – musi być tematycznie, ładnie, wciągająco i emocjonująco. Musi być zachowany balans, najlepiej brak tzw. eliminacji graczy (wszyscy grają do końca z wypiekami na twarzy), mało losowości (albo losowość do opanowania). Reguły nie powinny być tłumaczone za długo, a jednocześnie nieźle oddawać realia gry. Kto z autorów nie chciałby stworzyć gry, którą zachwycać się będą eurogracze i gracze wojenni. Kilka prób było już podejmowanych – jedne mniej, inne bardziej udane: Antike, Szogun, Mare Nostrum, Senji, Struggle ...

W kwietniu br. gra Roberta Żaka, pt ‘Orzeł i Gwiazda’ została wybrana Planszową Grą Wojenną Roku 2009. Podejrzewam, że patriotyczne argumenty, chęć wspierania rodzimych wydawców i projektantów gier, nie miały tu wiele do rzeczy – ‘Orzeł i Gwiazda’ jest obiektywnie bardzo dobrą grą wojenną. Świadczy o tym choćby fakt, że uznane za granicą wydawnictwo Academy Games (m.in. seria taktycznych gier Conflict of Heroes) przygotowuje anglojęzyczne wydanie ‘Orła i Gwiazdy’, pod zmienionym tytułem: ‘Strike of The Eagle’. Czy jednak gra Roberta Żaka ma szanse spodobać się eurograczom?

To piracki okręt płynie, Wiezie skarbów pełne skrzynie. Każdy zwiewa, gdzie się da, Śmieją się piraci – Ha, ha, ha! Pędzi okręt jak szalony, Trupią czachą naznaczony, Skrzyżowane kości dwie, Śmieją się piraci – He, he, he! Kilka tygodni temu miałem okazję napisać zapowiedź wydania przez firmę Axel polskiej edycji Martinique. Po przeczytaniu instrukcji do gry stwierdziłem, że nie jest to pozycja dla mnie. Los jednak chciał (przyznaję, trochę mu pomogłem ;), że Martinique trafiła do mnie do recenzji i teraz wiem, że bardzo dobrze się stało, bo moje pierwsze odczucie okazało się mylne. Ale po kolei.