Katalog gier – recenzje, rzuty oka i relacje z rozgrywek

Moja ostatnia w tym roku szkolnym recenzja gry dla dzieci. Kończą się szkolne zmagania, kończy się szychta na świetlicy, kończy się i więc dostęp do małych recenzentów. Powrócą we wrześniu. Na ten ostatni wpis roku ministerialnego 2015/2016 wybrałam Godzinę Duszków, grę z cyklu „Gdzie wydawca może, tam gadżet doda”. Czy magnetyczna różdżka i stoper okazały się czarodziejskim magnesem na dzieci?

Niet! to prawie zupełnie zwykła gra karciana, jak brydż, kierki czy tysiąc (z dokładnością do tego, że zamiast blotek i figur mamy numerację od 1 do 13 w tym aż trzy jedynki. Te jedynki są szczególne, dlatego jest ich tak dużo). Wistujemy, dokładamy do koloru, nie ma obowiązku przebijania. Zbieramy lewe. Podobnie jak w brydżu gramy zespołowo (ale nie są to stałe zespoły – w końcowej punktacji każdy pracuje dla siebie). Co zatem Niet! wyróżnia na tle innych gier karcianych do tego stopnia, że awansowała na grę planszową (karcianą grę planszową gwoli formalności)?

Wydane w 2000 roku Carcassonne otrzymało całą furę nagród, w tym tą najważniejszą w świecie planszówkowym – Spiel des Jahres 2001. W organizowanym swego czasu przez gazetę Świat Gier Planszowych plebiscycie zostało uznane za jedną z trzech najlepszych gier wejścia (obok Osadników z Catanu i Wsiąść do Pociągu). Sukces gry przełożył się oczywiście na masę mniejszych lub większych rozszerzeń dodatków czy implementacji. Jednym z takich pochodnych jest właśnie opisywane dzisiaj Carcassonne: Gorączka złota, które rozpoczyna nową serię gier z tym francuskim miastem w tytule, pod nazwą Around the World.

Siedem 7 jest jedną z tych gier, w których zasady są znacznie łatwiejsze do pokazania niż do wytłumaczenia. Po lekturze kolejnych akapitów dotyczących reguł, niektórzy z Was mogą uznać Siódemkę za banalny, niewarty uwagi tytuł w stylu pasjansa. Nic bardziej mylnego. Siódemka to zdecydowanie wart uwagi, bardzo taktyczny i mocno interakcyjny tytuł z kategorii fillerków, przystrojony fajnymi grafikami i ładnie wykonany. No to skoro już wszystko z grubsza wiecie, to zapraszam do szczegółów.

Zastanawialiście się kiedyś, dlaczego bajki dla dzieci przepełnione są przemocą, bezdusznością i cierpieniem? Dlaczego Baba Jaga chce dzieci upiec i zjeść, a dziewczynce z zapałkami nikt nie pomaga? Otóż, okazuje się, że bajki dla najmłodszych muszą być okrutne, aby wytworzyła się w nich jasna granica między dobrem a złem. Okey. A zastanawialiście się kiedyś, dlaczego w niektórych grach kierujemy złą stroną mocy i białe jest czarne, a czarne jest białe? Dlaczego we Władcach Podziemi walczymy ze strasznymi bohaterami tfu tfu, a w Złocie bohaterów kierujemy zgrają potworów, które chcą wykraść złoto ze skarbca pilnowanego przez przebrzydłych rycerzy, tfu tfu?

Prawie 40 lat trwała walka o odbudowę zrównanej z ziemią stolicy po II Wojnie Światowej. Ponad 4 lata trwały boje o wydanie gry planszowej nawiązującej do tego tematu. W końcu się udało! Mamy piękną i nowoczesną stolicę, mamy wydaną przez Fabrykę Gier Historycznych planszówkę Odbudowa Warszawy 1945-1980. Czy równie piękną i nowoczesną, a przede wszystkim czy tak dobrą i grywalną, żeby polecić jej zakup? Zobaczcie i przeczytajcie sami.

Na rozpoczynającym się dzisiaj Pionku będzie miała swoją premierę gra W cieniu tronu od wydawnictwa Fox Games. Redaktorzy Games Fanatic mieli już okazję zagrać kilka partii więc poniżej możecie przeczytać ich wrażenia. A dodatkowo możecie zobaczyć przepiękne grafiki kart oraz wziąć udział w konkursie i wygrać jeden z trzech egzemplarzy gry.

Ktoś, kto choć raz w życiu czekał (hmm, a czy można na to samo czekać więcej razy?) z utęsknieniem na klucze do własnego M-3, z pewnością doceni, co to znaczy mieć dom. I oto wreszcie doczekaliśmy się. Domek stał się rzeczywistością. Debiutancka gra Klemensa Kalickiego dla 2–4 graczy wreszcie gości na naszych stołach.

Napiszę tę recenzję od końca. A co mi tam. Zacznę po prostu od tego, że Kraby na fali to świetna gra logiczna, która spodobała się zarówno dzieciom jak i mnie! I jeśli to stwierdzenie jakkolwiek was wzruszyło, zachęcam do wnikliwszej lektury poniżej :) Przede wszystkim muszę przypomnieć, że nie przepadam za grami logicznymi. Po drugie, rzadko kiedy zdarza mi się samej grać w tytuł, który dostałam do ogrania świetlicowego w gronie dzieci, które przy odrobinie wyobraźni mogłyby być nawet moimi wnukami. No nie jest to najszczęśliwsza rzecz na świecie i zawsze wymiguję się od tego jak mogę. Owszem, obserwuję, podpytuję, ...

Recenzję Gry ze Śliwką napisała już niedawno w naszym serwisie Pingwin (tutaj), ale gra jest na tyle ciekawa, że uznałem, iż również dodam swoje trzy grosze o tym tytule. Nie chcąc powtarzać świetnie przygotowanego przez Joannę  opisu zasad, zachęcam do przeczytania jej tekstu, natomiast ja ze swojej strony podzielę się z Wami jedynie wrażeniami z rozegranych partii.