Katalog gier – recenzje, rzuty oka i relacje z rozgrywek

Tytuł, jakby nie było, brzmi nieco infantylnie. Ale to przecież Carl Chudyk! Więc jako zagorzała fanka Innowacji poddałam Ptaszki ćwierkają wnikliwej obserwacji. W tym celu zapuściłam urządzenie testujące „Andrzej”, wlałam mu sporo paliwa dość dobrej marki (rozpuszczalna kawa z mlekiem, której kolor demaskuje odwrotne proporcje składników) i przez cały czas wgrywania mu zasad gry… słuchałam chichotów, jaka ta gra infantylna…

Wakacje w pełni, więc zapraszam na wycieczkę po safari! Skupienie, koncentracja, szybkość, spostrzegawczość… i może uda nam się upolować jakieś bongo! Przed Państwem mała gra autorstwa Bruno Faiduttiego – Bongo!

Z dziełami Martina Wallace’a związany jestem na dobre i na złe. W mojej karierze gracza miałem okazję usiąść przy blisko dwudziestu jego tytułach. W karierze recenzenta wiążę z nim zarówno te najlepsze chwile (Boże Igrzysko), jak i największe wpadki (Hobbit). W ostatnich latach Wallace dostarczał nam gier, które wzbudzały więcej dyskusji i wątpliwości niż jednoznacznych zachwytów. (Aeroplany, Wiedźmy, Studium w Szmaragdzie, Mythotopia). Mimo to starczyło jedno określenie wychwycone gdzieś na BGG przy przykuć moją uwagę do najnowszej pozycji, czyli Via Nebula. Określenie brzmiało: „Brass Junior Junior”, a do Brassa długo mnie namawiać nie trzeba. Nauczony jednak ostatnimi wahaniami formy podszedłem ...

Od małego lubiłem zagadki związane z szukaniem różnic na obrazkach. Dosyć skutecznie udało mi się zarazić tą małą pasją syna i teraz jak tylko kupujemy gazetki związane z różnego rodzaju łamigłówkami, zawsze zaczynamy od rozwiązywania zadań polegających na znalezieniu 10 różnic w dwóch z pozoru identycznych rysunkach lub dopasowaniu właściwego cienia do przedstawionej na obrazku postaci. Tym bardziej ucieszyłem się, kiedy dostałem od wydawnictwa G3 małe pudełeczko z karcianką Zgadnij! Co jest inaczej?

Na przełomie maja i czerwca miałem okazję pograć kilka razy w nową wersję Mare Nostrum. Nie dane mi było poznać tej gry wcześniej, stąd bez uprzedzeń zasiadłem do zapoznawczej partii. Dopiero później dowiedziałem się, że jednym z zadawnionych problemów miała być nazbyt długa rozgrywka. Nic takiego nie stwierdziłem. Gra toczy się wartko, a emocji jest tyle, że nie czuć upływającego czasu.

Wokoło aż roi się od zombie. Co minutę przybywają nowi. W opuszczonych budynkach możesz co prawda znaleźć jakąś broń, amunicję, różne przydatne przedmioty, ale tam też są zombie… wchodzisz na swoje własne ryzyko! Masz 15 minut aby przeżyć. Aby wypełnić misję. Czy to wystarczy?

O mój Zboże! – patrząc na to małe pudełeczko, myślisz sobie dwie rzeczy. Po pierwsze: o, jaka fajna nazwa! A po drugie: czyżby to była nowa gra Uwe Rosenberga? O ile pierwsza myśl jest zgodna z prawdą – nazwa rzeczywiście jest oryginalna i zapadająca w pamięć (lubię takie gry słowne), o tyle druga myśl to pomyłka. To nie jest gra Rosenbegra, ale Alexandra Pfistera. A pomyłka wynika z tego, że ilustratorem jest Klemens Franz, ten sam, który odpowiada za grafiki w Agricoli czy Ora et Labora. Nie da się zatem ukryć, że O mój Zboże! nawiązuje do żywieniówek Uwego tak ...

Na chwilę obecną platformy crowdfundingowe, jak Kickstarter czy wspieram.to, to bardziej miejsca, w którym można przedpremierowo zamówić tytuł mniejszego lub większego wydawnictwa, jednak parę lat temu było tam więcej wizjonerów chcących w pojedynkę zrobić rewolucję. Jedną z takich osób jest Emil Larsen, twórca Burning Suns, strategii 4X – gry, która ma ambicje nie tylko zastąpić „4X w 3 godziny”, czyli Eclipse, ale też zagrozić niekwestionowanemu królowi gatunku Twilight Imperium. Po ponad 20 rozgrywkach w egzemplarz prototypowy wykonany z pliku print and play spróbuje pokrótce opisać, na ile to śmiałe zamierzenie mu się udało. Pytanie o tyle ciekawe, iż dzięki najnowszym staraniom ...

Kiwi znudziły się życiem w Nowej Zelandii i zapragnęły podróży. Ale mają spory problem – nie mogą latać. Wpadły za to na genialny pomysł! Będą udawać owoce kiwi i tak przemierzą świat w skrzyniach na owoce. Zapraszam do recenzji zręcznościowej gry od wydawnictwa Egmont – Kiwi. Leć, nielocie, leć!       

Pandemic Legacy, Time Stories, Wyspa Skye. Co łączy te tytuły? Oczywiście nominacja do tegorocznej nagrody Kennerspiel des Jahres, czyli niezwykle prestiżowego niemieckiego wyróżnienia dla Zaawansowanej Gry Roku. Po przejrzeniu forum g-p odniosłem wrażenie, że panuje opinia, iż ten ostatni tytuł nie ma zbyt dużych szans w starciu z dwoma pierwszymi grami. Oryginalne rozwiązania tworzące klimat wspaniałej i niezapomnianej przygody (TS) czy pełnej emocji i niezwykle ważnej misji ratowania świata (PL) kreują tytuły kultowe i wyznaczniki nowych trendów w grach planszowych. Z czym więc startuje do nich Wyspa Skye – prosta gra kafelkowa z ledwie wyczuwalnym klimatem i znanymi od dawien ...