Katalog gier – recenzje, rzuty oka i relacje z rozgrywek

Każdy grał w kółko i krzyżyk. Zapewne w niejedną odmianę. Zarówno te na papierze, jak i bardziej rozbudowane wersje jak choćby Quixo. Wydawać się może, iż wszystko już zostało w tej materii pokazane, a tu jednak szwedzcy autorzy pokusili się o nową wersję. TreXO, o co tu chodzi?

Wędrowanie po halach targowych w Essen można podzielić na dwa odrębne – w pewnym sensie – światy. Hale 1, 2 i 3 to świat wielkich hitów, znanych wydawców, słynnych autorów i w ogóle high life. Druga strona targów to pozostałe hale – w tym roku 4, 6 i 7. Tam życie toczy się znacznie spokojniej. Mniej tłumów (zwykle), skromniejsze stoiska, mniej znane tytuły. Jednak ja od początku mojej osobistej przygody ze Spiel z wielką ciekawością odwiedzam te cichsze hale. I zawsze coś niezwykłego tam odnajduję. W tym roku z tych właśnie zakamarków przywiozłem Nightmarium.

Wydawnictwo Fullcap Games ma na swoim koncie wydanie już jednej – świetnej! – gry Stefana Felda pt. Badacze Głębin i oto raczy nas drugą grą tego autora. Wyrocznia delficka z jednej strony jest typową grą feldowską, w której znajdziemy elementy zapożyczone z innych gier tego autora, a z drugiej strony, główny cel gry jest jak na niego dość nowatorski. Jest to bowiem wyścig. Zapraszam do obejrzenia wideo instrukcji, w której tłumaczę niemalże wszystkie zasady gry. Pewne drobiazgi (akcje bogów, znaczenie kart ekwipunku, sposób wyboru stron kafli Zeusa) pozostawiam graczom do doczytania, aczkolwiek przeczytanie całej instrukcji po obejrzeniu materiału wideo nigdy ...

Cześć, mam na imię Łukasz. Znalazłem grę Martina. Postanowiłem udać się jego śladami i spróbować przeprawić się z Chicago do Los Angeles przez opanowaną przez nieumarłych Amerykę. W podróż wybrałem się dwukrotnie sam, a dwa razy z większą grupą śmiałków. To co w trakcie widziałem, co przeżyłem i … czy przeżyłem, zapisałem tym dzienniku.

Wielkie historie mają częstokroć banalne początki. Pewnego dnia, kilka ładnych lat temu, podczas przeglądania ofert używanych gier trafiłem na coś o nazwie Advanced Squad Leader Strarter Kit 1, z ceną obniżoną o ponad połowę ze względu na „kiepski, choć kompletny stan”. Choć, jak się potem okazało, stan był zaiste kiepski, to jestem wdzięczny sprzedającemu, bo niska cena skusiła mnie do zapoznania się z nieznanym mi wówczas tytułem. Kilka dni później gra była u mnie. Ujrzałem obraz nędzy i rozpaczy, wgniecione pudełko oraz żetony o barbarzyńsko nierówno poprzycinanych rogach. Acz fakt faktem, niczego nie brakowało, a część żetonów nadal tkwiła w sztancach. Jeśli ...

Rummikuba w zasadzie chyba nie potrzeba przedstawiać. Gdyby ktoś cierpiał na zanik pamięci lub niefartownie nie miał z nim w życiu do czynienia – odsyłam do naszej recenzji. Tutaj znajdziesz zasady oraz wrażenia z podstawowego Rummikuba. Pozwólcie zatem, że dzisiaj skupimy się na 3w1.

Prosta gra zręcznościowa. Prostszej chyba nie ma. Układasz budowlę z kart. Na czas. Banał. I niesamowicie wciągająca zabawa! Na świetlicy szał. Taki cichy, skupiony. Dzieci zastygają niemal w bezruchu. Tylko paluszki ostrożnie się ruszają, kładąc kolejne drewniane klocki jeden na drugim. Nagle ciszę przerywa okrzyk „Steady!” i cały obrazek pęka i rozsypuje się jak budowla z piasku. Pozostali gracze jęczą, rwą włosy z głowy, burzą swoje konstrukcje. Nie zdążyli. A zabrakło tak niedużo, jeden klocek, jedna sekunda…

Przyznam, że gdy wydawnictwo Strategmata ogłosiło, że jego kolejna gra będzie poświęcona bitwie pod Małujowicami, przyjąłem to z mieszanymi uczuciami. Z jednej strony zadowolenie, bo lubię, gdy dostaję do ręki grę o bitwie, o której wiem mało i której do tej pory nie miałem okazji rozgrywać. Z drugiej strony były jednak wątpliwości, bo specyfika XVIII-wiecznych bitew z ich charakterystycznym szykiem liniowym sprawiała, że do najciekawszych (w moim odczuciu) nie należały – ot, stawały naprzeciwko siebie dwie linie wojska i strzelały. Na dobrą sprawę zmienili to dopiero Francuzi za czasów Napoleona. Inna sprawa, że ten temat też nigdy specjalnie mnie nie interesował, więc ...

O grach Józsefa Dorsonczky’ego pisałem już kilka razy. Tegoroczne targi Spiel, to nie tylko Sponsio. Druga nowa gra tego autora to Vikingdoms. Mam okazję obserwować niezwykłe zjawisko. Jedna z ciekawszych abstrakcyjnych gier logicznych – co dla niektórych jest synonimem nudy i brzydoty – ostatniego czasu (Six Making) została przekształcona, transmutowana w eurogrę! Efekt jest o tyle oryginalny, że ja znając Six Making muszę przestawić myślenie na zupełnie nowe tory. Być może osoby, które poznają najpierw Vikingdoms będą miały pewną trudność w odnalezieniu się w tym fragmencie rozgrywki, który nawiązuje do Six Making. Na zachętę od razu podkreślę, że mając Vikingdoms ...

To że Polska jest w tej chwili jednym z centrów gier planszowych w Europie widać niemal na pierwszy rzut oka. Obecnie jest już nie do pomyślenia, że któraś z ważniejszych europejskich produkcji mogłaby ominąć nasz kraj lub czekać na polską premierę latami jak to było w przypadku Osadników z Catanu, Dixita czy Królestwa w Budowie. Najgorętsza premiera tegorocznych Targów w Essen – Terraformacja Marsa, już od dobrych kilku tygodni jest dostępna w polskich sklepach, a niedawny zdobywca prestiżowej nagrody Spiel des Jahres 2016 – Tajniacy, walczy także o tytuł polskiej Gry Roku, podobnie zresztą jak Pandemic: Legacy, nominowana w Polsce ...