Katalog gier – recenzje, rzuty oka i relacje z rozgrywek

Capital, 2-4 osobowa gra kafelkowa autorstwa Filipa Miłuńskiego, w której wszyscy wspólnie budują Warszawę (nie wchodząc sobie przy tym w paradę ponieważ każdy rozwija swoją dzielnicę) od początków stołeczności miasta u schyłku XVI wieku aż do czasów współczesnych.

Najtrudniej jest zacząć. Tak pomyślałem, siadając do 18-sto stronicowej instrukcji gry Mistfall. Prawie 20. Czytałem dłuższe. Jest kilka grafik, które prawdopodobnie pomogą zrozumieć zawiłości faz, etapów, zależności symboli na kartach i słów kluczowych. Co prawda zdarzają się 2 strony ciągłego tekstu na kartce formatu A4, ale widocznie wszystko jest zrozumiale tłumaczone i nie trzeba obrazować. Siadam więc, i czytam… Czytam…

W 1913 roku pod wieloma względami Europa osiągnęła maksimum tego, na co pracowała przez wieki. Skolonizowała i podporządkowała sobie świat, dominowała pod każdym względem, narzucając innym swoją wolę i zbierając większość międzynarodowych nagród w dziedzinie nauki, z Noblem na czele. Niemal nic ważnego nie mogło się w świecie wydarzyć bez jej udziału. I oto w sierpniu 1914 roku, jak pisał jeden z brytyjskich dziennikarzy, Europa „postradała zmysły”. Andrzej Chwalba, „Samobójstwo Europy. Wielka Wojna 1914-1918”

Kiedy cofnę się do początku mojej znajomości z nowoczesnymi grami planszowymi, to pamiętam, że jedną z rzeczy, która mnie w nich najbardziej dziwiła, to dostępność dodatków do nich. Zwyczajnie nie byłem w stanie wyobrazić sobie, w jaki sposób taki dodatek miałby działać skoro gra jest skończona a mechanika opracowana. To przecież nie jest gra komputerowa z wyborem nowej kampanii, to wciąż te same elementy, niby jak tu wcisnąć nowe? Po pewnym czasie zagadka się rozwiązała, a ja już nie mogłem się doczekać przetestowania mojego pierwszego rozszerzenia. Na moje szczęście, przypadła mi recenzja Panteonu, nowego dodatku do jednej z mojej ulubionych ...

Dziś opowiem Wam o starej – nowej grze. Starej, bo światową premierę miała ona już 7 lat temu, nowej, bo dopiero w tym roku doczekała się polskiej edycji. Chodzi oczywiście o grę At the Gates of Loyang, której polska nazwa została skrócona po prostu do Loyang. Loyang to trzecia (po Agricoli i Le Havre) część trylogii żywieniowej Uwe Rosenberga. Gra niedawno trafiła na rynek w polskiej wersji językowej za sprawą wydawnictwa FullCap Games. Tytuł jest przeznaczony dla 1-4 graczy w wieku od 10 lat. Pudełkowy czas rozgrywki to 60-120 minut.

Kiedy w wasze ręce trafi planszówka Zombiaki Ameryki, pierwszą myślą może być: ktoś się pomylił, wydawca coś spartaczył. Tył pudełka jest przecież z jakiejś innej gry – czyżby błąd drukarni? Jeśli jednak zajrzycie do środka może was czekać jeszcze większy szok. Przecież te karty są w tragicznym stanie? Poplamione, poprzecierane, kto tak traktuje gry? Egzemplarz ewidentnie do reklamacji!

Touria skusiła mnie nazwiskami:  Inka & Markus Brand (Pokolenia) oraz Michael Rieneck (Filary ziemi, Santiago de Cuba). Kolorowymi gemmami oraz baśniową historią o poszukiwaniu serduszek i złota by zasłużyć na miłość pięknej księżniczki (lub przystojnego księcia).  To pięknie i pomysłowo wydana gra dla 2-4 graczy o czasie gry – przynajmniej w teorii – nie przekraczającym 60 minut.

Co za czasy dla wiedźm, krasnali i druidów nastały? Zamiast pracować w branży usługowej (produkcja latających mioteł i eliksirów młodości), filmowej (bajki i kreskówki dla dzieci) lub edukacyjnej (nauka latania, podstawy alchemii) musieli się oni podjąć pracy zbieraczy, kurierów i doręczycieli. Ale, że żadna pracy wiedźmy nie hańbi, to i w tej nasze urocze skrzaty, czarownice i leśni magicy postanowili się dobrze bawić, a przy okazji udowodnić wszystkim, że to ich ekipa jest najlepsza. Tak więc zebrali się w 5 drużyn i postanowili wystartować w zawodach o tytuł Szalonych Czarownic, po drodze zdobywając jeszcze przy okazji, mało znaną w świecie ...

Dziś chcę Wam zaprezentować jedną z moich ulubionych gier! I nie jest to żadna nowość, choć dopiero teraz ukazało się polskie wydanie. A więc mała podróż w czasie… mamy rok 2009. Mniej więcej w tym okresie usiadłam do partii Draculi, czyli pierwszej poważnej planszówki i stwierdziłam, że od tego momentu moje życie się zmieniło…  W tym samym czasie Mac Gerdts wydaje grę (a 3 lata wcześniej jej starszego brata), o której ja wtedy jeszcze nie miałam pojęcia i która pewnie na tamten moment by mnie przerosła. Ale tak się potoczyło życie, że w końcu trafiłam na tytuł zrodzony w tym ...

„Śmiało kroczyć tam, gdzie nie dotarł jeszcze żaden człowiek” Doktor Zefram Cochrane, 2119 rok. Star Trek Ascendancy to strategiczna gra planszowa z gatunku 4X, najnowszy tytuł od wydawcy Gale Force 9 znanego z przenoszenia na stół pozycji ze srebrnego ekranu jak Spartakus czy Firefly. 50 rocznica wydania serialu to świetna okazja by Star Trek ponownie zagościł na naszych stołach. Czy jednak GF9 podoła wielu wygórowanym oczekiwaniom fanów serii? Zapraszam do relacji, zaś dla niecierpliwych bezpośredni link do wrażeń.