Katalog gier – recenzje, rzuty oka i relacje z rozgrywek

To nie jest tak, że Altiplano wymaga dodatku. Faktem jest jednak, że na dodatek do Altiplano czekałem od momentu, kiedy dowiedziałem się jaki będzie jego tytuł. I miałem związane z tym dodatkiem pewne bardzo konkretne nadzieje. Otóż w swojej recenzji kilka miesięcy temu pisałem, że nie przypadła mi szczególnie do gustu mechanika przemieszczania się pomiędzy lokacjami i że wydaje mi się, że nie wykorzystuje swojego potencjału. Kiedy zatem usłyszałem, że dodatek ma nosić nazwę Podróżnik od razu pomyślałem, że autor ekspresowo wysłuchał moich zażaleń i w jakiś sposób zmodyfikował lub wzbogacił kwestię podróży.

Axio wywodzi się z rodziny Ingenious. Pierwsza gra została stworzony przez doktora Knizię w 2004 roku i została doceniona przez American Mensa. Geniusz trafił na listę Mensa Select. Czy Axio jest tak samo dobre?

Nie była to moja gra pierwszego wyboru z tegorocznych targów, jednak japońska tematyka zawsze skłania mnie do, choćby pobieżnego, zainteresowania. A tutaj zaproponowano całkiem interesującą fabularną otoczkę. Shikoku jest najmniejszą z 4 japońskich wysp, ale słynnie z 88 buddyjskich świątyń. W Japonii istnieje przesąd, że każdego z nas czeka rok nieszczęść (mężczyzn w wieku 42 lat oraz w wieku 33 lat dla kobiet) i aby ustrzec się przed złym losem należy odbyć pielgrzymkę do najsłynniejszej z nich – 23 nazywanej Yakuo-ji, w której czci się uzdrawiający aspekt Buddy – Yakushi Nyorai.

Spiel 2018 Essen się zakończyło. Ponownie impreza okazała się bardzo owocne dla Games Fanatic, tak więc niedługo możecie się u nas spodziewać recenzji wielu essenowych nowości. Zanim to jednak nastąpi, dzisiaj o grze (a w zasadzie dodatku), której polska premiera, przemknęła po cichu, jakby nieco niezauważona w cieniu Targów. A szkoda, bo mowa o dodatku do bardzo dobrej gry – Concordii, czyli o Concordia: Salsa.

To miało być proste zadanie. Wejść do świątyni i wynieść z niej wszystko co najcenniejsze. Szybko, bez ryzyka, zanim przybędzie oficjalna ekspedycja archeologiczna. Ale jak zwykle coś poszło nie tak...

Kolejna odsłona Zwierza. Co można jeszcze o niej powiedzieć? Pierwsza recenzja, w której przeczytacie więcej o dinozaurach niż o samej grze. Dinozaury są super! A.... i gra też jest super :)

Jakiś czas temu opisywałam Ubongo. Ubongo, które podobało mi się bardzo. Ubongo, które długo nie schodziło z mojego rodzinnego stołu. Ubongo, które skradło serca moim studentom. Nic dziwnego, że musiałam spróbować wersji 3D. Czy okaże się ona jeszcze bardziej szalona? 

Century: Korzenny szlak pokochałam po pierwszej partii, ta gra często gościła na moim stole. Kiedy w moje ręce dostał się egzemplarz Century: Cuda wschodu nie posiadałam się z radości. Przez pierwsze kilka partii nie potrafiłam właściwie określić, czy gra podoba mi się bardziej czy mniej, bo choć różniła się wieloma elementami, to jednak była podobna. Wyrobiłam sobie zdanie właściwie dopiero po kilku partiach grając zarówno w 2, 3 jak i 4 osoby, w międzyczasie ogrywając ponownie Korzenny Szlak. Czy po Cuda Wschodu będę sięgała częściej? Sprawdźcie sami.

Czarna Bandera - Droga do niesławy to polska wersja gry Ruthless, która zostanie zaprezentowana na tegorocznych Targach w Essen. Gra łącząca ze sobą deckbuilding, pokera i piracką tematykę.

W ostatni weekend zasiadłem do partii w polską wersję Charterstone wydaną przez Rebel. Ponieważ cała kampania w Charterstone wymaga rozegrania 12 partii i to najlepiej w tym samym składzie osobowym, może okazać się, że pełna recenzja pojawi się dopiero po nowym roku. Zdecydowałem się więc napisać niniejszy rzut okiem, opisujący krótko podstawowe zasady gry i prezentujący moje wrażenia po rozegraniu pierwszej partii.