Gry strategiczne

Szybka i lekka gra karciana, inspirowana Kaplicą Czaszek z czeskich Sedlec, w której wszystko cudownie ze sobą współgra i daje całkiem dużo satysfakcji.

Cóż mogę rzec. Średnia jest. Ani nie jest specjalnie piękna - ot, przeciętna (de gustibus non est disputandum). Ani nie przyprawia o szybsze bicie serca - ot, biorę coś, dokładam, coś się pojawi nowego. Czasem coś fajnego się ułoży, ale żeby jakieś silniczki i cuda-niewidy to raczej nie...

Gra świeżutka jak ciepłe bułeczki. Nawet nie ma jeszcze rankingu na BGG - ocen jest raptem 13, a najniższa z nich to... 7/10. Przepiękne ilustracje i zaskakująco dobrze działająca mechanika z pokaźną dawką interakcji nie mogą prowadzić donikąd. Będzie z tego hit!

Zawsze chętnie sięgam po planszówki, które osadzone są w położonej bliżej lub dalej od naszej rodzimej planety przestrzeni kosmicznej. Nie inaczej było z tytułem, który na polskim rynku ukazał się za pośrednictwem wydawnictwa Rebel. Ganimedes, to średniej ciężkości gra strategiczna, przeznaczona dla 2-4 graczy od 14 roku życia. W moim domu pojawiła się ona od razu z dodatkiem. Czy warto wybrać się na Ganimedesa, a może dobrze jest odwiedzić to miejsce dopiero po wizycie na Księżycu? Odpowiedzi na te pytania znajdziesz w dalszej części recenzji.

Gra IKI ma już swoje lata. Pierwsze jej wydanie pojawiło się w 2015 r., ja pierwszą odnotowaną partię miałem w sierpniu 2019 r. Ostatnio nastąpił jej reprint co dało naszym wydawcom szansę na rozpowszechnienie jej na polskim rynku. Z okazji skorzystało Lucky Duck Game Polska i to dzięki nim możemy się teraz cieszyć tym tematycznym euro w rodzimym języku i odświeżonej szacie graficznej.

Mały, dwuosobowy tytuł mechanicznie czerpiący z gry Kółko i krzyżyk? Trochę odważne, trochę ryzykowne, ale czemu nie? Radek Ignatów postanowił wyjść do graczy z propozycją szybkiej karcianki Eter. Również do naszej redakcji trafiło niepozorne pudełko, żebyśmy mogli przekonać się, co fajnego można zmieścić w tak prostej mechanice. 

Mój ulubiony projektant gier planszowych ma na koncie grubo ponad setkę tytułów. Jednym z nich jest wydana przed wieloma laty karcianka. Nie doczekała się polskiego wydania, ale można o niej poczytać na naszej stronie. Jej nowa, dwuosobowa wersja, ukazała się natomiast nakładem wydawnictwa Hobbity. Mowa o Bruno Cathali (Pięć Klanów, Cyklady, 7 cudów świata) i Sobku – planszówce stworzonej przez niego w duecie z Sébastienem Pauchonem (Jaipur, Botanik). Panowie mieli już okazję współpracować, czego efektem była Jamajka. Jakie skutki dało ponowne połączenie przez nich sił? Moim zdaniem więcej niż zadowalające.

Są takie gry, które zostają z graczami na zawsze. Mijają lata, obok pojawiają się i znikają kolejne hity z kickstartera, a te gry trwają. Jedną z takich gier są Sukcesorzy, których czwarta edycja (pierwsze wydanie było 25 lat temu) została ostatnio wydana przez Phalanx. Przy czym tym razem, wydawca starał się trafić do grona odbiorców szerszego niż tylko wojennicy, ewidentnie chciał zainteresować także tych, którzy z grami wojennymi nie mają zbyt wiele do czynienia.

Trudno powiedzieć, co zadecydowało o tym, że poziom hypu, dotyczący tego właśnie tytułu osiągnął tak monstrualne rozmiary. Chwytliwa, bardzo ostatnio popularna tematyka zwierzątek? A może fama, że nowość wydawnictwa Portal Games będzie tak zwanym “killerem Terraformacji Marsa”? Niezależnie od przyczyny, jedno jest pewne. Ark Nova to bez wątpienia najbardziej oczekiwana premiera tego roku wśród gier planszowych. Wiem już, dlaczego. I chętnie się wiedzą tą z Wami podzielę.

Rodzinna gra licytacyjna do wydawnictwa Trefl, który zyskała nowy, dwuosobowy tryb rozgrywki. Mimo upływu lat mechanika gry nadal dobrze działa.