Gry strategiczne

Dopiero co recenzując Ziemię, wspominałem jak popularne obecnie stały się gry o tematyce przyrodniczej, a już na stół wleciał kolejny osadzony w tym klimacie tytuł. Wilki, bo o nich mowa, to hit minionego Essen’22, który na polski rynek trafił za sprawą wydawnictwa Portal Games. Gra autorstwa Ashwin Kamath oraz Clarence Simpson, przeznaczona jest dla 2-5 graczy w wieku 14+, z czasem rozgrywki szacowanym na 75min, zaś poziom złożoności wg BGG to 2,85/5. Sprawdźmy, jak prezentuje się ta interesująca, drapieżna strategia, w której będziemy bezwzględnie rywalizować o dominację i przywództwo prowadzonej przez nas watahy.

Swój egzemplarz dostałam dopiero wtedy, gdy Zdobycze już całkiem dziarsko śmigały po stołach innych recenzentów. Będąc nakręconą na maksa fanką Dominiona zdążyłam poczytać opinie innych - byłam przygotowana więc na lekką grę w stylu Przystani. Otóż nie do końca tak to wyszło...

Clockworker łączy dość specyficzny wariant mechaniki worker placement z gospodarką zasobami. Zasoby pozyskujemy z kart lokalizacji, na których umieszczamy wspomniane wcześniej roboty. I zasoby owszem, pozyskamy, ale nie od razu i nie w dowolnej kolejności. Każda tura zaczyna się bowiem od powrotu naszych pracowników z pracy i pobrania surowców z pól, które właśnie zwolnili. Oczywiście zaraz potem możemy bezrobotne roboty - "bezroboty"? - ponownie do pracy.

Od 1 do 6 graczy wcieli się w 6 bohaterów, którzy stawią opór hordom - naprawdę hordom - nieumarłych przeciwników. Rozgrywka turowa pozwala graczom i bohaterom dokładnie przemyśleć i wykonać swoje ruchy, zanim do ataku ruszą żywe trupy. Gra toczy się w trybie scenariuszowym: jeden krótki tytułem wstępu i zapoznania, a po nim 10 niezależnych misji.

Zamknięte przed 60 laty więzienie w USA, które położone jest u wybrzeży San Francisco, obrosło legendą. Zanim doszło w nim do ucieczki kilku osadzonych, sądzono, że jest ona absolutnie niemożliwa. Nie ma się więc co dziwić, że miejsce to od zawsze fascynuje i inspiruje twórców seriali, filmów, ale i gier bez prądu. Najnowszą planszówką, której akcja rozgrywa się na wyspie, gdzie zsyłani byli najwięksi kryminaliści Ameryki, jest Escape Run Alcatraz 2034. Przyjrzyjmy się jej!

V-Sabotage wypełnia ciekawą lukę w planszowym hobby - a może raczej: plasuje się w dość interesującej niszy. Taktyczne misje wykonywane przez komandosów podczas II Wojny Światowej - skrytobójstwo, strategia i wybuchowe wejścia i wyjścia w jednym, ekscytującym pakiecie.

To lekki i raczej wesoły tytuł, skupiony bardziej na przestrzennej przepychance, niż na naturalistycznych opisach zabiegów chirurgicznych. To też ciekawe wprowadzenie do mechaniki worker placement z bardzo fifnym twistem w postaci planowania swoich ruchów w czasie. Dodajmy do tego przystępne zasady i klimatyczne ilustracje i mamy bardzo apetyczny pakiet w niewielkim pudełku.

Scythe to gra ekonomiczna, wzbogacona o budowanie silniczka. Mechy owszem, są, ale pełnią raczej funkcję transportową i rozwojową, aniżeli stricte bitewną. I część ludzi odbija się od niej właśnie przez ten rozdźwięk - więcej tu rozwożenia chłopów po wsi, niż wyjazdów mechów do bitwy.

Wieczna zmarzlina, połacie lodu i śniegu jak okiem sięgnąć, znikąd pomocy czy nadziei. Stajemy się przywódcami niewielkiej, ale rozwojowej kolonii pośrodku postapokaliptycznego krajobrazu nowej epoki lodowcowej. Moglibyśmy sami szuflować węgiel do pieca i odgarniać śnieg postapokaliptyczną łopatą, ale zamiast tego wybraliśmy niewdzięczny żywot lidera. Teraz trzeba wypełnić tę rolę i ocalić ufających nam ludzi przed zamarznięciem.

Stefan Feld to autor wielu znanych i cenionych gier planszowych. Wśród sygnowanych jego nazwiskiem tytułów znajdziemy mniej i bardziej udane projekty, np. Trajana, Bonfire i Kokopelli. Jest wśród nich także jeden, który od kilku lat lśni na planszówkowym niebie i przestać nie zamierza. Mowa oczywiście o fantastycznych Zamkach Burgundii.