Gry rodzinne

Nie zdarza mi się jakoś wyjątkowo często grywać w dwie osoby, ale czasem sytuacja to wymusza. Niestety moje ulubione gry rodzinne – Ticket to Ride i 7 Cudów Świata – dość słabo skalują się na dwóch graczy. Z nieskrywaną więc przyjemnością i dużymi nadziejami patrzyłem więc na Jaipura, wszak znajduje się on w pierwszej dziesiątce bgg-owego rankingu gier familijnych.

Co musi mieć planszówka, żeby zapewniła nam ogrom radości na wiele rozgrywek? Oryginalną i dopracowaną w każdym detalu mechanikę? Ciekawy, nietuzinkowy temat? Zachwycającą oprawę graficzną? Masę żetonów i plastikowych figurek? A może wystarczy kilka drewnianych myszek na sznurkach i kubeczek udający kota? :)

Co to za dziwne dźwięki dochodzą znad stołu? Jakieś piski, szczekanie, miauczenie, a najwięcej jest chrumknięć. Co się wydarzyło, że rozemocjonowani ludzie zamienili się językami ze zwierzętami? I dlaczego raz po raz uderzają w stół ręką? Odpowiedź jest prosta ;) Dostali w swe ręce grę Chrum, chrum wydaną w Polsce przez G3 i wpadli w nią bez pamięci. To co dzieje się podczas gry, trudno sobie wyobrazić, tyle jest zamieszania ze zwierzęcymi odgłosami i liczeniem. Jak to autor gry, Inon Kohn połączył i czy to działa? Zapraszam do przeczytania recenzji.

Towarzyskie gry oparte na mechanice narracji doskonale sprawdzają się w zarówno w klimacie imprezowym, jak i do zabawy z dziećmi w gronie rodzinnym lub szkolnym. Po wielu planszowych propozycjach snucia opowieści, takich jak Zimowe Opowieści, Dawno dawno temu czy kultowych już Story Cubes, pojawia się Komiks. Czy zbiór kolorowych kartoników, ożywających za pomocą wyobraźni, może czymś zaskoczyć? Ano może i robi to w bardzo ciekawy i pomysłowy sposób.

Mówi się, że nie powinno się oceniać książki po okładce. Mnie jednak do Kotobiryntu przyciągnęła właśnie okładka. A właściwie dwa elementy, które znajdziemy na pudełku: po pierwsze – prześliczna grafika, po drugie – nazwisko Antoine’a Bauzy, autora m. in. 7 cudów świata. Czy jednak ładne opakowanie to wszystko, czego możemy oczekiwać od nowej gry Rebela?

Bilet na wycieczkę po Hollywood dostałem zaledwie tydzień temu. Od tego czasu byłem tam dopiero dwukrotnie, za pierwszym razem tylko z żoną, w kolejnym podejściu zabraliśmy także znajomych. Jakie są pierwsze wrażenia z odwiedzin Fabryki Snów. Zapraszamy na pokaz przedpremierowy.

Autorzy Tajemniczego domostwa, sympatyczni, eleganccy (patrz: zdjęcie), typowo familijni goście. Zrobili grę gospodarczą dla dzieci. A czemu by nie? Gier w prowadzenie hodowli, upraw i inwestycji rolnych dla dorosłych trochę już jest. Czas, aby wyedukować i młodsze pokolenie. Czy Wesoła farma edukuje? No i przede wszystkim, czy Wesoła farma jest wesoła?

Jesień to dobry czas na gry. Deszczowe dni i chłodne wieczory zachęcają do tego, żeby zostać w domu i zasiąść do planszy. Od czasu do czasu wzdychamy jednak za słońcem, plażą, morzem, które jeszcze tak niedawno były na wyciągnięcie ręki. Jeśli marzy wam się czasem przenieść do jakiegoś ciepłego kraju, ale zawartość portfela natrętnie przypomina, że to nie takie proste, to małą namiastkę możecie mieć na swoim stole. Zapraszam do podróży po Zatoce Pelikanów.

Colt Express to gra, która doczekała się już wielu recenzji. Moja jest kosmicznie spóźniona, za co bardzo przepraszam. Jako humorystyczne usprawiedliwienie wykorzystam fakt, będący na czasie – Złoty Pociąg leży odłogiem już ponad siedemdziesiąt lat, a nadal wzbudza wiele emocji, zatem Colt Express to gra, która mimo upływu czasu od premiery wciąż godna jest nowych recenzji. Cóż, po takim wstępie nie trudno zorientować się, że poniższa recenzja to amalgamat „ochów” i „achów”, ale w przypadku niektórych pozycji trudno powiedzieć, cytując Gombrowicza, że „mnie nie zachwyca”.

Na Mexicę duetu Kiesling&Kramer zaczęłam czekać już parę lat temu, kiedy jeszcze nikomu się nie śniło, że będzie polskie wydanie, a ja byłam świeżo po paru partiach Tikala i bardzo chciałam poznać resztę „Trylogii Maski”. Więc kiedy dowiedziałam się, że G3 uraczy nas rodzimą wersją… no po prostu nie było przeproś, musiałam ją mieć!