Gry rodzinne

Kariba i Winston, dwie kieszonkowe gry wyd. Helvetiq. Niby tak różne, a jednak mają coś wspólnego. I to nie tylko zwierzęta :)

Na Wyprawę do El Dorado  czekałem od dłuższego czasu. Od dawna przecież wiadomo, że dr Knizia potrafi robić świetne gry rodzinne (Pędzące ślimaki, Keltis, Tytus Romek i A’tomek), nie jest też tajemnicą, że Nasza Księgarnia ma smykałkę do wydawania dobrych gier familijnych, z Choinką i Piraniami na czele. Mój entuzjazm podsycały też osoby grające wcześniej w wersję niemieckojęzyczną i wyrażające się o niej w bardzo ciepłych słowach. W końcu dostałem swój egzemplarz, zagrałem i ….

Wsiąść do Pociągu to jedna z kultowych gier planszowych. Lekka, rodzinna, mająca wielu zwolenników, ale i przeciwników. Jak na tak popularny tytuł przystało, gra doczekała się wielu dodatków, które pozwalają graczom tworzyć połączenia kolejowe m.in. we Francji, Indiach, czy nawet na Dzikim Zachodzie. W dość szerokiej gamie map nie pojawiła się jednak Polska. Aż do teraz. Jeśli kiedykolwiek marzyło wam się tworzenie rodzimych linii kolejowych, to właśnie pojawiła się okazja.

Wolfgang Warsch stał się ostatnio fenomenem świata planszówek. Autor jeszcze niedawno zupełnie nikomu nieznany w zeszłym roku zdobył trzy nominacje do nagród Spiel des Jahres. Do tego jedna z nominowanych gier – Die Quacksalber von Quedlinburg, znana w Polsce jako Szarlatani z Pasikurowic niemiecką nagrodę ostatecznie zdobyła. W walce o tytuł najlepszej zaawansowanej gry roku Szarlatani  pokonali m.in. inny tytuł tego autora, czyli Ganz Schoen Clever, wydane u nas niedawno pod nazwą Rzuć na Tacę.

25 września będzie miała premierę Wyprawa do El Dorado - deckbuildingowa gra dr Reinera Knizi. Zagrywamy karty, by kroczyć naszym ludzikiem ku legendarnemu El Dorado oraz rozbudowujemy talię, by zagrywane karty były coraz mocniejsze i było ich coraz więcej. Brzmi znajomo? Zobaczcie czy jest w niej coś zaskakującego...

Rzadko zdarza się mi ogrywać tak lekką grę przez tak długi czas. Chciałem jednak przed napisaniem recenzji wypróbować każdy z możliwych zestawów i zagrać w większość z proponowanych konfiguracji. Zadania nie ułatwiał też fakt, że Sushi Go było kiedyś u nas bardzo mocno ogrywane i, muszę przyznać, że niektórym z moich znajomych gra się po prostu przejadła (nomen-omen). Czy więc warto zainwestować w Sushi Go Party w momencie kiedy ma się już Sushi Go? Czy gra wnosi na tyle nowego powiewu, żeby ponownie  przykuć do stołu na długie godziny? No, i czy warta jest polecenia graczom, którzy z oryginałem nie ...

Phileas Fogg – angielski dżentelmen, główny bohater jednej z książek Juliusza Verne’a, który założył się o niebagatelną sumę, że okrąży świat w 80 dni. Wyruszył z Londynu i po wielu perypetiach powrócił w wyznaczonym czasie wygrywając zakład. Tym razem to my, gracze, podążymy jego śladem i spróbujemy dokonać tej samej sztuki.

Reef to logiczno-strategiczna gra, w której każdy sobie rzepkę skrobie, czyli tworzy swoją własną rafę koralową. Interakcji tu prawie nie ma - jedynie co może się zdarzyć to podebranie upatrzonej karty. Nieco bardziej nerwowa atmosfera panuje pod koniec gry, ale też nie za sprawą explicite interakcji

Century: Korzenny Szlak miał swoje 5 minut (w 2018 r. został nawet nominowany do nagrody Planszowa Gra Roku dla Całej Rodziny). Nośne hasło Splendor-killera przyciągnęło wielu graczy, a prosta i grywalna mechanika zapewniła grze dobre opinie. Tak dużego sukcesu nie powtórzyła już druga część serii – Century: Cuda Wschodu. Gra, mimo dobrych opinii recenzentów (w tym naszej), przemknęła bez -większego echa. Nie pomogła tutaj specjalnie, reklamowana  jako nowatorskie rozwiązanie, możliwość łączenia obu części w jednej rozgrywce. Teraz przyszła w końcu pora na ostatni rozdział trylogii – Century: Nowy Świat.

Moje pierwsze spotkanie z Odyseją Adama Kałuży i Przemysława Dmytruszyńskiego miało miejsce na Planszówkach na Narodowym, gdy gra była jeszcze na etapie prototypu. Po całym dniu planszówkowych zmagań, przyciągnięta wspaniałymi ilustracjami zasiadłam do rozgrywki i… od razu mi się spodobało. Memory zna chyba każdy. Prosta gra polegająca na znalezieniu dwóch takich samych obrazków wśród zakrytych kafelków/kart. Odyseja jest oparta o ten sam mechanizm, i choć nadal zasady są jasne i przejrzyste, to jednocześnie zostały na tyle rozwinięte, że nie mamy wrażenia grania w banalną grę dla dzieci.