Gry rodzinne

Pogoda za oknami, jaka jest, każdy widzi. Złota polska jesień w tym roku niestety pozostaje w sferze marzeń. Deszcz, mróz, smog powoli zaczyna opanowywać nasze miasta… Krótko mówiąc, mamy idealny klimat dla fanów planszówek. A jak zasiadać już do gier, to najlepiej takich, które poprawią nam ten depresyjny nastrój. Doskonałą odpowiedzią na nasze potrzeby może być Z kwiatka na kwiatek (swoimi wrażeniami na jej temat dzieliła się już z Wami Jenny o tutaj) – kolorowa planszówka, która może pomóc nam wnieść nieco słońca w deszczowe, pochmurne dni.

Szanowni gracze. Niech was nie zmyli to, że pudełko jest niebieskie, a w środku kafelki do układania ścieżek (pardon, mostów). Oto dostajecie kolejną - ani lepszą, ani gorszą - wariację Ubongo

Najprostsza recenzja na świecie. Jakiś czas temu pisałem tutaj o Pojedynku Superbohaterów, prościutkiej karciance z rodziny gier o składaniu talii w stylu Star/Hero Realms. Wieczne Zło to na poziomie fundamentów dokładnie ta sama gra, więc wszystko co napisałem o poprzedniczce można jeden do jednego odnieść do kontynuacji. Maksymalne uproszczenie zasad, poziom skomplikowania i zaangażowania w rozgrywkę podobny jak w przypadku gry na smartfona i dosyć oczywiste wybory. A mimo wszystko po zagraniu w swojej turze zaskakująco dużej liczby kart można odczuć jakąś przyjemną satysfakcję, która zagłusza wrażenie jazdy na autopilocie. 

Całkiem niedawno recenzowałam 6. bierze! Wydanie jubileuszowe z dodatkowymi kartami pozwalającymi na urozmaicenie rozgrywki. Wydawnictwo G3 postanowiło wydać również wersję planszową tej znanej karcianki. Co się zmieniło? Powiało świeżością czy to może odgrzewany kotlet? I czy zmiana małego, przenośnego pudełka na większe była dobrym pomysłem? 

Opowiadanki to dość nietypowa gra rodzinna. Trochę gra, trochę bajka, którą poniekąd tworzymy sami. Jedna książka, dziesięć opowieści i kilkadziesiąt postaci, których losy są w naszych rękach. Będzie o tym, jak niesforny gołąb został odważnym rycerzem i dlaczego krokodyl mieszka na drzewie. Zapraszam!

Pizza… jedno słowo, a tyle możliwości! Może być klasyczna, na ostro, z sosem barbecue, serowa, z dużą ilością mięsa, wegetariańska… i to właśnie to danie jest tematem jeszcze ciepłej gry wydawnictwa Nasza Księgarnia o wszystko mówiącym tytule – Pizzeria.

Ciekawe, że paluszki w tej grze maczało aż czterech projektantów. Antoine Bauza jest marką sam w sobie i przedstawiać go nie trzeba. Gorzej z Corentinem Lebratem, przyznam, że mnie jest on zupełnie nieznany (no, może poza Chibisem - dodatkiem do Takenoko). I tu rzuciło mi się w oczy, że duet Bauza-Lebrat ma się calkiem dobrze. Przeglądając premiery 2020 trafiłam na kilka pozycji owych panów popełnionych wspólnymi silami...

Nowoczesna technologia bardzo ułatwia nam życie. Zewsząd otaczają nas urządzenia, które powoli wkraczają w każdą (no może prawie każdą) strefę naszego istnienia. Elektronika ma jednak to do siebie, że czasem zawodzi. A kiedy tak się dzieje, musimy radzić sobie w trybie offline i nie zawsze jest to zadanie łatwe. Z taką właśnie sytuacją będą musieli zmierzyć się gracze zasiadający do gry planszowej Boarding, opublikowanej przez Wydawnictwo Nasza Księgarnia.

Moim faworytem na ten miesiąc był Draftozaur. Kwiatki z motylkami.... no cóż, naprawdę nie spodziewałam się, że zlepek różnych rozwiązań (tak to wyglądało na pierwszy rzut oka) będzie działać tak dobrze i da mi tyle frajdy. Jest prosta, ale trzeba podejmować nietrywialne decyzje. Nie ciągnie się jak flaki z olejem - wręcz przeciwnie - jest krótka, treściwa i wymaga pomyślunku nie generując przy tym przestojów. Dla mnie jest dużym zaskoczeniem.

I znowu Robinson Crusoe. Niech nikt nie próbuje wmówić Wam, że jest inaczej. Statek się rozbija. Rozbitkowie ratują się na bezludnej wyspie, która być może taka bezludna wcale nie jest. Trzeba zorganizować jedzenie, schronienie i plan przeżycia. Na mnie to już nie działa. W sensie: żeby gra rozbitkowo-surwiwalowa mnie zainteresowała nie wystarczy, żeby była o rozbitkach i surwiwalu, a potem kropka. Ten temat jest na dzień dzisiejszy tak przezroczysty, że bez jakiegoś dodatkowego twistu fabularnego lub mechanicznego trudno w ogóle zwrócić na niego uwagę.