Gry rodzinne

Punktowa wyliczanka w wegańskim wykonaniu, właśnie takie jest Point Salad. Czy gra wydana przez Alderac Entertainment Group dalej ma możliwość trafiać na stoły? O tym przeczytacie w recenzji.

Tegoroczna premiera wydawnictwa Trefl. Gra dla 2-6 graczy na około pół godziny. Wiek 8+.  Będzie prezentowana na Essen a BGG mówi, że zostanie wtedy wypuszczona wersja angielsko-niemiecka. Zasady prezentują się dość interesująco - będzie dużo negatywnej interakcji oraz ustawiania kostek. Za pomocą tychże kostek będziemy zdobywać smoki. Za pomocą tychże kostek będziemy też zbijać kostki innych graczy, którzy położyli swoje kości na smoku/smokach w nadziei ich zdobycia. Wszystko mi mówi, że gra będzie naprawdę fajna,

Delicious, Floriferous i Herbaceous (w Polsce wydane jako Niezłe Ziółka przez wydawnictwo Granna) to trzy pozycje o zbliżonym DNA, podobnej szacie graficznej i identycznym rozmiarze pudełek. Czy to ta sama gra w trzech wcieleniach? Czy to trzy wariacje na temat tej samej zieleniny? A może to trzy zupełnie odmienne smaki, połączone sporą dawką chlorofilu?

Kto, chociaż czasem się nie buntuje? Zapewne każdy. Dlatego przedstawiam wam dzisiaj grę o Młodych Buntowniczkach od Lucrum Games.

Jeszcze dobrze nie zeszła u mnie ze stołu jedna mała gra autorstwa dra Knizii, a już trafiła na niego następna. Tym razem jest to kolejna wariacja na temat kultowych Lost Cities. Tym razem w wersji kościano-wykreślanej.

O matko, to od premiery pierwszego wydania Suburbii minęło już 10 lat? Szybko ten czas leci. Obcowanie z biednymi, schematycznymi i raczej brzydkimi (a na dokładkę krzywo wyciętymi) żetonami pamiętam, jakby to było wczoraj.

Za każdym razem kiedy biorę do ręki dodatek jakiejś gry zastanawiam się czy mam się po nim spodziewać rewolucji czy ewolucji. Jeżeli zdarza Wam się czytać moje recenzje to zapewne wiecie, że wolę ewolucję. W końcu, jeżeli zainteresuje mnie dodatek do jakieś gry to oznacza ni mniej ni więcej, że ta gra mi się podoba. A jeżeli mi się podoba, to boję się wywrócenia tego co lubię na drugą stronę nieudanymi zmianami rdzenia rozgrywki czy zbytnim jej skomplikowaniem. A jak jest w przypadku gry Łąką i dodatku  Łąka: Z biegiem strumienia?

Roll Camera! jest jak właśnie jak to pudełko - wszystko ma tu logiczne miejsce i tematyczny powód, by istnieć. Odkrywanie tej gry, walka z problemami, łatanie budżetu, wydłużanie harmonogramu zdjęć (który odlicza czas do końca gry), organizowanie ekipy, forsowanie własnych pomysłów i frustracja, gdy lądują w koszu, dbałość o stworzenie możliwie najlepszego filmu przechodząca w apatię, gdy tracimy punkty i zmierzamy nieuchronnie w stronę przeciętnego dzieła (przeciętny wynik punktowy jest tu równoznaczny z przegraną)… to wszystko część naszej filmowej przygody, w której łatwo stracić orientację, co jest prawdą, a co fikcją: co grą, a co filmem.

Co łączy gry o tak niewiele mówiących o mechenice tytułach jak Spór o bór, W pył zwrot czy Ryki Afryki? Wbrew pozorom bardzo dużo. Po pierwsze autor – wszystkie te gry wyszły spod ręki dra Reinera Knizii. Po drugie polski wydawca – wszystkie je na rynek polski wypuściło Muduko. Po trzecie metryka – wszystkie pierwotnie wydane były w latach 90-tych XX wieku. Po czwarte tematyka – wszystkie traktują o zmaganiach uzbrojonych po zęby przedstawicieli fauny. Mógłbym tak jeszcze długo, ale do rzeczy. O czym są Ryki Afryki, do kogo trafią, a kto raczej powinien mijać je z daleka?

Oltréé to kooperacyjna gra dla 2-4 graczy, osadzona w nieco generycznym, ale niebywale ślicznym świecie fantasy. Jako grupa zwiadowców przemierzymy ten świat wzdłuż i wszerz - a w zasadzie wkoło, ale na planie kwadratu - ratując go przed fantastycznymi potworami, biedą, głodem, powodziami, a nawet burzami.